Andrzej Sapkowski, arcymistrz światowej fantasy, zaprasza do swojego Neverlandu i przedstawia uwielbianą przez czytelników i wychwalaną przez krytykę wiedźmińską sagę!
Ciri wpatruje się w wypukły relief
przedstawiający ogromnego łuskowatego węża.
Gad, zwinąwszy się w kształt ósemki,
wgryzł się zębiskami we własny ogon.
To pradawny wąż Uroboros.
Symbolizuje nieskończoność i sam jest nieskończonością.
Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem.
Jest czymś, co nie ma ani początku, ani końca.
A to, że Uroboros gryzie swój ogon,
oznacza, że koło jest zamknięte.
Ciri, córko Pavetty! Wjedź w portal,
podążaj drogą wiodącą na spotkanie przeznaczenia!
Koło się zamknęło – myśli Ciri, zamykając oczy.
„Jadę, Geralt! Nie zostawię cię samego!”
Coś się kończy, coś się zaczyna.
W każdym momencie czasu kryje się wieczność.

W nagraniach „Sezonu burz” wzięło udział 84 aktorów m.in. Krzysztof Gosztyła, Krzysztof Banaszyk, Anna Dereszowska, Joanna Pach-Żbikowska, Małgorzata Kożuchowska, Adam Ferency, Sławomir Pacek, Tomasz Marzecki, Wojciech Pszoniak, Wiktor Zborowski, Sławomir Orzechowski, Henryk Talar, Maciej Musiał. W rolę Koral w „Sezonie burz” wcieliła się Karolina Gorczyca, która po raz pierwszy stanęła za mikrofonem.

Reżyserem słuchowisk jest Janusz Kukuła, który dla wydawnictwa superNOWA realizował Trylogię Husycką (Narrenturm, Boży bojownicy, Lux perpetua) i opowiadania wiedźmińskie.
Autorami muzyki jest znany duet Adam Skorupa i Krzysztof Wierzynkiewicz. Muzyka, efekty dźwiękowe oraz narracja Krzysztofa Gosztyły ukształtowały efekt końcowy, czyniąc z tych produkcji coś więcej niż tylko słuchowiska.

„Wiedźmin. Aż śluz ścieka z głośników”.
Wojciech Orliński „Gazeta Wyborcza”

”Proza mistrza przeniesiona na cyfrowy nośnik nie tylko nic nie traci ze swojego uroku, ale też zyskuje nowy blask. Głównie za sprawą lektorów, którzy udzielają głosu bohaterom”.
Mariusz Grabowski „Polska The Limes”

Oto nowy Sapkowski i nowy wiedźmin.

„Nigdy nie mów nigdy!” W powieści pojawiają się osoby doskonale czytelnikom znane, jak wierny druh Geralta – bard i poeta Jaskier – oraz jego ukochana, zwodnicza czarodziejka Yennefer, ale na scenę wkraczają też dosłownie i w przenośni postaci z zupełnie innych bajek. Ludzie, nieludzie i magiczną sztuką wyhodowane bestie. Opowieść zaczyna się wedle reguł gatunku: od trzęsienia ziemi, a potem napięcie rośnie. Wiedźmin stacza morderczą walkę z drapieżnikiem, który żyje tylko po to, żeby zabijać, wdaje się w bójkę z rosłymi, niezbyt sympatycznymi strażniczkami miejskimi, staje przed sądem, traci swe słynne miecze i przeżywa burzliwy romans z rudowłosą pięknością, zwaną Koral. A w tle toczą się królewskie i czarodziejskie intrygi. Pobrzmiewają pioruny i szaleją burze. I tak przez 404 strony porywającej lektury.

WIEDŹMIN. SEZON BURZ to w wiedźmińskiej historii rzecz osobna, nie prapoczątek i nie kontynuacja. Jak pisze Autor: Opowieść trwa. Historia nie kończy się nigdy…

Andrzej Sapkowski, arcymistrz światowej fantasy, zaprasza do swojego Neverlandu i przedstawia uwielbianą przez czytelników i wychwalaną przez krytykę wiedźmińską sagę!
Jesienne Ekwinokcjum tegoż dziwnego roku
przyniosło rozmaite znaki na niebie i na ziemi,
które jakoweś klęski niechybnie zwiastowały.
Tuż przed północą zerwała się straszliwa zawierucha,
zadął potępieńczy wicher, a pędzone po niebie chmury
przybrały fantastyczne kształty, wśród których najczęściej
powtarzały się sylwetki galopujących koni i jednorożców.
Lelki dzikimi głosami wyśpiewywały konajączkę,
zaskowyczała beann'shie,
zwiastunka rychłej i gwałtownej śmierci.
A gdy przecwałował Dziki Gon i rozwiały się chmury,
ludzie zobaczyli księżyc – malejący,
jak zwykle w czas Zrównania.
Ale tej nocy księżyc miał barwę krwi.
W świątyni bogini Melitele trzy osoby śnią ten sam sen.
„Krew na jej twarzy... Tyle krwi...”