Doskonała encyklopedia ciekawostek na temat środowiska i klimatu. Czy wiesz, że: to również dzięki rekinom człowiek może przetrwać? Co minutę znika obszar lasu wielkości 17 boisk piłkarskich? Woda, którą pijesz, być może znajdowała się kiedyś w lodowcu? Krowie bąki i beknięcia powodują wydzielanie się szkodliwego metanu? W twojej paście do zębów, szamponie i swetrze znajduje się plastik? Odkryj mnóstwo rzeczy o świecie, w którym żyjesz, i dowiedz się, jak uczynić go lepszym. Nie zapomnij zgasić światła, kiedy skończysz czytać! [Powyższy opis pochodzi od wydawcy].

Prekursorką badań interdyscyplinarnych w łódzkim ośrodku geomorfologicznym była Profesor Anna Dylikowa. Współpraca badaczy reprezentujących różne obszary nauki została nawiązana pod-czas archeologicznych badań obozowisk ludności późnopaleolitycznej, które stwierdzono na po-wszechnie znanym stanowisku w Witowie, także w Skaratkach oraz w innych miejscach położonych w pradolinie warszawsko-berlińskiej. W badaniach interdyscyplinarnych, zwanych przez Prof. A. Dy-likową „badaniami zespołowymi”, następował samoistny podział ról, adekwatny do zakresu proble-matyki pojawiającej się na danym stanowisku. Geomorfolog analizował morfologię i strukturę wydm na których bytowali późnopaleolityczni myśliwi i zbieracze, archeolog badał odnalezione artefakty i obiekty, zaś paleobotanik studiował ewolucję roślinności w otoczeniu stanowiska na podstawie ko-palnych sporomorf. Trójosobowy zespół badaczy wydawał się w latach 50. i 60-tych ubiegłego wieku wystarczającym do kompleksowego spojrzenia na paleogeografię badanego stanowiska. Podkreślić należy, że współpraca naukowa była w ośrodku łódzkim bardzo często inicjowana przez archeologów skupiających się w trzech instytucjach – Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi, Instytu-cie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego oraz w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Aka-demii Nauk. Taka organizacja badań utrzymywała się do końca XX wieku; analizy prowadzono ze zmienną intensywnością, w przeważnie niewielkich zespołach, niekiedy poszerzanych o innych specja-listów. Wielokrotnie konfrontowano świadectwa geomorfologiczne, archeologiczne, palinologiczne i wyniki radiometrycznych datowań osadów. Zazwyczaj ich wymowa była zbliżona, ale szczególnie wiele uczyły sytuacje, gdy geomorfolog, archeolog, paleobotanik i fizyk przedstawiali rozbieżne wyniki i wnioski. Sytuacje braku zgodności prowadzonych równolegle analiz specjalistycznych zmuszały do pogłębiania studiów literatury przedmiotu, sięgania do kolejnych źródeł i analiz, reinterpretacji da-nych. Paradoksalnie, rewizję panujących wówczas poglądów i postęp w paleogeografii udawało się uzyskać właśnie w sytuacji sprzeczności wyników poszczególnych analiz, która na początku badań wydawała się niemożliwa do pokonania, a później okazywała się jedynie pozorna. Istotny przełom w badaniach interdyscyplinarnych w ośrodku łódzkim nastąpił w pierwszej deka-dzie XXI wieku w związku z eksploracją unikalnego, małego torfowiska wysoczyznowego „Żabieniec”, położonego na Wzniesieniach Łódzkich w odległości kilku kilometrów na północ do podłódzkich Brze-zin. Tym razem inicjatywa badawcza była po stronie badaczy z Instytutu Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego, a obiekt torfowiskowy w którym zostały zbadane osady o miąższości blisko 16,5 m, dawał nadzieję na kompleksowe odtworzenie zmian środowiskowych obejmujących Wzniesienia Łódzkie po-między górnym plenivistulianem a współczesnością. Zespół badawczy uległ znacznemu poszerzeniu – oprócz geomorfologów, archeologa i paleobotanika w jego skład weszli także: geochemik i hydrochemik, hydrogeolog, diatomolg, torfoznawca, gleboznawca, fizyk, historyk oraz specjaliści prowadzący analizy makroszczątków roślinnych, a także analizy paleozoologiczne: kopalnych wioślarek, ameb skorupkowych i muchówek. Badania interdyscyplinarne torfowiska „Żabieniec” nie polegały na nie-uzasadnionym multiplikowaniu kolejnych analiz. Żadna analiza wykonana w oparciu o osady organo-geniczne z „Żabieńca” nie okazała się niepotrzebna. Szkoda jedynie, że własności ekosystemu jezior-no-torfowiskowego nie pozwoliły na rozwój niektórych spośród badanych mikroorganizmów przez całe minione 20 000 lat i nie udało się osiągnąć wyższej rozdzielczości analiz. Badania interdyscyplinarne miały na celu odtworzenie zmienności szeregu konkretnych parame-trów środowiska, w tym niektórych o charakterze ilościowym, uzyskanych z różnych źródeł za pomocą odpowiednich metod badawczych. Zbiór tak zgromadzonych danych, zwanych w literaturze danymi multi-proxy, obrazował ewolucję systemu torfowiskowego w funkcji czasu, odwzorowując tym samym zmiany śro (...)

Najnowsza, pięknie ilustrowana, mądra i przystępna książka edukacyjna dla dzieci (i nie tylko!) o zmianach klimatycznych. Przyprawiona humorem i ubarwiona wyrazistymi ilustracjami opowieść, przeplatana wyjaśnieniami i przykładami z historii, geografii, chemii, fizyki i biologii – zainteresuje każdego. Książka przybliża jeden z podstawowych problemów nie tylko dla przyszłości świata, ale i dla naszej codzienności – zmiany klimatyczne. Wskazuje też drobne kroki, które mogą pomóc uchronić przed katastrofą ekologiczną, a także pozwolą nam zdrowiej i bezpieczniej żyć. Lotta i Kasper nie rozumieją, dlaczego znowu nie będą mieć magicznych śnieżnych świąt Bożego Narodzenia, które znają tylko z pocztówek. Postanawiają więc sami sprawdzić, co tak naprawdę dzieje się z pogodą. I udają się w podróż w przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. A towarzyszy im pewien bardzo zły i złośliwy stwór… [Powyższy opis pochodzi od wydawcy].

Fragment przedmowy Stevena Pinkera – profesora na Uniwersytecie Harvarda: „O niewielu książkach można powiedzieć, że w wiarygodny sposób przedstawiają przepis na uratowanie świata. O tej jak najbardziej tak. Zmiany klimatyczne są najpilniejszą kwestią, przed którą stoi obecnie ludzkość, a najczęstsze postawy wobec niej - zaprzeczanie po prawej stronie, porzucenie przemysłowego kapitalizmu po lewej i instalowanie paneli słonecznych i turbin wiatrowych gdzieś pośrodku - nie zapobiegną możliwej katastrofie. Joshua Goldstein i Staffan Qvist napisali książkę, która jako pierwsza omawia kwestie zmian klimatycznych i sposobów na ich zaradzenie, opierając się na rzeczywistych przesłankach. (…) Energia przyszłości nie została napisana przez polityków którejkolwiek z opcji, ani przez aktywistów ekologii i w tym tkwi jej siła.” Publikacja ENERGIA DLA KLIMATU (…) pojawia się w krytycznym momencie dla zachowania życia i bioróżnorodności naszej planety. Przedstawia i promuje proaktywne podejście do zaradzenia bardzo niekorzystnym globalnym tendencjom klimatycznym, które następują wraz z coraz większym zanieczyszczeniem planety i globalnym ociepleniem. „Jest to lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce zachować nasza planetę dla dzieci i wnuków” – to kolejna opinia o książce, tym razem wyrażona przez Christine Whitman – byłą szefową amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska.

Najnowsza książka Bogusia Janiszewskiego z ilustracjami Maxa Skorwidera z serii „To, o czym dorośli ci nie mówią” porusza zagadnienia związane z kryzysem klimatycznym. Opowieść rozpoczyna się od objaśnienia, skąd się wzięło życie i czego życie potrzebuje do życia. Dowiadujemy się, skąd się bierze tlen, a skąd dwutlenek węgla; co to jest atmosfera, co się aktualnie z nią dzieje oraz czy człowiek zawsze tak mieszał w naturze. Poznajemy sposoby, w jaki pozyskuje się energię (węgiel, ropa), oraz skutki zwiększenia poziomu dwutlenku węgla w atmosferze. Przeczytamy o nowych pomysłach na produkcję energii i o tym, które z nich dają efekty. Sprawdzimy także, co z kryzysem robią państwa i organizacje międzynarodowe, a co może zrobić każdy z nas. [Powyższy opis pochodzi od wydawcy].

Czy klimat to to samo co pogoda? Dlaczego część dinozaurów zapadała w sen zimowy? Do czego służą balony meteorologiczne? Czy na kuchence słonecznej można gotować? Co mówią badaczom rdzenie lodowe? Do czego rośliny wykorzystują energię Słońca? Jak możemy zahamować ocieplanie klimatu? Książka w przystępny i zabawny sposób, zarówno w warstwie tekstowej, jak i ilustracyjnej opowiada o sprawach związanych ze zmianą klimatu, równowagą w przyrodzie oraz wpływem człowieka na otoczenie. Książki Oli Woldańskiej-Płocińskiej uwrażliwiają młodych czytelników na problemy współczesnego świata. /Powyższy opis pochodzi od wydawcy/.

W obliczu kryzysu klimatycznego zgodna ze współczesnym stanem wiedzy naukowej edukacja na jego temat jest wyjątkowo pilną potrzebą. Dlatego z inicjatywy naukowców pracujących na Uniwersytecie Warszawskim i związanych z zespołem „UW dla Klimatu” powstał niniejszy podręcznik. Współtworzą go także badacze z innych ośrodków akademickich: Politechniki Warszawskiej, Polskiej Akademii Nauk, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Wspólne kompendium podstawowych zagadnień stworzyło 16 ekspertów reprezentujących różne dziedziny wiedzy, takie jak fizyka, chemia, biologia, ekologia, ekonomia, psychologia oraz inżynieria. Jest to zatem podręcznik interdyscyplinarny, tak jak samo zagadnienie zmiany klimatu. Adresatami podręcznika są studenci uczelni zainteresowani podstawami wiedzy o zmianie klimatu, niezależnie od kierunku studiów oraz starsi uczniowie i nauczyciele. Poszczególne tematy „Klimatycznego ABC” łączą się z takimi obszarami wiedzy szkolnej, jak: fizyka, chemia, biologia z ekologią, geografia i wiedza o społeczeństwie. Podręcznik „Klimatyczne ABC” towarzyszy też kursowi internetowemu pod tą samą nazwą oferowanemu przez Uniwersytet Warszawski. Podręcznik podzielony jest na cztery części, przedstawiające mechanizmy globalnego ocieplenia (cz. 1), jego przyczyny (cz. 2), konsekwencje (cz. 3) oraz działania, które mogą zapobiec najbardziej negatywnym skutkom zmiany klimatu (cz. 4). In the face of the climate crisis, education based on the current scientific knowledge is an exceptionally urgent need. This textbook was created on the initiative of the scientists associated with the “UW for Climate” team, by 16 experts from the University of Warsaw and other academic centers, representing various fields of knowledge, such as physics, chemistry, biology, ecology, economics, psychology and engineering. Thus, it is an interdisciplinary textbook, just like the issue of climate change itself. The textbook is addressed to the university students interested in the basics of knowledge about climate change, regardless of the field of their study, as well as to the high school students and teachers. The individual topics of the “Climate ABC” are related to such areas of school knowledge as: physics, chemistry, biology and ecology, geography and social studies. The textbook also accompanies the online course under the same name offered by the University of Warsaw. The book is divided into four parts, presenting the mechanisms of global warming (part 1), its causes (part 2), consequences (part 3) and actions that can prevent the most negative effects of climate change (part 4).

Spis treści : 1. Wprowadzenie; Woda i życie ; Ocean; Atmosfera; Lód morski ; Lodowce i lądolody; Woda na lądzie ; Woda i technika ;