W pliku znajdziemy sześć opowiadań Juliusza Verne'a, a włąściwie ich przeróbki dokonane przez jego syna, Michela. W prezentowanym zbiorze znajdziemy różne nurty twórczości Verne’a: obyczajowy, przygodowy, a także fantastyczny.

Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie już 24 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

Dalszy ciąg powieści „Z Ziemi na Księżyc”. Po przerażającym uderzeniu podczas startu, trzej astronauci przekonują się, że są cali i zdrowi i lecą w kierunku „jasnowłosej Febe”. Natychmiast organizują sobie życie w malutkim pomieszczeniu, które zajmują z dwoma psami i siedmioma domowymi ptakami.

Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie już 24 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

“Wokół Księżyca” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.

Jest to druga część małej trylogii Verne’a składającej się z następujących powieści “Z Ziemi na Księżyc”, “Wokół Księżyca”, “Bez przewrotu”.

Pan Barbicane – prezes Klubu Puszkarzy, zawzięty przeciwnik i rywal Barbicane'a – kapitan Nicoll oraz francuski ekscentryk Michał Ardan decydują się polecieć na Księżyc. Pojazd z pasażerami wystrzelony z Ziemi nie dociera tam jednak wskutek odchylenia od celu. Ostatecznie pojazd okrąża Księżyc, co autorowi stwarza okazję do przedstawienia ówczesnej wiedzy na jego temat.

Druga powieść z serii „Mała trylogia Vernerowska” Juliusza Verne’a.

Po przerażającym uderzeniu podczas startu, trzej astronauci przekonują się, że są cali i zdrowi i lecą w kierunku „jasnowłosej Febe”. Natychmiast organizują sobie życie w malutkim pomieszczeniu, które zajmują z dwoma psami i siedmioma domowymi ptakami. Można byłoby od tego czasu obawiać się, że historia w zamkniętej, ciemnej puszce będzie toczyć się w monotonii i będzie bardzo dydaktyczna – jednak nic takiego się nie dzieje.

Autor podaje czytelnikowi mentorski opis Księżyca, ale cała podróż ozdobiona jest dramatycznymi lub zabawnymi wydarzeniami, jak również żartami niepoprawnego Michela Ardana. Wkrótce pojawi się straszne niebezpieczeństwo, gdy okazuje się, że aluminiowy pocisk chybi celu i po całkowitym okrążeniu ciała niebieskiego może stać się jego satelitą.

Nieszczęśni podróżnicy wydają się więc skazani na podążanie w przestrzeni kosmicznej, aż do samej śmierci. Próbują wówczas ostatecznego manewru, by upaść na Księżyc, używając rakiet; niestety, wynik tego działania jest odwrotny: zaczynają powracać na Ziemię, co oznacza , że w jednej chwili ulegną roztrzaskaniu. Pocisk z hukiem pojawi się w naszej atmosferze, ale na szczęście zanurzy w Oceanie Spokojnym; dzięki swej małej wadze i dużej wyporności szybko pojawi się na powierzchni wody i trzej ludzie zostaną wyłowieni przez okręt ratunkowy. Astronauci staną się bohaterami dnia i odbędą triumfalną podróż przez Stany Zjednoczone.

Rok 1893. Dwaj Francuzi, młody chłopiec Jean de Kermor i sierżant Martial, płyną w górę rzeki Orinoko. Celem ich podróży jest odnalezienie pułkownika de Kermor, ojca Jeana, od czternastu lat tajemniczo zaginionego w Wenezueli. Po drodze spotykają rodaków wysłanych w misji w te rejony: badacza Jacques’a Hellocha i botanika, Germaina Paterne'a. Od tej chwili będą podążać razem. Żegluga po Orinoko nie należy do łatwych, gdyż liczne bystrzyny i katarakty zmuszają przewoźników do uciążliwych holowań łodzi, a jednocześnie trzeba odpierać ataki Indian.

Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie już 24 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

Rok 1893. Dwaj Francuzi, młody chłopiec Jean de Kermor i sierżant Martial, płyną w górę rzeki Orinoko. Celem ich podróży jest odnalezienie pułkownika de Kermor, ojca Jeana, od czternastu lat tajemniczo zaginionego w Wenezueli. Po drodze spotykają rodaków wysłanych w misji w te rejony: badacza Jacques’a Hellocha i botanika, Germaina Paterne'a. Od tej chwili będą podążać razem. Żegluga po Orinoko nie należy do łatwych, gdyż liczne bystrzyny i katarakty zmuszają przewoźników do uciążliwych holowań łodzi, a jednocześnie trzeba odpierać ataki Indian.

Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie już 24 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

Pierwsza wersja "Tajemniczej wyspy", odrzucona przez wydawcę Hetzela. Duże fragmenty tego utworu (szczególnie opisy) znalazły się w pierwszym tomie słynnej powieści francuskiego pisarza.

Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie już 24 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

“Wyspa błądząca” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.

“Było ich tu dziewiętnastu, z porucznikiem Hobsonem na czele.

Między stałymi mieszkańcami fortecy znajdowały się dwie kobiety przybyłe z Nowego Yorku w celu odbycia podróży. Jedna z nich, Paulina Barnett, była tu szczególniej szanowana i otaczana opieką.

Sławna podróżniczka, nie raz jeden wyróżniana przez towarzystwa geograficzne, była kobietą lat średnich, wysokiego wzrostu, o oczach wyrazistych i twarzy nacechowanej niezwykłą energją.

Wdowa od lat kilkunastu, lubowała się w podróżach i nadzwyczajnych przygodach.”

Fragmenty z książki: Juliusz Verne. „WYSPA BŁĄDZĄCA”

Na koniec wojny secesyjnej, Gun Club (Klub Artylerzystów) posiada w swoich szeregach najlepszych artylerzystów Stanów Zjednoczonych. Jednak z powodu zakończenia działań wojennych nie mają nic do roboty. Barbicane i Maston, czyli prezes i sekretarz klubu, zamierzają ożywić swoich kolegów, składając im propozycję wysłania kuli armatniej na Księżyc.

Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie już 24 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

Rumunia, koniec XIX wieku: mieszkańcy Werst są zaniepokojeni pojawieniem się dymu na szczycie opuszczonego, górującego nad wsią zamku i przypisują mu nadprzyrodzone pochodzenie.

Leśniczy Nic Deck, mimo gróźb nieznanego głosu, postanawia odwiedzić zamek. Następują przerażające i niewytłumaczalne zjawiska, z których najbardziej nieoczekiwane jest to, które powoduje u młodego człowieka chwilowy paraliż. Groza sięga zenitu, gdy do gospody Werst przybywają dwaj podróżni, hrabia de Télek i jego sługa Rotzko. Hrabia, dowiedziawszy się, że miasto należy do barona de Gortz, przypomina sobie bolesny epizod ze swojego życia: pięć lat wcześniej, w Neapolu, zakochał się w śpiewaczce Stilli i udało mu się namówić ją na ślub. Młoda kobieta nie wahała się zrezygnować z kariery, tym bardziej, że niepokojąca obecność tego samego barona na wszystkich jej występach niepokoiła ją do głębi. Niestety, podczas pożegnalnego recitalu diva zmarła na scenie, powalona wewnętrznym krwotokiem.

Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie ponad 60 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

Rok 1881. Bracia Melvill, mili szkoccy pięćdziesięciolatkowie, prowadzą spokojne i dobrze ułożone życie. Wychowywali swoją siostrzenicę, sierotę, Helene Campbell, z niezwykłą czułością i poświęceniem. Ci dwaj kawalerowie, którzy przebaczają jej wszystkie kaprysy, także łatwo ulegają jej, gdzie ona decyduje nagle by zobaczyć Zielony Promień. Należy sprecyzować , że wspomniany promień pojawia się przez sekundę w chwili gdy słońce chowa się na doskonale czystym morskim horyzoncie. W ciągu podróży z Glasgow do Oban, Helena zwraca uwagę na będącą w niebezpieczeństwie łódź. Dzięki jej interwencji, udaje się wyciągnąć z wirów strasznego prądu Oliviera Sinclaira, czarującego artystę malarza. Od pierwszego wejrzenia podoba się Helenie, ponieważ jego marzący i poetycki charakter jest identyczny z charakterem dziewczęcia. Natomiast ona nie cierpi Aristobulusa Ursiclosa, pedantyczny i śmieszny młodzieńca, którego jej wujkowie planują z nią poślubić. Ten nieznośny osobnik jeszcze pogarsza swoją sprawę, sprawiając, że dwukrotnie nie może ona zaobserwować mitycznego promienia. Aby uciec od tego nieszczęśnika, mała grupa udaje się do Staffę, niezamieszkałą bazaltową wyspę, na której znajduje się słynna grota Fingala. Tam, po zbyt długiej medytacji, dziewczyna zostaje zablokowana przez burzę. Olivierowi udaje się do niej dotrzeć, ryzykując życie, a po strasznej nocy przynosi ją do wujków. W końcu, wieczorem, powstają idealne warunki do obserwacji Zielonego Promienia: podczas krótkiej chwili wszyscy są oszołomieni tym zjawiskiem. Wszyscy… za wyjątkiem Oliviera i Heleny, którzy się w siebie wzajemnie wpatrywali się wzajemnie i odkryli, dokładnie w tym momencie, uczucie bardziej bogate i trwalsze niż to dostarczone przez efemeryczne promieniowanie. Następnie, po swoim małżeństwie z Heleną, Olivier będzie malować „zachód słońca”, w którym będzie można podziwiać wspaniały promień zielony… „Jakby został malowany płynnym szmaragdem”.

Seria wydawnicza „Biblioteka Andrzeja” zawiera ponad 55 powieści Juliusza Verne’a i z każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich i przypisy. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

“Zielony promień” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.

Powieść “Zielony promień” jest poświęcona fenomenowi przyrodniczemu o tej samej nazwie. Bohaterowie podróżują po północnych częściach Wielkiej Brytanii, chcąc obejrzeć to wyjątkowe zjawisko.

"Zima pośród lodów" Juliusza Verna opowiada o niebezpiecznej podróży kapitana Jana Cornbutte statkiem "Nieustraszonym" po mroźnych i pokrytych lodem wodach morza arktycznego. Jest to dla niego i jego załogi test na wytrwałość, odwagę oraz umiejętność pracy zespołowej, tylko najdzielniejsi mają szansę na przeżycie w tym niosącym śmierć klimacie.

Jules Gabriel Verne – francuski pisarz, dramaturg i działacz społeczny. Powszechnie uważany za jednego z protoplastów fantastyki naukowej (wraz z Hugo Gernsbackiem i H.G. Wellsem), autor kilkudziesięciu powieści.

Pisał powieści podróżnicze i fantastycznonaukowe oraz historyczne, geograficzne, kryminalne, a także sztuki teatralne i wiersze.

“Zima pośród lodów” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.

"Zima pośród lodów" Juliusza Verna opowiada o niebezpiecznej podróży kapitana Jana Cornbutte statkiem "Nieustraszonym" po mroźnych i pokrytych lodem wodach morza arktycznego. Jest to dla niego i jego załogi test na wytrwałość, odwagę oraz umiejętność pracy zespołowej, tylko najdzielniejsi mają szansę na przeżycie w tym niosącym śmierć klimacie.

Jules Verne: Zima pośród lodów. Un hivernage dans les glaces. Powieść w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej.Version bilingue: polonaise et française.
Fragment:
„Czarna bandera. Proboszcz starożytnego kościoła w Dunkierce, w dniu 12 maju 18... roku wstał rano o piątej godzinie i, wedle zwyczaju, przygotowywał się do cichej mszy, którą, miał odprawić, jak zwykle, w obecności kilku pobożnych rybaków. Szedł właśnie do ołtarza, przyodziany w kapłańskie szaty, gdy drzwi prowadzące do zakrystii otwarły się i stanął w nich jakiś człowiek, rozpromieniony radością i wzruszeniem. Był to sześćdziesięcioletni marynarz, mimo podeszłego wieku krzepki jeszcze i czerstwy, o postaci szlachetnej i twarzy nacechowanej dobrocią.
– Księże proboszczu – zawołał – bądź łaskaw i wstrzymaj się!
Le curé de la vieille église de Dunkerque se réveilla à cinq heures, le 12 mai 18.., pour dire, suivant son habitude, la première basse messe à laquelle assistaient quelques pieux pêcheurs.
Vêtu de ses habits sacerdotaux, il allait se rendre à l’autel, quand un homme entra dans la sacristie, joyeux et effaré à la fois. C’était un marin d’une soixantaine d’années, mais encore vigoureux et solide, avec une bonne et honnête figure.
- Monsieur le curé, s’écria-t-il, halte là! s’il vous plaît!