Pełna subtelnego ciepła i humoru opowieść o chłopcu, który przekonuje się, że wyobraźnia ma wielką moc. Nowe wydanie Książki Roku Polskiej Sekcji IBBY 2014.

Monitor zalała biel. Czysta i przerażająca. Bo skrywała coś nieznanego. Bardzo, bardzo nieznanego. Czuł, że gdzieś pod nią są ukryte gotowe słowa, zdania. Że ta biel to tylko taki śnieg, który je przysypał. I dlatego ich nie widać. Miał ochotę się do nich dokopać. Znaleźć je. Za osiedlem Cztery Wiatry rozciąga się kraina Dalej i Dalej. To tam jedenastoletni Filip śmiga na rowerze, gdy chce wyrwać się z domu i uciec od wakacyjnej nudy. Bo w Dalej i Dalej między drzewami przemykają wilki, a w starej willi z ogrodem mieszka ciocia Agnieszka, pisarka. Tylko ona zna sekret Filipa.

Powieść „Cześć, wilki!” pokazuje, jak ważną rzeczą w życiu jest wyobraźnia. I że warto jej ufać. To książka, która dodaje odwagi, by marzyć. ● Ewa Błaszczyk

Powieść Cześć, wilki! została Książką Roku Polskiej Sekcji IBBY 2014. W 2024 roku wszyscy czytelnicy będą mogli zobaczyć w kinach film fabularny zrealizowany na jej motywach.

Co zrobić, kiedy świat staje na głowie? Zmienić go, oczywiście. A przynajmniej spróbować. Pierwsza część cyklu o przygodach trzech przyjaciółek z niewielkiego amerykańskiego miasteczka to pełna humoru dziewczyńska historia o determinacji, zaufaniu i odwadze.

– Mam do was pytanie – odezwała się po chwili. – Czy miałyście kiedyś takie wrażenie, że wszystko, absolutnie wszystko zależy tylko od was? Raymie nawet nie musiała się zastanawiać nad odpowiedzią. – Tak – potwierdziła od razu. – Jasne – zawtórowała jej Beverly. – To straszne, prawda? – zapytała Louisiana.

Co mogłoby połączyć wrażliwą Raymie, żyjącą w świecie fantazji Louisianę i zadziorną Beverly? Nic. Zupełnie nic. Poza konkursem na Małą Miss Wulkanizacji Centralnej Florydy.

Każda z nich zgłasza się do niego z innego powodu: Raymie chce skłonić do powrotu ojca, który zostawił ją i mamę, Louisiana – zdobyć pieniądze dla siebie i babci i uniknąć pobytu w domu dziecka. Beverly natomiast zamierza storpedować całą imprezę. W świecie, w którym dorośli zawodzą, dziewczynki stają się oparciem dla siebie nawzajem. Gdy połączą siły, nikt i nic nie zdoła ich powstrzymać!

Raymie. Weź mnie za rękę to realistyczna i przenikliwa psychologicznie powieść obyczajowa z dziecięcymi przygodami i emocjami na pierwszym planie i całkiem poważnymi problemami w tle. Została przełożona na 16 języków, a w 2016 roku otrzymała nominację do National Book Award for Young People's Literature.

Poruszająca powieść dla młodzieży o samotności, trudnej przyjaźni i odwadze. Dla tych, którzy kochają baśń o małej syrence – i nie tylko.

To jest opowieść o morzu. O tajemniczych wodnych stworzeniach i o groźnych piratach. O admirale i jego Czarnym Domu, gdzie, jak mówią, mieszka potwór. O szarej latarni morskiej na małym półwyspie. O Lampce, córce latarnika, która co dzień wspina się po sześćdziesięciu

jeden stopniach, żeby zapalić światło. I o pewnym sztormowym wieczorze, gdy zabrakło zapałek i wszystko poszło nie tak.

Debiutancka powieść młodzieżowa holenderskiej pisarki i ilustratorki Annet Schaap, nagrodzona między innymi prestiżowym Złotym Rysikiem i przełożona na szesnaście języków.

Najgłośniejsza książka laureata Astrid Lindgren Memorial Award – najbardziej prestiżowej nagrody w dziedzinie literatury dziecięcej. Wzruszająca opowieść o chłopcu, który widzi to, czego nie widzi nikt inny.

– Kim właściwie chciałbyś zostać?

– Szczęśliwym – odpowiedział Thomas. – Jak dorosnę, zostanę szczęśliwym.

Pani Van Amersfoort zaskoczona obróciła się do Thomasa. Popatrzyła na niego ze śmiechem i oznajmiła:

– To cholernie dobry pomysł. A wiesz, kiedy zaczyna się szczęście? Wtedy, kiedy człowiek przestaje się bać.

Thomas mieszka w Amsterdamie, gdzie w kanałach pływają rybki akwariowe, a wróble grają na trąbkach. A może to tylko on je widzi? Bo Thomas widzi rzeczy, których nie widzą inni. Ale nie ma łatwego życia. Bo widzi też, jak anioły zakrywają oczy, gdy tata bije mamę. Na szczęście spotyka dobrą czarownicę – panią Van Amersfoort, Elizę-o-skórzanej-nodze i... Jezusa, który od czasu do czasu przychodzi do niego pogawędzić.

Przejmująca opowieść... ekscentryczna, wzruszająca, magiczna.

„Sunday Times”

Cudowna.

„Observer”

Niezapomniana. Tak jak „Mały książę”, trafi do wszystkich, nie tylko dziecięcych serc.

„Independent”

Elektryzująca... Humor, inteligencja, dramatyzm i poetyckość czynią z niej książkę, do której można powracać w każdym wieku.

„Washington Post”

Najgłośniejsza książka laureata Astrid Lindgren Memorial Award – najbardziej prestiżowej nagrody w dziedzinie literatury dziecięcej. Wzruszająca opowieść o chłopcu, który widzi to, czego nie widzi nikt inny.

– Kim właściwie chciałbyś zostać?

– Szczęśliwym – odpowiedział Thomas. – Jak dorosnę, zostanę szczęśliwym.

Pani Van Amersfoort zaskoczona obróciła się do Thomasa. Popatrzyła na niego ze śmiechem i oznajmiła:

– To cholernie dobry pomysł. A wiesz, kiedy zaczyna się szczęście? Wtedy, kiedy człowiek przestaje się bać.

Thomas mieszka w Amsterdamie, gdzie w kanałach pływają rybki akwariowe, a wróble grają na trąbkach. A może to tylko on je widzi? Bo Thomas widzi rzeczy, których nie widzą inni. Ale nie ma łatwego życia. Bo widzi też, jak anioły zakrywają oczy, gdy tata bije mamę. Na szczęście spotyka dobrą czarownicę – panią Van Amersfoort, Elizę-o-skórzanej-nodze i... Jezusa, który od czasu do czasu przychodzi do niego pogawędzić.

Przejmująca opowieść... ekscentryczna, wzruszająca, magiczna.

„Sunday Times”

Cudowna.

„Observer”

Niezapomniana. Tak jak „Mały książę”, trafi do wszystkich, nie tylko dziecięcych serc.

„Independent”

Elektryzująca... Humor, inteligencja, dramatyzm i poetyckość czynią z niej książkę, do której można powracać w każdym wieku.

„Washington Post”

Niezwykle aktualna, napisana z dziecięcą wrażliwością i absurdalnym poczuciem humoru powieść o samotnej ucieczce pewnej dziewczynki przed wojną.

Mężczyzna powiedział, że mam imię nie do wymówienia, z czterema „k”. Nie mieli tej litery. Prawie połamał sobie na niej język. Lepiej będzie, jeśli będę posługiwać się ostatnimi literami swojego imienia: „toda”. Tutaj miałam nazywać się Toda.

Zanim wybuchła wojna, tata Tody był cukiernikiem. Wstawał przed świtem i piekł trzy rodzaje ciast oraz dwadzieścia rodzajów ciastek. Ale potem trafił na front. Musi tam udawać krzak, żeby nie dostrzegł go wróg. A teraz, gdy wojna dotarła do ich rodzinnego miasta, Toda też nie jest bezpieczna. Zostaje wysłana do mamy mieszkającej za granicą. Jej podróż jest pełna niebezpieczeństw, przygód i komplikacji. Jednak dziewczynka się nie poddaje – musi znaleźć mamę!

Powieść Joke van Leeuwen została zekranizowana i przetłumaczona na wiele języków. Ta historia, z przenikliwością ukazująca absurd wojennej rzeczywistości, to świetny punkt wyjścia do rozmów o sytuacji uchodźców i uchodźczyń, formach wsparcia i po prostu – byciu razem.

Klasyczna powieść o sile dziecięcej wyobraźni i potędze przyjaźni – teraz także jako audiobook w pełnym chłopięcej energii wykonaniu Wojciecha Solarza.

Babcia to najlepszy sposób na smutki i kłopoty. A że mieszka na drzewie, poluje na tygrysy i ujeżdża dzikie konie...? Cóż, jest może trochę zwariowana, ale za to bardzo mądra i dowcipna.

Pełna wdzięku opowieść o chłopcu i bardzo nietypowej babci.

Poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości i dorastaniu w cieniu I wojny światowej.

Czy tamte lata w Kornwalii wydarzyły się naprawdę? Pamiętam skowronki. Pamiętam zielone fale. Pamiętam trawę i ciszę. Czy cokolwiek z tego zostało?

Jedenastoletnia Clarry pragnie zdobyć wykształcenie i być niezależna. Nie zamierza zostać po prostu panią domu, choć w Anglii na początku XX wieku nie oczekuje się więcej od kobiety. Oschły ojciec nie rozumie jej marzeń – ani lęków jej brata Petera, który zrobi wszystko, by nie wysłano go do szkoły z internatem. Prawdziwą swobodą rodzeństwo cieszy się tylko na wakacjach u dziadków, gdzie jest słońce, morze i ich ukochany kuzyn Rupert. Ale gdy wybucha I wojna światowa, Rupert idzie do wojska. Jak przetrwają trudny wojenny czas? I czy wygrają inną walkę: o prawo do podążania własną drogą?

Ta ponadczasowa powieść została doceniona przez krytyków i nagrodzona Costa Children’s Book Award 2018.

UwielbiamWojnę skowronków. Hilary McKay jest geniuszką. To najlepsza książka dziecięca jaką czytałam w tym roku!

Katherine Rundell, autorka „Dachołazów”

Postacie stworzone przez Hilary McKay są pełne życia, wzruszające i zabawne, promieniują energią i łatwo stają nam się bliskie niczym przyjaciele albo dobrzy znajomi.

Elizabeth Wein, autorka „Kryptonim Verity”

Autorce udaje się w cudowny sposób zrównoważyć lekki i radosny ton z powagą i emocjonalnym ciężarem tematów, które podejmuje.

The Bulletin of the Center for Children’s Books

Hilary McKay jest genialna. Ta piękna książka jest zarazem złożona i subtelna, piękna i surowa, aktualna i ponadczasowa. Nie chciałam, żeby się skończyła.

Bonnie-Sue Hitchcock, autorka „Zapachu domów innych ludzi”

Addie ma czasem ochotę schować się przed całym światem. Ale żeby coś zmienić, musi się z nim zmierzyć – chociaż jest tylko autystyczną jedenastolatką. Poruszająca opowieść o odmienności, która bywa przeszkodą, ale może też dać niezwykłą moc.

Addie odbiera rzeczywistość mocniej niż inni. Poza tym fascynują ją rekiny, uwielbia pisać i poznawać nowe słowa, a gdy coś ją zaciekawi, czyta wszystko, co może na ten temat znaleźć. Kiedy dowiaduje się, że w jej małym szkockim miasteczku odbywały się kiedyś okrutne procesy czarownic, nie potrafi o nich zapomnieć.

Jak przekonać mieszkańców, że skazane w nich kobiety zasługują na współczucie i pamięć? A przede wszystkim – jak sprawić, żeby posłuchali, co ma do powiedzenia dziwna, uparta dziewczynka?

Wielokrotnie nagradzana pisarka Elle McNicoll czerpie z własnych doświadczeń, by opowiedzieć historię wyjątkowej dziewczynki, która ma odwagę upomnieć się o ofiary uprzedzeń – i o akceptację własnej odmienności.

Pełna humoru powieść dla młodzieży o chłopakach, dziewczynach i pewnym niezwykłym starszym bracie. Wznowienie bestsellerowej książki Marie-Aude Murail, laureatki prestiżowej nagrody Hansa Christiana Andersena 2022.

Kleber ma 17 lat i właśnie przeniósł się do Paryża. Nie może się doczekać, aż znajdzie mieszkanie, pójdzie do nowej szkoły i zacznie umawiać się z dziewczynami. Jest tylko jeden kłopot. Kłopot, który nie rozstaje się z pluszowym królikiem, lubi szukać dzidzików ukrytych w tefelonie i umie bardzo szybko liczyć („jeden, dwa, trzy, cztery, be, dwanaście”). Ma ksywę Bystrzak, 22 lata i umysł trzyletniego dziecka. To starszy brat Klebera, którym ten obiecał się opiekować, by wyciągnąć go z zamkniętego zakładu dla upośledzonych umysłowo…

Debiut autorki „Tonji z Glimmerdalen”: pełna humoru, wzruszająca opowieść o tym, czym jest prawdziwa przyjaźń, gdy ma się 9 lat.

Lena jest sąsiadką Kręciołka. I jego najlepszym przyjacielem. Kręciołek nie wie tylko – choć bardzo by chciał – czy on jest najlepszym przyjacielem Leny. Wie za to na pewno, że gdy ma się taką sąsiadkę i najlepszego przyjaciela, nie istnieje coś takiego jak zwykłe dni i codziennie może się zdarzyć wiele dziwnych rzeczy…

Kryć się, nadchodzą Herdmanowie! Spalili już szopę, spowodowali potop, a teraz... mają wystąpić w parafialnych jasełkach! Przewrotna świąteczna opowieść, która sprawi, że będziecie się śmiać do rozpuku i płakać ze wzruszenia.

Młodzi Herdmanowie to najgorsze dzieciaki w historii świata. Ich ojciec uciekł, a matka większość dnia spędza w pracy – i trudno im się dziwić. Ralph, Imogena, Leroy, Claude, Ollie i Gladys to ferajna z piekła rodem, w której jedno jest straszniejsze od drugiego. Biją kolegów, szantażują koleżanki, palą cygara w toalecie. Dlatego kiedy niespodziewanie przejmują główne role w corocznych jasełkach, parafianie z zapartym tchem czekają na katastrofę… Zwłaszcza że – jak się wkrótce okazuje – Herdmanowie słyszą historię o narodzinach Jezusa po raz pierwszy w życiu.

"Najlepsze jasełka wszech czasów" doczekały się kilkudziesięciu wydań sprzedanych w nakładzie ponad 3 milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na dziesięć języków. Na ich podstawie powstał film i wiele adaptacji scenicznych. Teraz ten świąteczny klasyk zza oceanu po raz pierwszy ukazuje się po polsku.

Przygody najsłynniejszych holenderskich 5-latków teraz także w formie audiobooka – czyta Jarosław Boberek

– Pobawimy się w panią i pana – decyduje Janeczka. – Czy napije się pan herbaty?

– Nie – odpowiada Jaś. – Nie lubię herbaty.

– Oj! – Janeczka jest niezadowolona. – Pan nigdy tak nie mówi. Pan grzecznie siada i pije herbatę.

– To ja nie chcę być panem – mówi Jaś.

Znacie ich? Oto Jaś i Janeczka – para nierozłącznych przyjaciół. Są ciekawscy, mają szalone pomysły i mnóstwo przygód. Bawią się, rozrabiają i razem odkrywają świat.

Napisane prostym językiem opowiadania o ich codziennych perypetiach to klasyka niderlandzkiej literatury dziecięcej. Teraz prezentujemy je polskim czytelnikom w nowym przekładzie – i w interpretacji Jarosława Boberka.

Przygody Jasia i Janeczki były publikowane w odcinkach w holenderskim dzienniku „Het Parool” w latach 1952–1957. Później zostały zebrane w 5-tomową serię książkową i doczekały się licznych wydań w wielu językach. Pierwsze polskie wydanie nosiło tytuł „Julek i Julkaˮ.

Polecamy także książki z serii Jaś i Janeczka.

Drugi tom przygód najsłynniejszych holenderskich 5-latków teraz także w formie audiobooka – czyta Jarosław Boberek

– Ja będę królową – mówi Janeczka. – A ty będziesz królem.

Janeczka wkłada sobie na głowę zasłonę. A potem koronę. Jaś znajduje futrzaną pelerynę. Koronę też ma.

– Idziemy coś zjeść, mężu? – pyta Janeczka.

– Tak się nie mówi – mówi Jaś. – Królowa tak nie mówi. Królowa mówi: „Czy wasza wysokość zechce zjeść kolację?”.

– A właśnie że nie – mówi Janeczka. – Nie będę tak mówić do swojego męża.

Jaś i Janeczka to para nierozłącznych przyjaciół. Są ciekawscy, mają szalone pomysły i mnóstwo przygód. Bawią się, rozrabiają i razem odkrywają świat.

Napisane prostym językiem opowiadania o ich codziennych perypetiach to klasyka niderlandzkiej literatury dziecięcej. Teraz prezentujemy je polskim czytelnikom w nowym przekładzie – i w interpretacji Jarosława Boberka.

Przygody Jasia i Janeczki były publikowane w odcinkach w holenderskim dzienniku „Het Parool” w latach 1952–1957. Później zostały zebrane w 5-tomową serię książkową i doczekały się licznych wydań w wielu językach. Pierwsze polskie wydanie nosiło tytuł „Julek i Julkaˮ.

Polecamy także książki z serii Jaś i Janeczka.

Trzeci tom przygód najsłynniejszych holenderskich 5-latków teraz także w formie audiobooka – czyta Jarosław Boberek

– Idźcie razem – mówi mama – i zanieście kotki pani van Riet.

– Chciałbym je zatrzymać – marudzi Jaś.

– Nie możemy mieć czterech kotów – mówi mama. – To za dużo. Bo jak kotki dorosną, to będą miały małe. I te małe też kiedyś będą miały małe. I tak w kółko.

– To będziemy mieć ze sto kotków! – woła Jaś. – Fajnie!

– Tak, a tych sto kotków też potem będzie miało małe – mówi Janeczka. – I będzie ich milion!

Jaś i Janeczka to para nierozłącznych przyjaciół. Są ciekawscy, mają szalone pomysły i mnóstwo przygód. Bawią się, rozrabiają i razem odkrywają świat.

Napisane prostym językiem opowiadania o ich codziennych perypetiach to klasyka niderlandzkiej literatury dziecięcej. Teraz prezentujemy je polskim czytelnikom w nowym przekładzie – i w interpretacji Jarosława Boberka.

Przygody Jasia i Janeczki były publikowane w odcinkach w holenderskim dzienniku „Het Parool” w latach 1952–1957. Później zostały zebrane w 5-tomową serię książkową i doczekały się licznych wydań w wielu językach. Pierwsze polskie wydanie nosiło tytuł „Julek i Julka".

Polecamy także książki z serii Jaś i Janeczka.

Przenikliwy detektyw Borsuk, bohaterskie kury i żarłoczna gospodyni. Zaskakujące zwroty akcji i mrożąca krew w żyłach intryga. Drugi tom dziko śmiesznego zwierzęcego kryminału!

– Ale o co… o co jestem oskarżona?

– O napaść na zwierzę – ponuro oznajmił Borsuk. – I usiłowanie zabójstwa.

– Na zwierzę?! – przeraziła się Lisiczka. – Co też pan opowiada?! Nie napadłam na zwierzę, tylko na kurę.

– A kura to co? Nie zwierzę? – zdumiał się Borsuk.

– Oczywiście, że nie! Zwierzęta to ja i pan. Mieszkańcy lasu, drapieżniki… Dzikie, leśne: to są zwierzęta. Zgodnie z prawem Dalekiego Lasu dzikie zwierzęta nie mogą zjadać siebie nawzajem. A kura to ptak hodowlany. To nie zwierzę, tylko ofiara. Drapieżnik ma prawo ją…

– Ale to… – przerwał jej drżącym głosem Gawron – to czyste… bestialstwo. To… dziczyzm!

Wkrótce zacznie się zima. Detektyw Borsuk Starszy najchętniej zapadłby w sen. Po tym, jak z pomocą Myszy Psychologa, przybranego syna Borsukota i pewnej ekipy remontowej spektakularnie rozwiązał sprawę zabójstwa Zająca, należy mu się odpoczynek. Ale nic z tego…

W Dalekim Lesie pojawiają się psy z pobliskiej wsi. Żądają, by wydano im na rozszarpanie Lisiczkę, która porwała wiejską kurę. W przeciwnym razie wypowiedzą leśnym zwierzętom Wielkie Polowanie. To, że kura przeżyła, jest dla nich bez znaczenia. Wiedzą, że i tak miała skończyć w rosole.

Czy Borsuk i Borsukot zdołają ocalić Lisiczkę i uratować las przed zagładą?

Prawo drapieżcyto druga część bestsellerowego cyklu kryminalnego z detektywem Borsukiem i młodszym śledczym Borsukotem w rolach głównych, stworzonego przez wielokrotnie nagradzaną i tłumaczoną na wiele języków pisarkę i scenarzystkę nazywaną Rosyjską Królową Horroru. Polecamy także pierwszą część cyklu pt.Wilcza nora. Kolejne tomy w przygotowaniu.

Wyraziści zwierzęcy bohaterowie, świetnie skonstruowana intryga i błyskotliwe poczucie humoru. Rasowy kryminał!

Sęp Ścierwojad uważnie zbadał czerwoną plamę na trawie, trącił dziobem strzępek futra, kilka razy dziobnął kosteczkę, przespacerował się w tę i we w tę, a potem odleciał na skraj polany.

– Zając wyszedł na spacer – powiedział – gdy nagle…

– Ofiara – sprostował cicho Borsuk.

– Że co, przepraszam?

– Proszę nazywać go ofiarą.

– Jak pan sobie życzy. – Sęp Ścierwojad poczuł się urażony, ale nie pokazał tego po sobie. – Ofiara wyszła na spacer. O tędy. – Sęp z godnością przespacerował od skraju polany do jej środka. – I tu napadł na nią Wilk i…

– Morderca. – Zmarszczył brwi Borsuk Starszy.

– Proszę?

– Ofiara. Morderca. Tak będziemy ich nazywać.

– Jak sobie pan życzy.

Detektyw Borsuk Starszy najchętniej zapadłby w sen zimowy. Ma już swoje lata, a zaokrąglony brzuszek nie dodaje mu zwinności. Zresztą w Dalekim Lesie policja nie ma wiele do roboty. Czasem ktoś komuś ukradnie szyszkę czy wyrwie pióro z ogona, ale poza tym niewiele się dzieje… Aż do dnia, w którym ginie Zając.

Z początku wydaje się oczywiste, że sprawcą bestialskiego morderstwa jest Wilk, ale doświadczony Borsuk nie chce wyciągać pochopnych wniosków. Czy z pomocą patologa Sępa, Myszy Psychologa i swojego porywczego przybranego syna Borsukota zdoła odkryć prawdę?

Wilcza nora to pierwsza część bestsellerowego cyklu kryminalnego Zwierzęce Zbrodnie z detektywem Borsukiem i młodszym śledczym Borsukotem w rolach głównych. Jego autorka, Anna Starobiniec, wielokrotnie nagradzana i tłumaczona na wiele języków pisarka i scenarzystka, nazywana jest Rosyjską Królową Horroru.

Kolejne tomy w przygotowaniu.

Zapraszamy do wysłuchania audiobooka "Nie każdy umiał się przewrócić" Toona Tellegena w mistrzowskiej interpretacji Krzysztofa Gosztyły!

Słoń, któremu odwiało trąbę.

Mrówka, która nie może unieść tego, że wie wszystko.

Czapla o niewzruszonej nodze.

Jeż, który zawisł nad leśną polaną jak słońce.

Żółw marzący o tym, by głośno zaryczeć.

Konik polny, który przeskoczył wszechświat.

Tak nieprzeciętne zwierzęta spotkacie tylko w jednym miejscu na świecie – w zwariowanym lesie Toona Tellegena. Żyją tu w przyjaźni i spokoju, przeżywają zabawne perypetie, prowadzą niespieszne rozmowy przy herbacie, a czasem popadają w filozoficzną zadumę. Opowiadania Tellegena pełne są absurdalnych przygód i prostych prawd. Dowcipne, melancholijne, filozoficzne, poetyckie, wzruszające – bawią i zachwycają czytelników w każdym wieku.

Zapraszamy do wysłuchania audiobooka "Urodziny prawie wszystkich" Toona Tellegena w mistrzowskiej interpretacji Krzysztofa Gosztyły!

Opowiadania Tellegena pełne są absurdalnych przygód i prostych prawd. Dowcipne, melancholijne, filozoficzne, poetyckie, wzruszające – bawią i zachwycają czytelników w każdym wieku.

Tym razem Toon Tellegen zabiera nas do zwariowanego lasu znanego ze zbioru „Nie każdy umiał się przewrócić”, by pokazać, na jak wiele sposobów obchodzi się w nim urodziny. W tej książce świętują je prawie wszyscy – zwierzęta i nie tylko – a każdy robi to po swojemu. Pisemnie, posępnie, nieokiełznanie, w myślach, sennie, jako list, w gościnie, samemu ze sobą, w deszczu, na dębie, za murem, padając… Nie jest to jednak książka tylko o urodzinach. W przewrotny, zabawny i zaskakujący sposób mówi ona o każdym z nas.

Pełna pozytywnej energii powieść o przyjaźni, bliskości, lęku przed samotnością i… pewnej szalonej majówce.

Wiosenne ferie na wyspie Texel zaczynają się kiepsko ‒ starszy brat łamie sobie nogę, ojciec musi jechać z nim do szpitala, matka ma atak migreny. Dziesięcioletni Samuel zostaje sam ze swoimi ponurymi myślami. Wszystko się zmienia, gdy energiczna wyspiarka Tessa wciąga chłopca w brawurowy plan, który wywróci jej życie do góry nogami. To będzie naprawdę niesamowity tydzień.

Zwariowana intryga wciąga czytelników w wir wakacyjnych przygód, ale pozwala też postawić ważne, uniwersalne pytania o to, czym jest rodzina, jak radzić sobie z lękiem przed odrzuceniem i czy da się oswoić samotność. Anna Woltz potrafi pisać o takich sprawach nie tylko z niezwykłą empatią, lecz także z błyskotliwym poczuciem humoru.

Na podstawie książki powstał wielokrotnie nagradzany (m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie) film „Niezwykłe lato z Tess”.