Gdy po raz kolejny słyszymy, że ktoś ogranicza w diecie cukier myślimy: „Mnie to nie dotyczy”. Często jesteśmy przekonani, że nasz jadłospis wcale dużo go nie zawiera. Cukier kojarzymy zwykle ze słodkimi przekąskami, deserami, zawartością cukierniczki czy owocami. Tymczasem jest go pełno w produktach, które wcale nie kojarzymy jako słodkie. Co więcej, kryje się on również w pozornie zdrowych jego „zamiennikach”, które stają się coraz bardziej popularne. Autorka w swojej książce obala mity dietetyczne, wymienia najczęściej popełniane błędy żywieniowe i ujawnia prawdziwych sprawców zbędnych kalorii.

Z książki dowiemy się między innymi, jakie są rodzaje cukrzycy i czym się ona różni od insulinooporności. Co to jest indeks glikemiczny i jak najkorzystniej łączyć składniki w domowym menu dla naszego zdrowia? Autorka zanalizowała też najbardziej popularne dzisiaj diety odchudzające pod kątem bezpieczeństwa dla osób cierpiących na te schorzenia. Podpowiada, jakie dania zamawiać, kiedy nie możemy zjeść w domu. Jak komponować prawidłowo posiłki i jak łączyć je z aktywnością fizyczną? Do części teoretycznej dołączone są proste i pyszne przepisy, które nie tylko zadowolą najbardziej wybrednych, ale pozostaną z korzyścią dla naszego zdrowia i figury.

Anna Reguła, dietetyk-praktyk, absolwentka Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Od 2 lat właścicielka firmy Anna Reguła Dietetyka, współpracuje z pacjentami w zakresie dietoterapii nadwagi, otyłości i chorób dietozależnych. Założycielka jednego z najbardziej popularnych profili na instagramie o tematyce dietetycznej w Polsce (@niekoniecznie_dietetycznie). Autorka ebooków dietetycznych i kulinarnych, szkoleń dla sympatyków dietetyki w domowym zaciszu, niebanalnych jadłospisów oraz najbardziej popularnych i pomocnych infografik w internecie. Więcej informacji znaleźć można na stronie www.anna-regula.pl

Każde miejsce ma swojego ducha – genius loci – który sprawia, że jest ono niepowtarzalne. Jak mówi Autor: „Wierzę w istnienie dobrych oraz złych duchów, wierzę w ich misję i niebagatelny wpływ tak na losy indywidualne, jak i całych społeczności oraz państw. Gdybym tej wiary nie miał, nie podjąłbym trudu wydania tej publikacji”.

W niniejszej pracy autor dzieli się z czytelnikami głębokim przekonaniem o istnieniu i działaniu aniołów miejsc (państw, miast i regionów), zgodnie z nauką biblijną oraz z pismami ojców Kościoła. Legendy zaprezentowane w tym tomie są osadzone w konkretnej czasoprzestrzeni oraz powiązane z wydarzeniami i osobami kształtującymi dzieje Polski. Szerokie tło historyczne i odwołania do źródeł pozwalają czytelnikowi lepiej zrozumieć poszczególne opowieści, naświetlając ich bogate konteksty i rozmaite uwarunkowania.

Książka adresowana jest nie tylko do osób zajmujących się tematyką anielską. Ogrom przedstawionego w niej materiału historycznego i etnograficznego z pewnością zainteresuje wszystkich, którym drogie są dzieje Ojczyzny i jej kultura duchowa.

Zdumiewająca, a jednak mało znana historia francuskich zakonnic, które w XIX wieku w imię swojej wiary i z zamiłowania do wyzwań opuściły klasztory i ruszyły w świat. W kornetach i z różańcami jako paszportami przepływały oceany, przemierzały dżungle i pustynie, aby dzielić życie rdzennych mieszkańców ze wszystkich kontynentów – czasami nawet zanim dotarli tam odkrywcy i kolonizatorzy. Choć było ich w terenie nawet dziesięć razy więcej niż misjonarzy, ich rola nadal nie jest wystarczająco doceniona.

Te nieustraszone, inteligentne, odważne i szlachetne kobiety całe swoje życie poświęciły służbie ojczyźnie. Stworzyły szkoły, szpitale, struktury pomocy społecznej. Pozostały po nich listy, dzienniki, opowiadania, a także wciąż żywe ślady w pamięci mieszkańców. Autorki, opisując historię ekscytującego życia ośmiu z nich, zabierają nas w pasjonującą podróż w cztery strony świata, od Ameryki po Chiny, przez Palestynę i Ocean Spokojny.

Agnès Brot – absolwentka Institut d’études politiques (Instytutu Nauk Politycznych) w Tuluzie i specjalistka z zakresu historii Kościoła XIX i XX wieku. Kierowała także Centre d’études Edmond Michelet (Centrum Studiów Edmonda Micheleta).

Guillemette de la Borie – dziennikarka. Długo pracowała dla prasy młodzieżowej („Pomme d'Api”, „Phosphore”), potem dla „La Croix”. Jest także autorką esejów o edukacji, biografii, opowiadań i powieści.

Gdy jedzenie boli… Czas działać!

Jedzenie nie kojarzy Ci się z przyjemnością, ale raczej z bólem i przykrymi dolegliwościami? Zastanawiasz się nad kolejnymi kęsami: czy możesz sobie na nie pozwolić, czy też znowu opłacisz je biegunką, zgagą albo wzdęciami? Zdiagnozowano u Ciebie lub u kogoś bliskiego schorzenie przewodu pokarmowego i nie wiesz, jak dalej postępować? Czujesz się zagubiona po lekturze porad w internecie?

To z myślą o Tobie powstała ta książka!

Justyna Pardyka,dietetyczka omawia najczęstsze schorzenia przewodu pokarmowego, m.in.: refluks, wrzody żołądka i dwunastnicy, zapalenie żołądka, zespół jelita drażliwego, czy SIBO. Jakie są objawy? Jak powinna przebiegać diagnostyka i leczenie? Jaka jest najlepsza dieta? Wskazuje, na jakie składniki diety należy najbardziej zwrócić uwagę. Analizuje powszechnie znane diety pod kątem ich zastosowania w leczeniu schorzeń przewodu pokarmowego, a wśród nich:

Dieta lekkostrawna

Dieta ubogoresztkowa

Dieta bez glutenu

Dieta bez laktozy

Dieta Cedars-Sinai

Dieta low-FODMAP

Dieta SCD

Specyficzna dieta SIBO – protokół dr Siebecker

Dieta GAPS – Gut And Psychology Syndrom – zespół psychologiczno-jelitowy

Bi-Phasic Diet

Dieta elementarna i półelementarna

Dieta śródziemnomorska

Dieta DASH

Dieta fleksitariańska

Wskazówkom towarzyszy kilkadziesiąt przepisów na przepyszne dania z czytelną informacją, w jakiej diecie mogą być wykorzystane. Jeśli do tej pory jedzenie kojarzyło Ci się głównie z bólem i cierpieniem, dzięki tej książce będziesz mógł odkryć radość i przyjemność, jaka z niego płynie.

Justyna Pardyka - członkini Polskiego Stowarzyszenia Dietetyków. Autorka bloga kulinarnego Kucharzyca.pl. Interesuje się zaburzeniami odżywiania, wpływem różnych diet na zdrowie człowieka, szczególnie w kontekście różnych trendów żywieniowych i poszukiwań „diety cud”. Zajmuje się również fotografią, zwłaszcza kulinarną. Jej działania można śledzić m.in. w mediach społecznościowych (@kucharzyca).

„Jest w Sardynii kobieta, która przed Bogiem stoi wyżej ode mnie. Nazywa się Jadwiga Carboni”.

Św. Ojciec Pio

Błogosławiona Jadwiga Carboni (1880–1952) była włoską mistyczką i stygmatyczką. Jej życie od samego początku obfitowało w niezwykłe zjawiska. Jako niemowlę miała na piersi odciśnięty mały krzyżyk, który był widoczny do końca jej życia. Jako pięciolatka Jadwiga widziała swojego Anioła Stróża, bawiła się też z Dzieciątkiem Jezus, które Matka Boża podała jej z obrazu. W 1911 roku miała wizję Jezusa Ukrzyżowanego. Wówczas otrzymała dar stygmatów, które starała się ukrywać, nie chcąc wywoływać sensacji. Utrzymanie w tajemnicy nadprzyrodzonych zjawisk, które stały się jej udziałem, było jednak trudne: Jadwiga nie tylko uczestniczyła w męce Pańskiej, ale także rozmawiała z Matką Bożą, ze świętymi i duszami czyśćcowymi, lewitowała, doznawała ekstaz i bilokacji.

Pomimo tak licznych darów Jadwiga wiodła zaskakująco skromne życie, najpierw na Sardynii, a później w Rzymie. Było ono wypełnione domowymi obowiązkami, haftowaniem, w którym była mistrzynią, odwiedzinami bliskich i potrzebujących, ale nade wszystko modlitwą. Swoje cierpienia ofiarowała szczególnie w intencji nawrócenia Rosji, w której była w jednej ze swoich wizji.

Jadwiga Carboni zmarła w opinii świętości. W 2019 roku papież Franciszek zaliczył ją w poczet błogosławionych.

W swojej książce Ernesto Madau przybliżył nie tylko samą postać bł. Jadwigi Carboni, ale także bardzo precyzyjnie opisał tło kulturowe, antropologiczne i społeczne tamtego okresu. Czytając biografię tej nietuzinkowej kobiety, poznaje się równocześnie codzienne życie małych sardyńskich miejscowości przełomu XIX i XX wieku. Publikacja zawiera liczne fragmenty pism Błogosławionej, a także zeznania świadków w trakcie jej procesu beatyfikacyjnego.

Książka Chwała Maryi jest wiernym tłumaczeniem dzieła św. Alfonsa Liguori, wydanego w 1750 roku, jeszcze za życia autora. Jest żywym świadectwem jego głębokiej wiary i ufności do Matki Najświętszej, którą uważał za najlepszą Orędowniczkę i Wspomożycielkę, bramę wiodącą grzeszników do Boga. W swoich rozważaniach nie wahał się cytować i korzystać z doświadczeń swoich wielkich poprzedników: św. Brygidy, św. Bernarda z Clairvaux, św. Bernardyna ze Sieny i wielu, wielu innych. Jego nauczanie trafiało prosto pod strzechy i było przeznaczone dla najbardziej potrzebujących. Dlatego też św. Jan Paweł II wspominając w Redemptoris Mater postać św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, jako wyznawcę i nauczyciela duchowości maryjnej, stawia zaraz za nim postać św. Alfonsa Marii de Liguori i jego dzieło o Maryi.

Kiedy zatem pochylamy się nad pozostawionym nam przez św. Alfonsa tekstem, dostrzegamy, że pełna chwały Maryja jest również naszą bramą do nieba, jest drogą, po której każda i każdy z nas idzie do Domu Ojca. (Arcybiskup Wojciech Polak Prymas Polski)

Czas zbawienia to niecodzienna opowieść o nawróceniu. Abp Grzegorz Ryś z właściwą sobie wnikliwością wczytuje się w teksty biblijne oraz liturgię okresu wielkopostnego i wielkanocnego, by wydobyć to, co jest najistotniejsze w naszym przeżywaniu wiary. Na nic pójdą nasze wszystkie wysiłki związane z przestrzeganiem norm, obrzędów, zwyczajów, jeśli nie będzie żywej relacji z Jezusem; jeśli nie poddamy się Jego miłości.

Dopiero to nas zmienia, to nawraca i przekształca – przekonuje Abp Ryś - to wskrzesza w nas doświadczenie miłości, niezależnie od tego, ile dookoła i w nas samych jest nieprawości, która w nas zgasiła miłość. I powtarza za świętym Pawłem: „Nie zmarnujcie czasu łaski, bo teraz jest czas zbawienia”.

Abp Grzegorz Ryś to ceniony rekolekcjonista zakochany w Słowie Bożym. Z wykształcenia i zamiłowania historyk Kościoła. Umiejętnie łączy działalność publicystyczną i naukową z byciem duszpasterzem. Od 2011 r. przewodniczący Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji, od 2017 r. arcybiskup metropolita łódzki. Sposób w jaki wyjaśnia Biblię dotyka najgłębszych i najważniejszych wymiarów, trosk i pragnień człowieka.

A było to tak…

W XIII w. pewnym klasztorem na terenie Saksonii zarządzała ksieni Gertruda, pochodząca z potężnego rodu von Hackenborn, spokrewnionego z cesarzem.

Od siódmego roku życia w klasztorze tym przebywała również jej siostra – Mechtylda. Jej talent wokalny sprawił, że stała się pierwowzorem jednej z postaci „Boskiej komedii” Dantego.

Po pewnym czasie dołączyła do nich pięcioletnia dziewczynka o imieniu Gertruda – przysparzała mniszkom nie lada kłopotów, a jednak to właśnie ją tradycja Kościoła nazwała Wielką.

Jako ostatnia do klasztoru przybyła kolejna Mechtylda – wówczas ponad sześćdziesięcioletnia. Postępująca ślepota nie pozwalała jej kontynuować posługi najuboższym, a krytyczny stosunek do duchowieństwa zmusił do szukania bezpiecznego miejsca odosobnienia.

Cztery kobiety, cztery temperamenty, cztery ścieżki życia… połączone mistycznymi przeżyciami, które jeszcze dzisiaj zapierają dech w piersiach. W klasztorze w Helfcie przez wiele lat te cztery wielkie mistyczki doświadczały objawień Pana Jezusa, który przemawiał do nich z czułością, ukazując tętniące miłością swoje Serce, spragnione miłości człowieka.

Dr hab. Marta Kowalczyk – absolwentka Instytutu Kultury Chrześcijańskiej i UWM w Olsztynie. Prowadzi wykłady w WSD w Elblągu i jest członkiem Centrum Badań Interdyscyplinarnych Probalticum UWM w Olsztynie. Jest członkiem rady duszpasterskiej Diecezji Elbląskiej i autorką książek dotyczących duchowości kobiet, postaci średniowiecznych mistyczek oraz wielu artykułów dotyczących historii duchowości, szeroko rozumianych chrześcijańskich tradycji i rytuałów świątecznych.

Pokusa chronienia instytucji – nawet wynikająca z jakichś wzniosłych motywów, cokolwiek by miało to znaczyć – jest możliwa wyłącznie w przypadku człowieka, który nigdy nie rozmawiał z osobą poszkodowaną. Natomiast jeśli ktoś miał na tyle odwagi i pokory, że to zrobił, to mu do głowy nie przyjdzie, by chronić instytucję.

abp Grzegorz Ryś

Czy Kościół posiada prawdę objawiona i kto może to wiedzieć? Czy można mieć bliski związek z Jezusem i jednocześnie kwestionować Kościół? Czy istnieją granice dialogu ekumenicznego? Czy można prowadzić życie chrześcijańskie bez Kościoła?

W rozmowie z Piotrem Sikorą abp Grzegorz Rys mierzy się m. in. z pytaniami dotyczącymi uwikłania Kościoła w politykę i sojusz z władza oraz krytycznego nastawienia wielu hierarchów i księży do osób o odmiennej orientacji seksualnej. Analizuje obecną sytuację, odwołując się przy tym do Pisma Świętego i chrześcijańskiej tradycji oraz korzystając z licznych wypowiedzi papieży i dokumentów soborowych. Opowiada, jak na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat zmieniła się mentalność i procedury kościelne oraz jaką rolę odgrywa watykańska Kongregacja ds. Biskupów. Przedstawia też zasady postępowania i prewencji w przypadku przestępstw seksualnych. W każdym z poruszonych zagadnień cytuje liczne przykłady z życia Kościoła i własnej posługi duszpasterskiej.

Pytania o Kościół w sytuacji, gdy instytucja ta znajduje się w głębokim kryzysie, pozostają dla wielu fundamentalne. Część z odchodzących od Kościoła nie ma problemu z wiarą, ale z instytucją, inni – choć w Kościele pozostają – zmagają się z wyzwaniem wierności i próbami zrozumienia grzechów strukturalnych, jakie dotykają katolicyzm. I do jednych, i do drugich skierowana jest ta książka. Piotr Sikora nie boi się trudnych i niewygodnych pytań, a arcybiskup Ryś nie obawia się dawać na nie odpowiedzi. Nie trzeba się z nimi zgadzać, ale na pewno warto się z ich opiniami skonfrontować, żeby lepiej zrozumieć Kościół.

Tomasz Terlikowski

W skali Europy czy świata Rosja jest czymś wyjątkowym pod względem psychicznego skrzywienia, jakie warunki historyczne wywołały i utrwaliły w tym narodzie.

Psychologiczna analiza zachowań rosyjskiego społeczeństwa na przestrzeni wieków. Interpretacja twórczości znanych rosyjskich pisarzy: Puszkina, Tołstoja, czy Sołżenicyna oraz polityka panowania carów i współczesnych polityków. Ten olbrzymi kraj, położony na styku dwóch cywilizacji nie daje się kulturowo jednoznacznie określić, a wielowiekowy ucisk społeczeństwa i indoktrynacja, odcisnęły swoje piętno zarówno na charakterze jak i mentalności całego narodu.

W jaki sposób Bóg okazywał miłosierdzie w Starym Testamencie? Na czym polega nieomylność papieża? Jak traktować relikwie? Jak się modlić, aby Bóg nas wysłuchał?

Książka ks. bp. Grzegorza Rysia wyrosła ze spotkań ze studentami z duszpasterstwa ,,U brata" przy krakowskiej Parafii św. Brata Alberta. Mądre i błyskotliwe odpowiedzi na najtrudniejsze pytania o wiarę, miłość i sens życia. Nauczanie Kościoła wyjaśnione w przystępny sposób, bez unikania trudnych tematów, które interesują młodych.

Wśród poruszanych przez biskupa Rysia tematów są następujące zagadnienia:

W jaki sposób Bóg okazywał swoje miłosierdzie w Starym Testamencie?

W jaki sposób powinno się traktować relikwie? Wiele osób podchodzi do nich magicznie...

Jak w świetle miłości chrześcijańskiej my jako katolicy powinniśmy się zachowywać w stosunku do osób homoseksualnych?

Czy wolno zabijać w imię wiary?

Jak się modlić, aby Bóg nas wysłuchał?

Jaki jest stosunek Księdza Biskupa do wschodnich metod kontemplacji i medytacji w Kościele chrześcijańskim?

W jaki sposób odczytywać, rozeznawać to, czego Bóg chce ode mnie?

Jak poznać, że to, co słyszę w swoim sercu to głos Boży a nie mój?

Kiedy i w jakich okolicznościach został ustanowiony celibat?

Czemu ma służyć? Jak znaleźć dobrą żonę, dobrego męża?

Ojciec Peter Mary Rookey zasłynął na całym świecie jako autor Modlitwy o cud. Należał do Zakonu Sług Najświętszej Maryi Panny (serwici), w którym spędził 73 lata. Często był określany jako „człowiek cudów” i „kapłan-uzdrowiciel”. Podróżował do wielu krajów z posługą uzdrawiania, aby przynieść ulgę cierpiącym i nadzieję tym, którzy potrzebują miłosiernego dotyku Pana. Za jego pośrednictwem dokonało się wiele niezwykłych cudów. Swoją ostatnią podróż odbył do Polski w grudniu 2004 roku. Dziesiątki tysięcy ludzi wypełniły wówczas kościoły, otrzymując liczne łaski poprzez jego posługę. Ojciec Peter zawsze darzył wielką miłością naród polski, wielokrotnie witając papieża Jana Pawła II i uczestnicząc w beatyfikacji s. Faustyny Kowalskiej w 1993 roku. Wraz ze swoimi współpracownikami codziennie odmawiał Koronkę do Miłosierdzia Bożego.

W swojej książce Margaret Trosclair – założycielka wspólnoty Pomocnicy Maryi należącej do świeckiego zakonu serwitów – zebrała wywiady z o. Peterem, z których wyłania się obraz niezwykle charyzmatycznego kapłana obdarzonego wielkim darem uzdrawiania, a równocześnie zadziwiająco skromnego człowieka. O tym, jak ważna i skuteczna była jego posługa, świadczą licznie przytoczone historie konkretnych osób.

„Ojciec Peter Mary Rookey był człowiekiem głębokiej modlitwy, odmawiał kilka Różańców dziennie, szczególnie zaś Różaniec do Siedmiu Boleści Matki Bożej. Zawsze miał czas dla tych, którzy potrzebowali jego pomocy. Jeśli nie miał możliwości pomodlić się z kimś osobiście, robił to przez telefon. Był zawsze bardzo uprzejmy, słynął z dużego poczucia humoru – w jego towarzystwie wszyscy czuli się swobodnie.

Książka Margaret Trosclair wiernie opisuje jego święty charakter i dostarcza wielu świadectw ludzi, którzy zostali uzdrowieni na ciele i duszy dzięki jego modlitwom i wstawiennictwu. Czytając wywiady przeprowadzone z o. Rookeyem, poczujesz się tak, jakbyś przebywał w jego obecności, i skorzystasz z jego spostrzeżeń dotyczących wielu interesujących tematów, które są nadal aktualne. Jako jego bratanek mogę zaświadczyć, że był wielkim świętym naszych czasów. Obecnie trwają przygotowania do otwarcia jego procesu beatyfikacyjnego”.

Timothy Peter Rookey

Dzieło hiszpańskiej mistyczki to zachęta do rozmyślań nad męką i śmiercią Chrystusa oraz medytacji o śmierci i sądzie ostatecznym wraz z modlitwami. Po raz pierwszy wydane w języku polskim.

Ćwiczenia są propozycją rozmyślań nad męką i śmiercią Chrystusa (Ćwiczenie Krzyża) wraz z modlitwami o dobrą śmierć (Ćwiczenie śmierci), medytacjami o sądzie ostatecznym i modlitwami wypraszającymi łaski u Boga. Choć pisane dla współsióstr, Ćwiczenia mogą być dla współczesnego czytelnika zachętą do wyciszenia się w hałasie świata i refleksji nad własnym życiem.

Maria od Jezusa z Agredy, XVI-wieczna franciszkanka i Służebnica Boża, doświadczała licznych wizji i objawień, posiadała też dar bilokacji.

Co roku „dieta mind” znajduje się w czołówce rankingu najzdrowszych diet, tworzonym przez lekarzy – dietetyków, diabetologów, psychologów. Jej pierwotnym zadaniem miało być przede wszystkim wzmocnienie układu nerwowego i sprawności umysłu, jednak ku zaskoczeniu lekarzy pozytywnie wpłynęła na funkcjonowanie całego organizmu. Albowiem właściwe odżywienie mózgu sprawia, że poprawiają się parametry przebiegu wszystkich procesów, którymi on steruje - nie tylko sprawności umysłu, ale też pracy serca, oddychania, odczuwania bólu, a nawet nastroju…

Autor przedstawia jej założenia, opisuje zależności między odżywianiem a funkcjonowaniem mózgu. Podpowiada, jak odżywiać się w przypadku różnych schorzeń o podłożu neurologicznym, m.in. w przypadku choroby Alhzmeimera, oraz jak usprawnić pracę swojego umysłu i jak uleczyć całe ciało dzięki dostarczaniu do mózgu odpowiednich składników odżywczych. Liczne przepisy ułatwią zastosowanie tej diety w codziennym jadłospisie.

Pełne bólu i ufności listy księdza Dolidno z czasu procesu przed Świętym Oficjum.

Ze względu na fałszywe oskarżenia ks. Dolindo Ruotolo w roku 1921 został postawiony przed Świętym Oficjum. Spędził blisko rok w Rzymie, by odpowiadać na zarzuty i bronić swojego dobrego imienia. To doświadczenie było dla niego bardzo trudne i bolesne. Co wtedy myślał? Czym dzielił się ze swoimi duchowymi dziećmi? Posłuszny spowiednikowi pisał do nich listy, które opublikowane zostały w tym zbiorze. Mimo doświadczonej niesprawiedliwości, Ojciec Dolindo pozostał wierny Kościołowi i zachęcał swoje duchowe dzieci, aby nie gorszyły się błędami, jakie mogą popełnić niektórzy członkowie Kościoła, ale aby widziały zawsze i we wszystkim Boże działanie.

Gdy czytamy te listy obecnie, trudno oprzeć się wrażeniu, że słowa ks. Dolindo są prorocze, a przez jego bolesne doświadczenie Bóg przemawia do ludzi wierzących w każdym czasie.

KS. DOLINDO RUOTOLO (1882-1970), neapolitański kapłan, który miał dar widzenia rzeczy przyszłych, wnikania w ludzkie dusze, a także bilokacji. Znany przede wszystkim ze względu na spisaną pod natchnieniem modlitwę: „Jezu, Ty się tym zajmij”. Pozostawił po sobie wiele pism, w których bardzo przystępnym, współczesnym językiem wyjaśniał Pismo Święte i naukę Kościoła.

Droga do Boga to wyjątkowy modlitewnik. Do obszernego zbioru tradycyjnych modlitw i pieśni dodano kalendarz uroczystości i świąt, świętych i błogosławionych oraz tabele ruchomych świąt.

Modlitewnik zawiera:

Mały Katechizm, modlitwy przed i po Mszy Świętej, pięć warunków dobrej spowiedzi i rachunki sumienia, modlitwy przed i po spowiedzi, modlitwy związane z sakramentem namaszczenia chorych, modlitwy codzienne, w ciągu dnia i przy posiłku, niedzielną modlitwę liturgiczną ludu Bożego (jutrznia i nieszpory), różaniec, Koronkę do Miłosierdzia Bożego, litanie, nowenny, godzinki, drogę krzyżową, Gorzkie Żale, akty strzeliste, modlitwy za chorych, cierpiących i zmarłych oraz pieśni na poszczególne okresy liturgiczne, hymny i piosenki religijne.

To nieoceniona pomoc dla wszystkich, którzy chcą pogłębić swoją relację z Bogiem.

Gdy Pius IX po raz pierwszy czytał Dziennik św. Weroniki Giuliani, zawołał: „Ależ to nie święta, to niezwykła święta!”.

Św. Weronika Giuliani – żyjąca na przełomie XVII i XVIII wieku zakonnica i stygmatyczka – otwiera przed Czytelnikiem świat mistycznych przeżyć. Swoje powołanie do świętości przeżywała jako umiłowanie Ukrzyżowanego, którego postawiła w centrum swojego życia i któremu była całkowicie posłuszna. To poddanie się oczyszczającej mocy Chrystusa doprowadziło Świętą do głębszego poznania Boga. Pomimo ataków szatana i jego nieustępliwości dusza Weroniki stała się twierdzą, w której zamieszkał Bóg. Jej codzienne doświadczenie cierpienia w postaci stygmatów stało się symbolem zjednoczenia z Ukrzyżowanym i przyczyniło się do podjęcia przez nią posługi jako mezany – pośredniczki pomiędzy Bogiem a grzesznikami. Otrzymała w swym życiu wiele łask, którym zawsze towarzyszyło błogosławieństwo nie tylko dla niej, ale również dla jej spowiednika, klasztoru oraz dla całego świata. To niezwykłe świadectwo wiary jest dla nas dowodem na to, że Bóg obdarowując jedną osobę, równocześnie pochyla się nad całym światem.

W spisanym na polecenie spowiedników dzienniku znajdziemy zapiski jej osobistych doświadczeń wpisanych w duchowość franciszkańską, oraz jej zawierzenia Duchowi Świętemu i Matce Bożej. Szczególne miejsce zajmuje wśród nich teologia serca zranionego oraz serca miłującego. Jest to element niespotykany ani wcześniej, ani później w przeżyciach innych mistyków.

Po raz pierwszy prezentowany polskiemu Czytelnikowi wybór z dziennika XVII-wiecznej mistyczki i stygmatyczki dokonany przez kandydata na ołtarze o. Leona Veutheya, pozwala zapoznać się z najpiękniejszymi fragmentami tego niezwykłego dzieła. Dziennik spisany własnoręcznie przez św. Weronikę w 42 grubych tomach, przez prawie dwa wieki pozostawał ukryty w klasztornym archiwum w klasztorze Città di Castello.

Pomimo upływu trzech wieków, dziennik Świętej pozostaje wciąż aktualny, a przesłanie w nim zawarte jest doskonałą propozycją dla osób, które we współczesnym świecie poszukują osobistego i głębokiego spotkania z Bogiem. Lektura jej Dziennika umieszcza nas w sferze chrześcijaństwa odważnego, pełnego heroizmu i głębi, świętości krzyża i miłości gwałtownej i upajającej, miłości nadludzkiej, która dosięga źródła tej jedynej Miłości, która zdolna jest zaspokoić nieskończenie spragnione serce człowieka.

Karol de Foucauld wybrał życie wśród muzułmańskich Tuaregów w Algerii. Chciał tam dawać świadectwo Ewangelii prostotą, ubóstwem, troską nawet o tych, którzy nie byli mu przychylni. Nic za jego życia nie wskazywało na to, że te działania były skuteczne - nie było masowych nawróceń, nie udało mu się również nakłonić nikogo, by razem z nim podjął trud realizacji chrześcijańskiego powołania wśród koczowniczych plemion. Ojciec de Foucauld zginął zamordowany w swojej pustelni w Tamanrasset.

Można by powiedzieć, że poniósł klęskę. A tymczasem ziarno rzucone przez niego przynosi plon. Coraz więcej ludzi nawiązuje do idei ojca de Foucauld, decyduje się w ukryciu i w całkowitym ubóstwie naśladować nazaretański okres życia Jezusa Chrystusa. Są gotowi niezależnie od tego, gdzie mieszkają dzielić z najbiedniejszymi nie tylko trudy, ale i styl życia. Obecnie na całym świecie istnieje co najmniej 20 wspólnot składających się z ponad 13 000 osób, które bezpośrednio inspirują się ojcem de Foucauld i jego duchowością.

Książka Echa Nazaretu. Duchowa biografia Karola de Foucauld jest świadectwem trudu związanego z poszukiwaniem drogi do Boga. Jest pomocą dla wszystkich, którzy czują się zagubieni i szukają drogi do odnowienia życia wewnętrznego. Życie Ewangelią w dzisiejszym świecie jest ciągle możliwe. Uboga, ofiarna, pełna zrozumienia i współczucia dla innych droga chrześcijanina jest pasjonująca. A życie ojca Karola de Foucauld jest wskazówką dla nas wszystkich, niecierpliwych, żyjących w pośpiechu, pożądających natychmiastowego sukcesu – czasami na dobre owoce trzeba dłużej poczekać.

Nauczanie papieża Benedykta XVI zawarte w trzech encyklikach i czterech adhortacjach apostolskich wypływa z jego doświadczeń duchowych i intelektualnych.

W swych encyklikach papież-teolog zwraca uwagę na znaczenie dla życia chrześcijańskiego trzech cnót teologalnych: wiary, nadziei i miłości. Z kolei adhortacje są owocami czterech synodów. Ojciec Święty zebrał w nich i pogłębił to wszystko, co wyrazili ojcowie synodalni, o czym dyskutowali i co zatwierdzili.

Jak czytać te dokumenty? Mając świadomość, że encyklika to orędzie skierowane przez papieża do biskupów i wiernych, a także ludzi dobrej woli, mówiące o zasadach wiary i moralności chrześcijańskiej, czy też różnych aspektach życia w świetle wiary. Należy do autorytatywnego, zwyczajnego nauczania Ojca Świętego. Natomiast adhortacja ma znaczenie duszpasterskie, zwykle adresowana jest do określonej grupy osób bądź podejmuje konkretny temat.

Dokumenty te zachwycają wspaniałymi i głębokimi sformułowaniami, odkrywającymi istotę naszej wiary. W każdym z nich możemy odnaleźć duchowe pokrewieństwo oraz godziny rozmów z wielkim poprzednikiem Benedykta XVI – świętym Janem Pawłem II.

Każdy z dokumentów poprzedzony został komentarzem o. Stanisława Tasiemskiego OP.

Religijność społeczeństwa chińskiego stanowiła podstawę całej tradycji chińskiej. Współczesny termin określający słowo religia, zhongjiao (宗教) oznacza naukę i pouczenia przodków.

fragment książki

Historia i działalność misyjna chrześcijaństwa i Kościoła Katolickiego w Chinach na przestrzeni wieków, począwszy od VII stulecia aż do czasów współczesnych.

Z książki dowiemy się m.in. jaki wpływ miała religia chrześcijańska na kulturę chińską oraz co chrześcijaństwo zaczerpnęło z chińskiej mądrości, zachowując równocześnie swoją tożsamość. W jaki sposób Chińczycy postrzegają chrześcijaństwo? Na jakie trudności natknęli się misjonarze podejmując dialog z tamtejszą kulturą?

Cywilizacja chińska przez stulecia zachowała swoje niezmienione oblicze, odnajdując się równocześnie w nowej, współczesnej szacie kulturowej. Przez wiele wieków Chińczycy nie dopuszczali do jakichkolwiek zmian w swoim kraju świadomie je odrzucając. Wynikało to z przekonania, że jako naród uważali siebie i swoją kulturę za wyższą od innych. Dlatego też przez wiele lat wszyscy spoza Chin, łącznie z Japończykami, nie wspominając już o Europejczykach, uważani byli za barbarzyńców. Te uwarunkowania dziejowo-kulturowe i obecna sytuacja polityczna sprawia, że Chiny są krajem, w którym ewangelizacja jest szczególnie trudnym wyzwaniem.

Autor wykorzystał w książce cenne materiały źródłowe, tłumaczy niezrozumiałe dla Europejczyka pojęcia oraz dzieli się z czytelnikiem swoją bogatą wiedzą na temat kultury i mentalności Chińczyków, którą zdobył jako misjonarz w tym kraju.