Zbiór kazań św. Maksyma, które świadczą o jego głębokiej trosce o życie duchowe i materialne swoich parafian, bez względu na ich status społeczny i wykształcenie.

„Nikt nie myśli o potrzebach drugiego (..) W istocie wielu chrześcijan nie tylko nie rozdaje dóbr własnych, ale nawet kradną cudze. Nie tylko, mówię, gromadząc własne pieniądze, nie składają ich u stóp apostołów, lecz nawet przeganiają sprzed kapłanów swoich braci, którzy szukają pomocy.”

fragment kazania

Żył w czasach politycznej i ekonomicznej niestabilności, dlatego w swoich kazaniach piętnował przede wszystkim powszechne w tym czasie formy złodziejstwa i dorabiania się na cudzym nieszczęściu. Nieustannie przypominał wiernym, że życie chrześcijańskie wymaga również wypełniania swoich obywatelskich obowiązków. Barwny język, odwołania do codzienności oraz nieszablonowe interpretacje Pisma Świętego pozwalają czytelnikowi odkryć w osobie autora nie tylko wykształconego teologa, lecz także człowieka z krwi i kości, rozmodlonego proboszcza szczerze zatroskanego o swoich parafian.

Na niniejszy tom składają się kazania związane tematycznie z okresem Bożego Narodzenia i Wielkanocy, uzupełnione o mowy wygłoszone we wspomnienia świętych i inne święta liturgiczne. Każde z nich zostało poprzedzone krótkim wprowadzeniem charakteryzującym dany okres liturgiczny oraz komentarzem do nauczania św. Maksyma.

Słowa Świętego pozostają do dziś aktualne i mogą stać się doskonałą inspiracją dla tych, którzy poszukują pogłębionego przeżywania tajemnicy Wcielenia i Odkupienia.

Wybór tekstów można by nazwać swoistym filozoficznym Vade mecum Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Vade mecum – czyli „idź ze mną”. Niekoniecznie „za mną”, lecz właśnie „ze mną”. A to znaczy także, że odwiedzać będziemy mogli także innych myślicieli, i to zarówno tych, od których będziemy się uczyć, jak i tych, z którymi przyjdzie nam dyskutować. (…)

Ze wstępu prof. Władysława Stróżewskiego

Książka została przygotowana w sposób mający na celu jak najpełniejsze zaprezentowanie filozofii Jana Pawła II. Cztery główne rozdziały wskazują na zasadnicze orientacje przedmiotowe, jakie dają się w niej wyodrębnić, a ich układ odpowiada też ich rzeczywistej chronologii. Najpierw bowiem Karol Wojtyła rozmyślał nad Bogiem, z biegiem czasu podejmując w swej refleksji kwestię człowieka, z początku w aspekcie bardzo konkretnej strony jego życia (dzieło Miłość i odpowiedzialność), potem zaś podstawowego wymiaru, prowadzącego do stworzenia syntezy dotychczasowych przemyśleń (Osoba i czyn). Gdy został papieżem, jego, z konieczności już nie akademicka, myśl filozoficzna zaczęła dotykać problemów kultury, współczesnego świata, jego perspektyw. W ostatniej części poszczególne fragmenty jego pism często zostały poprzedzone wyjątkami z innych filozofów, do których papież się odnosił lub do których, także na zasadzie opozycji, jego myśl można by odnieść. Obecne tu również urywki oficjalnych dokumentów papieskich, zamieszczane zaraz po fragmentach filozoficznych, z którymi korespondują, mają pomóc w ujęciu danych zagadnień w zazwyczaj już wyraźnie innym, niemniej równie ciekawym, komplementarnym dla filozoficznego, teologicznym świetle.

Niewątpliwym walorem książki jest wnikliwy, interesujący wstęp profesora Władysława Stróżewskiego. Jak twierdzi profesor ”bogactwo myśli teologicznej pozwala uznać Ojca świętego Jana Pawła II za najwybitniejszego wśród papieży filozofa”.

W jaki sposób atakują nas wirusy? Jak są zbudowane? Jak możemy się przed nimi chronić? Możemy zrobić znacznie więcej niż tylko przestrzegać zasad higienicznych. Jesteśmy w stanie zmniejszyć szansę na zachorowanie, starając się wzmocnić swoją odporność.

Podręczny przewodnik zawiera wskazówki, jak zadbać o odporność, co możemy zrobić, jakie składniki włączyć do swojego codziennego menu i w jakich produktach można je znaleźć. Kilkadziesiąt przepisów pozwoli łatwo je wykorzystać.

W książce znajdują również informacje dotyczące postępowania w obecnej sytuacji pandemii.

Wszyscy wiemy, że warzywa są zdrowe. A jednak „statystyczny Polak” zjada dziennie nie więcej niż pięć plasterków ogórka

Niewiele osób wynosi z domu rodzinnego prawidłowe nawyki żywieniowe, gdzie podstawę naszej piramidy pokarmowej stanowią warzywa i owoce. Często traktujemy je jako niesmaczny dodatek do dań. Jedzenie warzyw kojarzy nam się zwykle z dietami odchudzającymi, ale ich dobroczynne działanie na cały organizm ma dużo większe „pole rażenia”.

Substancje w nich zawarte odżywiają nasze ciało, wzmacniają odporność, zapobiegają i chronią w sposób naturalny przed wieloma chorobami, a nawet leczą. I tak likopen w pomidorach poprawia odporność i redukuje stan zapalny. Warzywa zawierające skrobię chronią przed rakiem przewodu pokarmowego. Jedzenie roślin z rodziny krzyżowych – brokułów, brukselki, kalafiora czy rzeżuchy, chroni nie tylko przed nowotworami, ale również ma pozytywny wpływ na mózg, wzrok, łagodzi alergiczne zapalenie dróg oddechowych. Pomagają one przy cukrzycy typu 2, a nawet są przydatne w leczeniu autyzmu. Dzięki warzywom w naszej diecie zmniejszamy ryzyko rozwoju chorób serca, udaru oraz nadciśnienia tętniczego.

Książka przedstawia właściwości i potęgę zdrowotną zielonych warzyw, z naciskiem na te, które są dostępne w Polsce. Pokazuje, jak można je wykorzystać w zmaganiach z różnymi dolegliwościami i chorobami. Podpowiada, jak przekonać do „zieleniny” dzieci i niechętnych dorosłych.

Książka zawiera blisko 90 przepisów, które pozwalają najlepiej wykorzystać najlepiej zdrowotne właściwości zielonych warzyw, a jednocześnie przygotować smaczne i pełnowartościowe posiłki.

Hanna Stolińska-Fiedorowicz, dietetyk kliniczny, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Współpracuje z osobami z problemem nadwagi i otyłości, chorób dietozależnych.Prowadzi szkolenia dla dietetyków i lekarzy. Przekazuje wiedzę żywieniową również poprzez liczne wystąpienia telewizyjne i radiowe oraz artykuły naukowe i popularnonaukowe.

Paula Kraśniewska, kucharz z pasją do gotowania i zamiłowaniem do karmienia innych. Doświadczony szef kuchni specjalizujący się w cateringu dietetycznym. Z naturalną lekkością komponuje i przyrządza barwne, zróżnicowane, pyszne i zdrowe posiłki dla wszystkich diet.

Była niewolnicą dwunastu mężczyzn, wykorzystywana przez dziesiątki innych, sprzedawana i odsprzedawana; jej historia należy do Państwa Islamskiego i odzwierciedla jego teologię, która głosi, że wszystkie grzechy mężczyzn wcielone zostają w kobiece ciało.

To nie jest powieść. To prawdziwa historia Marie, chrześcijanki o blond włosach i zielonych oczach, mieszkającej od urodzenia w Iraku. W czasie działań wojennych w Iraku w 2014 roku dżihadyści porywali kobiety, więzili je, torturowali, gwałcili i odsprzedawali kolejnym właścicielom. Marie jest jedną z nich. Żołnierze Państwa Islamskiego po zdobyciu jej rodzinnego miasta, zabrali ją wraz z dwiema siostrami i umieścili w domu dla niewolników, gdzie przebywało już pięćdziesiąt innych kobiet. To wtedy Marie stała się sabaya – niewolnicą. Następne dwa lata jej życia regulowane było przez „podręcznik niewolnicy seksualnej” – oficjalny dokument wydany przez jeden z departamentów Państwa Islamskiego. Jego lektura jest wstrząsająca.

Taka jest też historia Marie. Mistrzowsko opowiedziana, nie daje wytchnienia w czasie lektury. Dzięki niej inaczej patrzymy na statystyki i doniesienia z tego regionu świata – za każdą liczbą i za każdym newsem kryje się dramat kolejnej „Marie”.

Z każdą stronicą tej książki rośnie niedowierzanie, że to wszystko, czego doświadczyła Marie, mogło spotkać jedną osobę. A po przeczytaniu ostatniego zdania musimy zmierzyć się ze świadomością, że to samo stało się (i dzieje się nadal) z tysiącami innych kobiet w tym regionie. „Jeśli to jest kobieta…”, ponieważ paradoksalnie Marie przez cały okres uwięzienia walczyła ze swoimi prześladowcami, aby zobaczyli w niej chociaż zwierzę, bo im prawo przyznawało lepszy status niż niewolnicom seksualnym. Ale „jeśli to jest kobieta”, to czy tych, którzy ją torturowali, gwałcili i sprzedawali, można nazwać mężczyznami? Ludźmi? A jak nazwać nas, jeśli odwracamy wzrok, by nie widzieć dramatu tych, którzy żyją w tej części świata?

Agata Młynarska

Pan Jezus ukazywał się Świętej Siostrze Faustynie, ale wszyscy jesteśmy adresatami Jego słów. Codzienne rozważania i modlitwy zawarte w tej książce pomogą Ci słyszeć słowa Jezusa i żyć nimi tak, jakby zostały wypowiedziane bezpośrednio do Ciebie. Kolejne stronice odkrywają przed Tobą miłosierdzie, miłość i troskę Jezusa, którymi obdarza Cię nieustannie – każdego dnia w ciągu roku.

Jeśli pragniesz doświadczyć nieskończonej i nieprzeniknionej miłości Jezusa do Ciebie, pozwól się poprowadzić Świętej Siostrze Faustynie, która spędziła swoje życie – dzień po dniu – wsłuchując się w słowa Jezusa o Jego niezgłębionym Miłosierdziu.

Korzystając z tej książki, dowiesz się m.in.:

· jak rozwijać swoją modlitwę, aby była mocniejsza, głębsza i skuteczniejsza

· jak zwiększyć swoją świadomość i odpowiedź na natchnienia Ducha Świętego

· jak pokonać pokusy (wszystkie!)

· jak Twoja rodzina może doświadczyć uzdrowienia przez tajemnicę Miłosierdzia Bożego

· w jaki sposób Koronka do Bożego Miłosierdzia może odpowiadać na wszystkie Twoje potrzeby, w tym przezwyciężenie rozpaczy, nawrócenie grzeszników, ułagodzenie gniewu Bożego, pocieszenie umierających i znalezienie pocieszenia pośród cierpienia

· i wiele więcej!

Ksiądz Waldemar Chrostowski – największy autorytet w sprawach Pisma Świętego, zachęca do jego czytania.

Kamyk z procy Dawida. Jak czytać Pismo Święte? to książka poświęcona podstawowym zagadnieniom dotyczącym lektury Biblii. Jeden z najwybitniejszych polskich biblistów odpowiada w tej publikacji na tak istotne pytania jak:

Czym jest Pismo Święte?

Jak powstało?

Jak rozumieć natchnienie i bezbłędność Biblii?

Na czym polega historyczność ksiąg biblijnych?

Dlaczego na kartach Biblii są wzmianki o przemocy i złu?

Jaka jest relacja miedzy historycznością Jezusa Chrystusa i wiara w Niego?

Czy orędzie Jezusa było ewolucja czy rewolucja?

Jak praktycznie czytać Pismo Święte?

Ks. prof. Waldemar Chrostowski – profesor zwyczajny i kierownik Katedry Egzegezy Starego Testamentu na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała. W latach 2003-2013 przewodniczący Stowarzyszenia Biblistów Polskich i w latach 2005-2016 dyrektor Instytutu Nauk Biblijnych na WT UKSW. Członek Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk i konsultor Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski. Autor ponad 2800 publikacji naukowych i popularnonaukowych. Laureat watykańskiej Nagrody Ratzingera (2014).

Jan Chryzostom urodził się ok. 349 roku w Antiochii. Otrzymał staranne wykształcenie, a sztukę retoryki studiował pod okiem jednego z najsławniejszych ówczesnych retorów – Libaniusza – który uważał go za swojego najzdolniejszego ucznia.

Prawdopodobnie w 386 roku otrzymał prezbiterat z rak patriarchy Flawiana, a rok później wygłosił Kazania o posagach, dzięki którym zyskał sławę wybitnego kaznodziei i przydomek „Złotousty”. Przez kolejnych dwanaście lat głosił słowo Boże w Antiochii, która była wówczas stolica rzymskiego Wschodu, tyglem narodów i kultur.

W 397 roku został konsekrowany na biskupa Konstantynopola. Jego bezkompromisowa wierność Ewangelii przysporzyła mu szybko wielu wrogów. Otwarcie bowiem piętnował nadużycia dworskich duchownych – często pozbawiał urzędów tych, którzy sprawowali je niegodnie. Gdy wszedł w spór z cesarzowa Eudoksja, został pozbawiony urzędu i skazany na banicje.

Niniejszy tom prezentuje najstarsze kompletne katechezy św. Jana Chryzostoma. Były one wykładem pozytywnym nauki katolickiej – bez elementów polemicznych. Głoszone były bez zacietrzewienia, językiem bardzo przystępnym i dlatego trafiały do serc słuchaczy. Piękno i urok tych prostych i zarazem głębokich utworów zachwycają także współczesnych czytelników.

Jeśli ktoś z Twoich bliskich odszedł od Boga, to ta książka jest właśnie dla Ciebie. Na kolejnych stronach autorka Maggie Green dzieli się swoim doświadczeniem walki o wiarę własnego dziecka – pisze o porażkach i błędach, które popełniła, ale też o tym, co zaczęło owocować. Z jej zapisków przebijają mądrość i dojrzałość.

Jak przyprowadzić naszych bliskich do Boga? Czego nigdy nie należy robić w takiej sytuacji? Jakie pułapki czyhają na tej drodze? Jak znaleźć w sobie pokłady cierpliwości? Jak samemu nie stracić wiary i wytrwać?

Oddanie się miłości do zbłąkanych dusz - kochając je tak, jak Bóg, nie tylko uciszy przeciągły, bolesny płacz naszych serc, ale także przyciągnie naszych bliskich z powrotem do wiary i w ramiona Jezusa. Ta niekonfrontacyjna Droga Świętej Moniki jest trudna. Ale to jedyny sposób.

Maggie Green wychowała wraz z mężem czworo dzieci. Gdy jedno z nich odeszło od Kościoła, przeżywała na zmianę gniew, lęk, poczucie winy. Dręczyły ją pytania: „Co zrobiłam źle?”, „Czy mogłam zrobić coś, by do tego nie doszło?”… Wkrótce przekonała się, że tego rodzaju myśli niczego nie naprawiają. Sytuacji nie rozwiązywały też dyskusje z dzieckiem, delikatne perswazje ani podstępy, by nakłonić je do odwiedzenia kościoła czy wspólnej modlitwy. Mogła się modlić? Ale jak? Jak skłonić Pana Boga do tego, by dotknął serca bliskiej nam osoby? Tak odkryła św. Monikę i jej drogę – zaczęła czerpać z doświadczenia świętej wskazówki i ukojenie.

Porywająca opowieść o współczesnym Bożym szaleńcu, proroku Kościoła, ks. Franciszku Blachnickim, założycielu Ruchu Światło-Życie, kandydacie na ołtarze. Jego życie to najlepszy dowód na to, że Bóg ma wobec nas wielkie plany, tylko musimy mu pozwolić je realizować.

Pierwsze skojarzenie z nazwiskiem „Blachnicki”? Oaza. Słuszne i niesłuszne. Słuszne – bo rzeczywiście temu dziełu poświęcił swoją działalność duszpasterską. Niesłuszne – bo jego życie i doświadczenie Boga było znacznie bogatsze. Był jednym z tych szaleńców Boga, którzy wsłuchani w Jego głos idą za nim bez względu na okoliczności. Niewątpliwie wyprzedzał swój czas i ponosił tego konsekwencje.

Książka jest zapisem jego osobistych doświadczeń, zmagań wewnętrznych, ale też świadectwem tego, czego dokonał w polskim Kościele. Udało się w niej zebrać również dotychczas niepublikowane wspomnienia współpracowników ks. Franciszka Blachnickiego, uczestników oaz oraz księży, którzy prowadzili pierwsze rekolekcje. Swoimi refleksjami podzielili się m.in. bp Jan Szkodoń i bp Grzegorz Ryś. Wyłania się z nich obraz człowieka, który bezgranicznie ufał Bogu – zarówno w wielkich sprawach Kościoła, jak i w drobnych, codziennych, związanych np. z zaopatrzeniem oaz.

Objawienia mistyczki, która słyszała bicie Najświętszego Serca Jezusa

Święta Mechtylda von Hackeborn należy do grona wielkich mistyczek Kościoła. Jej najbardziej znaną uczennicą jest św. Gertruda Wielka, z którą mieszkała w klasztorze w Helfcie. W wieku 50 lat św. Mechtylda przeżywała poważny kryzys duchowy, do którego dołączyły się cierpienia fizyczne. Zwierzyła się wówczas dwóm współsiostrom, że od dzieciństwa Bóg prowadził ją, obdarzając szczególnymi łaskami. Mniszki spisały jej objawienia, którym nadano tytuł Liber specialis gratiae.

Niniejsza książka stanowi pierwsze nowożytne tłumaczenie na język polski tego XIII-wiecznego dzieła, uznanego za zabytek literatury średniowiecznej. Mistyczka na kilka wieków przed św. Małgorzatą Alacoque głosi prawdę o niezgłębionym oceanie łask płynących z Najświętszego Serca Jezusa, którego bicie dane jej było słyszeć. Większość spotkań z ukazującym się jej Panem odbywa się podczas Eucharystii. Święta Mechtylda może Go nie tylko dotykać, ale również zadawać pytania i poruszać interesujące ją kwestie, np. działanie Trójcy Świętej w życiu człowieka, wstawiennictwo Matki Bożej, świętych i aniołów, wartość sakramentów czy zadośćuczynienie za grzechy.

„Jest to zatem księga szlachetna, która nie tylko świadczy o szczególnej duchowej zażyłości pomiędzy św. Mechtyldą von Hackeborn i Jezusem Chrystusem, ale i wyjątkowy podręcznik duchowy kreujący przez kilka wieków pobożność kolejnych pokoleń. Modlitwy św. Mechtyldy, które można znaleźć na stronicach tego przekładu, wykarmiły tysiące dusz «głodnych» Boga. Jej zalecenia zbudowały też wiele relacji z Bogiem, w tym tę najważniejszą: do serca Jezusa. Ono jest nadzieją i ratunkiem dla każdego człowieka i w każdym czasie – także dziś. Jeśli ta książka znalazła się w Państwa dłoniach, to teraz jest czas, by wraz z jej lekturą poznać obfitość skarbca Bożego serca, które otworzył dla ludzi Jezus Chrystus”.

dr hab. Marta Kowalczyk

Kto się boi Jana Pawła II? to książka, która stawia ważne pytania: dlaczego w Kościele i poza nim są osoby, które kwestionują dorobek Świętego Papieża? Dlaczego marginalizuje się rolę, jaka odegrał Jan Paweł II w przeobrażeniu Kościoła i świata? Kto się boi „modelu” Kościoła, jaki zaproponował Jan Paweł II?

Był pierwszym papieżem, który oddał głos ludziom, który wszedł do synagogi i do meczetu, który zainicjował Światowe Dni Młodzieży. Pierwszym, który podróżował po całym świecie, aby modlić się z wiernymi i zgromadził przedstawicieli wszystkich Kościołów i religii, aby modlić się o pokój.

Dwaj autorzy, wybitni dziennikarze watykaniści: Giacomo Galeazzi i Gian Franco Svidercoschi, przedstawiają istotne cechy życia i pontyfikatu Karola Wojtyły. Zapraszają czytelnika do odkrycia na nowo jego dziedzictwa, aby wiosna mogła rozkwitnąć na nowo w życiu Kościoła. Ponieważ pamiętać o nim to za mało. Żeby nie ulec presji tego świata, by mieć siłę, aby przezwyciężyć lęk lub odrzucenie, musimy nieustannie wprowadzać w czyn to wszystko, czego nauczał nas przez lata i pozostawił nam w swoim testamencie.

“Pożyjemy, zobaczymy” głosi powiedzenie. Ks. Dolindo traktuje je przewrotnie i pisze: “Kto umrze, zobaczy”. W najnowszej książce podejmuje temat tego, co nas spotka po śmierci. Z właściwą sobie łatwością, licznymi przykładami i analogiami opisuje rzeczywistość po drugiej stronie życia. Bazując na objawieniach, cudownych zdarzeniach – również własnego życia – kreśli bardzo barwny i szczegółowy obraz tego, co nas może spotkać, gdy Bóg nas wezwie do Siebie.

Ks. Dolindo Ruotolo w sposób bardzo obrazowy przekonuje nie tylko o istnieniu rzeczywistości po śmierci ciała, ale pokazuje, jak nasze obecne decyzje wpływają na to, co nas może spotkać po drugiej stronie życia. I nie chodzi mu o straszenie karami. Wszystko przedstawia z perspektywy Bożej miłości i cierpienia człowieka, który po śmierci doświadcza jej w pełni, a jednocześnie jest od niej oddzielony. Podczas lektury natrafimy np. Na rozważania o grzechu, szczególnie lekkim, który nie jest traktowany poważnie, a może wyrządzić ogromne szkody w życiu duchowym.

Ks. Dolindo Ruotolo zwraca czytelnikowi uwagę na sposób okazywania pomocy naszym zmarłym. Podkreśla, że nie potrzebują oni ozdobnych nagrobków, które z czasem stają się przejawem próżności rodziny, ale pragną jak najwcześniejszego ujrzenia Boga. Dlatego kładzie nacisk na znaczenie Mszy Świętej oraz jej nieskończonych owoców zbawienia dla żywych i umarłych. Nieprzekonanych nakłania do refleksji, przywołując historie, w których dusze czyśćcowe „odwdzięczyły się” swoim dobrodziejom skutecznym wstawiennictwem w trudnościach.

Co Ksiądz Dolindo napisał do kieszonkowca, który ukradł jego portfel? Jaki związek mają ze sobą gotowanie fasoli i głoszenie Słowa Bożego? Jak Ksiądz Dolindo pomaga w trakcie egzaminów?

Smakowite epizody z życia wielkiego mistyka z Neapolu, uzupełnione jego pouczeniami, poezją i świadectwami cudów. To wszystko, a nawet jeszcze więcej, składa się na zbiór Kwiatków Księdza Dolindo, które – jak przekonuje we wstępie bp Vittorio Maria Costantini – mogą być antidotum na trudności, których doświadczamy na co dzień. Są bowiem śladami życia człowieka, który „potrafił zawsze się uśmiechać, nawet wtedy, kiedy jego serce było rozdarte, bo – jak mówi Biblia – «miłość jest silniejsza od śmierci i wody zła […] nie zdołają ugasić płomienia dobra» ”.

Wyłania się z nich nie tylko wielki mistyk i cudotwórca, ale również człowiek obdarzony ogromnym poczuciem humoru i dystansem do siebie. Człowiek wielki, a jednocześnie tak pokorny, prosty, dobrotliwy i łagodny. Wszystkie opisane w tym tomiku historie zostały udokumentowane, a ich autentyczność potwierdzona.

Ks. Dolindo Ruotolo (1882–1970), neapolitański kapłan, który miał dar widzenia rzeczy przyszłych, wnikania w ludzkie dusze, a także bilokacji. Znany przede wszystkim ze względu na spisaną pod natchnieniem modlitwę: „Jezu, Ty się tym zajmij”. Pozostawił po sobie wiele pism, w których bardzo przystępnym, współczesnym językiem wyjaśniał Pismo Święte i naukę Kościoła.

Kwestia zastosowania marihuany w medycynie wzbudza wiele kontrowersji. Toczy się dyskusja o granicach jej dopuszczalności i stosowania.

Autor Leczniczej marihuany nie jest zwolennikiem palenia marihuany. Przeanalizował jednak najnowsze prace badawcze dotyczące medycznych właściwości oleju z konopi. Na łamach książki prezentuje bogaty przegląd wyników badań, przywołuje przykłady, opisuje konkretne przypadki zastosowania i ich rezultaty. Przekonują one, że odpowiednie stosowanie marihuany może wspomóc leczenie nowotworów, cukrzycy, schorzeń o podłożu neurologicznym np. choroby Alzheimera czy Parkinsona oraz wielu innych.

Czytelnik znajdzie w tej książce nie tylko obszerną wiedzę na temat właściwości konopi, ale również informacje o dawkowaniu, sposobach przyjmowania i interakcjach innymi lekami i suplementami.

Dr Mark Sircus jest znanym i cenionym lekarzem medycyny naturalnej i alternatywnej, autorem wielu poczytnych informacji o tematyce zdrowotnej. Polski czytelnik może znać go z takich publikacji, jak Leczenie magnezem – metoda przezskórna, nowa koncepcja lecenia; Woda życia; Filary zdrowia.

Niepublikowane rozważania kard. Martiniego, wybitnego biblisty i arcybiskupa Mediolanu. Przybliża w nich postać Marii Magdaleny i jej drogę do Jezusa. Opisując jej postawy, uczucia i doświadczenie, pokazuje drogę każdego z nas: ścieżkę nie do zaprogramowania, po ludzku niemożliwą, a jednak prawdziwą, która – nawet poprzez lęk czy utratę – ostatecznie prowadzi nas do rozpoznania, zobaczenia i niemal dotknięcia Boga. To doświadczenie spotkania, które może odmienić życie.

Kard. Carlo Maria Martini, zmarły w 2012 r. jezuita, wybitny biblisty, rektor Papieskiego Instytutu Biblijnego i Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego, arcybiskup Mediolanu, autor wielu książek, tłumaczonych i publikowanych na całym świecie.

To przepiękna, wzruszająca i pouczająca opowieść, która zostaje w pamięci czytelników w każdym wieku na długo po odłożeniu książki.

Matylda spotyka złotą rybkę, która spełnia życzenia. I to trzy na godzinę! Myślisz sobie: „To już było tyle razy…”. Tylko pozornie. Przygody dziewczynki z magiczną przyjaciółką, przedstawione z ogromną dozą humoru, ciepła i mądrości kryją w sobie trudne przeżycia dziecka zmuszonego zmierzyć się z rodzinną traumą, z którą nie radzą sobie nawet dorośli.

To historia o dojrzewaniu i uczeniu się na błędach oraz o świecie, którego nie dostrzegamy opowiedziana bez patosu, wielkich słów i pouczania. Tak po prostu. Dokładnie tak, jak potrzebują tego nasze dzieci.

Beata Majchrzak – absolwentka Wydziału Anglistyki UG, z zawodu nauczycielka i lektorka angielskiego, prywatnie mama trójki dzieci. Jeszcze w czasach szkoły podstawowej pisała i publikowała opowiadania w ówczesnych czasopismach młodzieżowych („Płomyk”). Laureatka Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży.

Największym pragnieniem św. Alfonsa de Liguoriego było ukochać Jezusa Chrystusa tak, jak na to zasługuje, i sprawić, by był kochany przez wszystkich ludzi. Dlatego, mimo upływu wieków, ten niezwykle żarliwy miłośnik Ukrzyżowanego nadal może być naszym przewodnikiem w kontemplacji męki Pańskiej – najwyższego wyrazu miłości Boga do nas – i uczyć nas, jak powinniśmy rozpalać w naszych duszach miłość do Jezusa Chrystusa, który za nas umarł na krzyżu. Duchowość pasyjna nie ulega przedawnieniu.

Jan Chaim CSsR

Św. Alfons Maria de Liguori (1696–1787) należy do największych czcicieli i apostołów Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego. Całe życie i dzieło tego wielkiego doktora Kościoła, biskupa, misjonarza, założyciela Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, autora licznych dzieł z dziedziny teologii i duchowości, muzyka, malarza i poety było jakby żywym komentarzem do męki Pańskiej. Swoją żarliwą miłość do Ukrzyżowanego karmił św. Alfons rozważaniem Ewangelii, lekturą książek o pasji Chrystusa i codzienną praktyką drogi krzyżowej.

Prezentowana książka składa się z trzech tekstów: Rozważania męki Pańskiej według opisu Ewangelistów, Miłość dusz, Ćwiczenie drogi krzyżowej. Podstawą wydania są ich XIX-wieczne przekłady, odpowiednio uwspółcześnione, lecz z poszanowaniem dla tłumacza oraz w przekonaniu, że ich plastyczny język stanie się dodatkowym cennym walorem książki, przybliżając w ten sposób czytelnika do czasów świętego autora.

Ćwiczenia duchowe św. Bonawentury powstały na prośbę siostry klaryski, która poprosiła świętego o wskazówki do codziennych medytacji. Autor zachęca w nich do poznawania Boga przez „rozważanie sercem”, czyli pobożne rozpamiętywanie życia Pana Jezusa i Jego nauki. W tym celu zamieścił w swoim dziele liczne teksty biblijne, wyjątki z pism św. Bernarda z Clairvaux oraz praktyczne wskazówki, jak je interpretować. Codzienna kontemplacja wybranych przez niego tekstów miała na celu nie tylko zatrzymać przy nich myśl, ale nade wszystko serce, by osiągnąć intymną więź z Bogiem.

Medytacje nazywane „mistyczną biografią Chrystusa” od wieków są uznawane przez wiernych za arcydzieło kanonu klasyki duchowości i jeden z fundamentów pogłębiania życia duchowego. Autor doskonale połączył w nich kontemplację z życiem codziennym, a przez nauczanie o życiu miłością Bożą nieustannie przypomina nam o ludzkiej słabości i o obowiązkach pokuty i miłosierdzia.

Przeniknięte ideą miłości rady świętego zwanego Doktorem Serafickim pozostają nadal aktualne i przemawiają do serc również dzisiaj, bez względu na wiek i wykształcenie wierzących.

Bł. Katharina Emmerich to mistyczka i wizjonerka, obdarzona stygmatami, beatyfikowana przez Jana Pawła II w 2004 r. Jej szczegółowe wizje, obejmujące kilkadziesiąt tomów, dotyczą życia Jezusa, Maryi, Józefa i ich krewnych oraz Apostołów. Na podstawie jej widzeń odnaleziono m.in. domek Maryi w Efezie.

Z wizji bł. Kathariny zawartych w tym tomie wyłania się obraz nieludzko cierpiącego Pana Jezusa, który nieustannie modli się za swoich oprawców i przebacza im. Przejmujące, szczegółowe opisy pozwalają nie tylko przenieść się w samo centrum ewangelicznych wydarzeń, ale – co najważniejsze – pomagają w ich duchowym przeżyciu.

Na kanwie tych objawień powstał scenariusz do słynnego filmu Mela Gibsona Pasja. Dzięki obszernym komentarzom przybliżającym kontekst biblijny oraz historyczno-kulturowy czytelnik ma szansę zrozumieć, czym tak naprawdę są objawienia prywatne, pogłębić swoją świadomość religijną, ale przede wszystkim na nowo odkryć, co się wydarzyło na Kalwarii.