Czesław Gawarecki błyskotliwie, czasem nostalgicznie, a czasem z humorem opowiada o przedwojennej pracy rentgenologa. Opowiada o pracy w czasach, gdy uważano, że naświetlania są dobre na wszystko, gdy ludzie musieli decydować, co jest ważniejsze: człowiek czy krowa, gdy kobiety oddawały się za kromkę chleba, a później pozostawione same sobie rodziły zimą w rowie.

W książce znajdują się informacje o tym, jakie choroby chłopi leczyli moczem i kałem, w jaki sposób leczono raka, jak przebiegała rentgenoterapia, jak sprawdzano, czy rak jest samcem, czy samicą, a także jakie wizytówki zostawiały dzieci w czasie badania.
Warto przenieść się w odległe czasy dwudziestolecia międzywojennego i odkrywać wraz z autorem sekrety ludzkiego ciała.

Książka o tym, jak skutecznie sami potrafimy tworzyć problemy życiowe, a także o tym, dlaczego tak chętnie i często to robimy.

Eleonora to typowa mieszkanka wielkiego miasta. Ma pracę, dzięki której stać ją na wynajęcie małego mieszkania. Posiada grono sprawdzonych przyjaciół oraz zakochanego w niej po uszy partnera życiowego. Może także liczyć na wsparcie rodziców.
Mimo to Eleonora jest ciągle niezadowolona ze swojego życia, a przyczyn tego stanu rzeczy próbuje doszukać się w coraz liczniejszych sesjach terapeutycznych oraz w ulotkach leków psychiatrycznych. Jest przekonana, że cierpi na poważną chorobę psychiczną. Czy tak jest naprawdę? Czy uda jej się odnaleźć poczucie równowagi i szczęścia? Co musi się wydarzyć, by tak się stało?

„Ciałość” to manifest, nie skarga. Opowieść, której końca nie znam, ciągle trwa. Trochę o tym, że mało wiemy sami o sobie, dopóki coś nie przyciśnie nas do ściany. Trochę o tym, że jak się chce, to można. Trochę o tym, że mało wiemy o akceptacji jako społeczeństwo, a już o cielesności nie wiemy niemal nic. O tym, że definiowanie kobiecości i ruch body positive to lekcja, jaką trzeba w końcu odrobić, bo nurt nie bierze pod uwagę ani choroby, ani niepodległości ciała.O tym, że żałoba to proces. O tym, że można się uprzeć na wszystko – na życie też. O tym, że żarówki w placówkach medycznych sprawiają, że każdy wygląda jak własny, pośmiertny portret za życia. I o tym, że ciało to dom, a nie misja do wykonania.

Po wiekach spokoju spełnia się pradawna przepowiednia. Młody chłopak o imieniu Hex zyskuje nadprzyrodzone moce po zetknięciu się z Drzewem Śmierci. Odtąd jego wszystkie działania skupiają się na przywróceniu starożytnego kultu Sag Bas. Pomagają mu w tym kapłanki-wojowniczki, które potrafią zabić przeciwnika jednym pchnięciem sztyletu.

Tymczasem w Erskinie władzę przejmuje Kastil. Młody król jako jedyny widzi zagrożenie w poczynaniach zwolenników Sag Bas. Czy uda mu się odkryć tajemnicę Hexa? Kto wygra najkrwawszą wojnę w historii świata? Komu dane będzie zobaczyć świt nowej ery?

Rauty, intrygi i skandale

Dwudziestolecie międzywojenne. Ryta Valdi, kiedyś Małgorzata Kręcik, jest gwiazdą kina i teatru. Dziennikarze rozpisują się o jej kolejnych podbojach, samochodach i gażach. Życie na świeczniku nie jest jednak ani łatwe, ani tak przyjemne, jak by się mogło wydawać. Każdy dzień jest walką o przetrwanie.

Ryta z uporem prze do przodu, jest nienasycona, niestety podejmowane przez nią decyzje prowadzą nieuchronnie do katastrofy. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy na horyzoncie pojawia się konkurencja w postaci młodej i pięknej Broniki Rolskiej, która za wszelką cenę stara się odebrać Rycie jej dotychczasowe życie.

Czy Ryta utrzyma swoją pozycję?
Czy zdobędzie upragnione zaszczyty i tego jedynego?
Czy jej trudna przeszłość wyjdzie na jaw?

Nowi wielbiciele, zaskakujące decyzje i coraz więcej skandali z Rytą w roli głównej.

Dalsze losy Ryty Valdi – gwiazdy filmowej i teatralnej dwudziestolecia międzywojennego. Losy coraz bardziej burzliwe, szczególnie że na horyzoncie pojawiają się nowi bohaterowie, którzy wszystko komplikują. Ryta nie odpuszcza, dąży po trupach do celu. Czy ta walka skończy się dla niej dobrze?

Czy małżeństwo Ryty przetrwa?

Czy uda jej się spełnić swoje marzenie, by wyjechać na zagraniczne tournée?

Jakie będą losy Mariana Warolewskiego?

Wspomnienia nieprzyzwoitej lekarki, która kazała pacjentom rozbierać się do badania. Sabina Skopińska opowiada o pracy w czasach przepisywania leków na oko i dobrych w smaku, o biedzie, szerzącym się na wsiach kazirodztwie, bójkach, próbach samobójczych, symulantach i szantażystach.

Autorka wyjaśnia, co w swoim składzie miały krople dziewięciorakie, co znaczyło w gwarze kucanie, jaka forma leczenia skracała życie o rok lub dwa, kim były „lwy kasowe”, a także dlaczego pacjenci nie chcieli przyjmować leków w proszku.

To historia polskiej medycyny podana w niezwykle ciekawej i przystępnej formie, przybliża nie tak odległe przecież czasy, a jakże fascynujące i odmienne od naszych.

Stefan Giebocki opisuje przedwojenną pracę wśród ludności robotniczej i chłopskiej. Codzienną walkę z epidemiami chorób zakaźnych, skutkami przerywania ciąży, szerzącymi się chorobami wenerycznymi, zabobonami oraz symulantami. Ukazuje trudną sytuację pacjentów, którzy – pozbawieni pracy i możliwości leczenia – umierali w męczarniach.

Zofia Karaś w porywający i pełen humoru sposób opisuje swoje zmagania z praktyki lekarskiej prowadzonej na początku XX wieku. Przenosi nas do świata pełnego zabobonów, chorób wenerycznych, zabójczych zastrzyków, a także biedy i zbierającej bogate żniwo śmierci.

Z książki dowiemy się m.in., czym było oberwanie i jak należało je leczyć, jakie były najczęściej wykorzystywane metody przerywania ciąży, a także jak chłopi stosowali czopki.

Historia medycyny polskiej od kuchni. Wciągająca, czasem zabawna, czasem przyprawiająca o ciarki na plecach. Warto przekonać się, jak wyglądało lecznictwo polskie w dwudziestoleciu międzywojennym.

Julia - idealna pani domu, która poświęciła karierę, życie towarzyskie i marzenia dla tego jedynego. Jednak to, co miało być jak bajka, stało się jej przekleństwem.

Łukasz - ratownik medyczny, który z ogromnym zaangażowaniem walczy o ludzkie życie. Nie potrafi jednak pomóc sobie i uporać się z trudną przeszłością, szczególnie że ona znów puka do jego drzwi.

Czy tych dwoje będzie potrafiło pomóc sobie nawzajem?

Czy przeszłość pozwoli o sobie zapomnieć?

Czy rodzące się między nimi uczucie jest tylko przywiązaniem?