„Drugie życie doktora Murka„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”.

Kontynuacja powieści „Dr. Murek zredukowany”. Główny bohater dochodzi do wniosku, że nie nadaje się na bandytę. Ukrywając się, wpada na pomysł, że mógłby zarabiać na życie przepowiadaniem przyszłości. Okazuje się, że ma do tego naturalny talent i zaczyna robić karierę jako jasnowidz. W pewnym momencie jego głównym klientem staje się Seweryn Czaban, którego dom był celem napadu, w którym wziął udział Murek. Czaban jest zafascynowany możliwościami wróżbity, w które święcie wierzy.

Drugie życie doktora Murka to kontynuacja powieści Doktor Murek zredukowany, autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza.

Tytułowy bohater porzuca swoje ideały i razem ze znajomymi z noclegowni, bierze udział w napadzie. Stwierdza jednak, że nie odpowiada mu profesja bandyty i postanawia zarabiać jako wróżbita. Wkrótce jednym z jego klientów stanie się Seweryn Czaban, którego dom był celem napadu Murka i jego kolegów...

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) – najpoczytniejszy polski autor w dwudziestoleciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak Kariera Nikodema Dyzmy czy Znachor, żeby wspomnieć tylko te najbardziej znane. Wbrew powszechnemu mniemaniu powieść Kariera Nikodema Dyzmy, wydana w 1932 roku, nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 T. Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika „Rzeczpospolita”.

Czyście zauważyli Państwo, jak wiele rzeczy robią ludzie dla (...) „względów wyższych”? Mówi się kłamstwa, popełnia oszustwa, dokonuje fałszerstw, przemilcza się to, o czym trzeba krzyczeć, i krzyczy się o tym, co powinno się przemilczeć, obrzuca się ludzi błotem (...), robi się każdą podłość prywatną i każde świństwo publiczne dla... względów natury wyższej.

Fragment tekstu „Względy wyższe”

Czytając niektóre teksty Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (1898–1939), aż trudno uwierzyć, że napisane zostały w XX-leciu międzywojennym. Nie tracą na aktualności, zmuszają do refleksji, śmieszą (choć czasem przez łzy).

„Dwór polski” to piąty tom tekstów niewydanych T. Dołęgi-Mostowicza, który oddajemy w Państwa ręce. Zawiera on wybór opisów i komentarzy dotyczących przede wszystkim życia na Kresach w XX-leciu. Ponadczasowość i prawdziwość, dla których szczególnie warto czytać stare, choć niestarzejące się felietony autora, widać szczególnie w tekstach, które dotyczą problematyki życia społecznego i politycznego Polaków. To swoisty dokument epoki, który czyta się jednym tchem. O czym świadczą współczesne autorowi recenzje:

Tadeusz Dołęga-Mostowicz jest bezsprzecznie najpoczytniejszym obecnie pisarzem. Tłumaczy się to po prostu: obok wnikliwego wyczucia współczesności, którą Mostowicz czuje jak nikt, zna on świetnie psychikę mas czytelniczych i wie jak do nich trafić.

„Echo”

Justyn Kielski i Marek Domaszewicz to młodzi ludzie o krańcowo odmiennych temperamentach, poglądach i zainteresowaniach. Obaj dzielnie walczą na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Łączy ich silna więź sympatii i szacunku, a także wzajemne zaufanie. Dzieli ich natomiast miłość do tej samej dziewczyny. Obaj rywalizują o jej względy. Relacje między Justynem i Markiem dramatycznie się komplikują, kiedy Monika dokonuje wreszcie wyboru i poślubia jednego z przyjaciół. Najtrudniejszą próbą ich przyjaźni stają się jednak narodziny syna Moniki, którego biologicznym ojcem nie jest jej mąż, lecz jego rywal. „ Ich dziecko ” to poruszająca opowieść o trudnej męskiej przyjaźni zrodzonej na froncie wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku.

„Ich dziecko„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”.

Justyn i Marek to przyjaciele, których połączyła wspólna walka w wojnie polsko-bolszewickiej. Przyjaźń wystawiona jest jednak na próbę, gdy w ich życiu pojawia się Monika, o której względy zabiegają obaj.

Opowieść o szorstkiej męskiej przyjaźni, o wojnie bolszewickiej, o rywalizacji o rękę pięknej kobiety... Tak zaczyna się ta powieść: „Było to w owe dni, kiedy linia frontu, jak ognista wstęga gnana wiatrem, od wschodu posuwała się naprzód z nieprawdopodobną szybkością, niczym pożar w wyschniętym stepie. Zwijała się w konwulsyjnych skrętach, naprężała się jak cięciwa łuku, zrywała się i wiązała w supły, lecz wciąż biegła na zachód, pochłaniając coraz to nowe wsie, miasta, ziemie, coraz gwałtowniej, coraz chciwiej wdzierając się w Rzeczypospolitą. W Warszawie, w Sztabie Generalnym, szeleściły złowrogo szare arkusze map, chyliły się nad nimi poorane zmarszczkami czoła generałów, zaczerwienione od bezsenności oczy, liczyły gorączkowo kilometry, i godziny, transporty i oddziały, siły wroga i własne. Przez otwarte okna wlewało się upalne lato, wlewał się gorący oddech miasta, oddech szybki, nierówny, drgający podnieceniem, przerywany przejmującym krzykiem: - Do broni!... Do broni!... Drżało i rozpłomieniało się w tym okrzyku każde serce, budziły się najmniej czułe sumienia, zaczynała pulsować najzimniejsza krew, z niewiarygodną łatwością rozsypywały się w gruzy przemyślne teorie, wątpliwości, obawy, a nawet zwykły egoizm, zwykły strach. (…) Naród, jak wielki, potężny zwierz, ocknął się i „wzbudził gniew w piersiach swoich”. Polnymi drogami, pośród zielonych zbóż szli młodzi chłopcy z tobołkami na plecach, z małych cichych miasteczek, z wielkich miast, z ubogich dzielnic robotniczych i z białych pałaców, z ław szkolnych, z biur, z warsztatów i sklepów szli, napływali ochotnicy. A gdy jeden drugiego spotkał, gdy jeden drugiemu w oczy spojrzał, odnajdywał w nim swoje myśli, swoje uczucia, swoje pragnienia i nadzieje, odnajdywał brata, nawet więcej niż brata, bo samego siebie”.

Bezrobotny urzędnik pocztowy z prowincji, Nikodem Dyzma, przybywa do Warszawy w poszukiwaniu zarobku. Jedynym jego majątkiem jest frak, który ma mu ułatwić uzyskanie pracy fordansera w jednym z nocnych lokali. Zrządzeniem losu znajduje na ulicy zaproszenie na wytworny raut. Idzie tam, by je oddać. Liczy na sowity napiwek. Wzięty jednak zostaje za jednego z gości. Awantura zrobiona dyrektorowi gabinetu premiera sprawia, że staje się bohaterem wieczoru. Szybko wkupia się w łaski środowiska rządzącej krajem elity. Doradza ministrom w sprawach gospodarczych. Jest ulubieńcem salonów, ma ogromne powodzenie u kobiet. Zostaje mianowany prezesem Państwowego Banku Zbożowego, wkrótce czekają go też inne zaszczyty... Książka „ Kariera Nikodema Dyzmy ” stanowi niezwykle odważną i celną satyrę na skorumpowane i cyniczne elity polityczne i gospodarcze końca lat dwudziestych minionego wieku, a jej bohater stał się symbolem prostaka i ignoranta bezwzględnie pnącego się na wyżyny społeczne po szczeblach kariery.

„Kariera Nikodema Dyzmy” to powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza wydana w 1932 w Warszawie. Bezrobotny Nikodem Dyzma, niespodziewanie dostaje się do warszawskiej śmietanki towarzyskiej i robi polityczną karierę.

Postać Nikodema Dyzmy została przedstawiona w powieści tak wyraziście, że z czasem stała się symbolem nieokrzesanego spryciarza i karierowicza. Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał tę książkę w odwecie za szykany ze strony sanacji. Był dziennikarzem bardzo krytycznie wypowiadającym się o władzach sanacyjnych i Piłsudskim. Pomimo licznych ostrzeżeń nie zaprzestał wyrażania krytycznych opinii o rządzących i dlatego został porwany przez kilku żołnierzy, którzy pobili go i wyrzucili z samochodu poza miastem. Nigdy nie zapomniał samosądu, którego padł ofiarą , i zemścił się na piłsudczykach, pisząc tę książkę. Powieść kilkakrotnie była przenoszona na ekran, także telewizyjny.

Evergreen polskiej literatury w nowym opracowaniu redakcyjnym.

Bezrobotny Nikodem Dyzma, prowincjusz z Kresów, cham i prostak, przebywa w Warszawie, szukając pracy. Przez przypadek wpada w jego ręce koperta z zaproszeniem na raut wydawany przez Prezesa Rady Ministrów z okazji przyjazdu Kanclerza Republiki Austriackiej, który ma się odbyć tego wieczoru w hotelu Europejskim. Dyzma idzie pod adres widniejący na kopercie, by odnieść list, ale adresata zaproszenia nie ma w domu – wyjechał za granicę. Dyzma po długim wahaniu, zakłada frak i idzie na uroczyste przyjęcie. Nie ma pieniędzy i jest głodny. Ma nadzieję wmieszać się w tłum uczestników imprezy i się najeść. Na raucie udaje mu sie poznać wpływowe i majętne osoby. Powoli zaczyna się oszałamiająca kariera Dyzmy: gbura i nieuka.

Tytułowy bohater, bezrobotny urzędnik z Łyskowa, w poszukiwaniu pracy przybywa do Warszawy. Marzy o karierze fordansera, jednak bardzo szybko okazuje się, że nawet ta posada jest poza jego zasięgiem. Pewnego dnia na ulicy znajduje kopertę, a w niej zaproszenie na raut dla dyplomatów. Po długim wahaniu postanawia się tam wybrać. Jeszcze nie wie, że to początek jego niezwykle szybkiej i błyskotliwej kariery politycznej.

Bezprzykładny prostak i wszechstronny ignorant robi zawrotną karierę polityczną, obiecując w cudowny sposób uzdrowić polskie rolnictwo. Przy tym z niezbadanych przyczyn mimo swego chamstwa działa magnetycznie na najwytworniejsze kobiety. Jak to możliwe?

Surowy krytyk funkcjonowania struktur państwowych za czasów Najjaśniejszej II Rzeczpospolitej, Tadeusz Dołęga-Mostowicz, barwnie przedstawił możliwy scenariusz takiego zdarzenia — ku przestrodze.

Książkę polecają Wolne Lektury — najpopularniejsza biblioteka on-line.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz
Kariera Nikodema Dyzmy
Epoka: Dwudziestolecie międzywojenne Rodzaj: Epika Gatunek: Powieść

Powieść "Kariera Nikodema Dyzmy" została napisana przez Dołęgę-Mostowicza jako odwet za to, co spotkało pisarza ze strony sanacji. Autor tej książki był dziennikarzem bardzo krytycznie wyrażającym się o władzach sanacyjnych i Piłsudskim. Pomimo licznych ostrzeżeń nie zaprzestał wyrażania krytycznych opinii o rządzących i w związku z tym został porwany przez kilku żołnierzy a następnie pobity i wyrzucony z samochodu poza miastem. Tadeusz Dołęga-Mostowicz nigdy nie zapomniał samosądu, którego padł ofiarą i zemścił się na piłsudczykach pisząc tę powieść.

Postać Nikodema Dyzmy została przedstawiona w powieści tak wyraziście, że z czasem stała się symbolem nieokrzesanego spryciarza i karierowicza. Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał tę książkę w odwecie za szykany ze strony sanacji. Był dziennikarzem bardzo krytycznie wypowiadającym się o władzach sanacyjnych i Piłsudskim. Pomimo licznych ostrzeżeń nie zaprzestał wyrażania krytycznych opinii o rządzących i dlatego został porwany przez kilku żołnierzy, którzy pobili go i wyrzucili z samochodu poza miastem. Nigdy nie zapomniał samosądu, którego padł ofiarą , i zemścił się na piłsudczykach, pisząc tę książkę. Powieść kilkakrotnie była przenoszona na ekran, także telewizyjny.

Co zrobić, by należeć do elity narodu? Poczciwy Dyzma pokazuje, że wystarczy po prostu być.

To błyskotliwa opowieść o urzędniku pocztowym, którego życie zmienia się o 180 stopni dzięki znalezieniu zaproszenia na przyjęcie dla dyplomatów. Dyzma, 30-parolatek bez ambicji, z dnia na dzień zdobywa uznanie wyższych sfer i rozpoczyna ogromną karierę. Ta przewrotna powieść obnaża cynizm i głupotę elit lat 20., dostarczając zarazem niezwykłego obrazu epoki, który wciąż pozostaje aktualny. Autor z niezrównaną wnikliwością i humorem przedstawia, jak łatwo można oszukać społeczeństwo pragnące wierzyć w pozory.

Idealna dla fanek i fanów Marka Hłasko.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898-1939) - polski prozaik i scenarzysta. Rozgłos przyniosła mu „Kariera Nikodema Dyzmy”, wydana w 1932 roku. Powieść kilkakrotnie ekranizowana, na podstawie której powstał również serial.

Co zrobić, by należeć do elity narodu? Poczciwy Dyzma pokazuje, że wystarczy po prostu być.

To błyskotliwa opowieść o urzędniku pocztowym, którego życie zmienia się o 180 stopni dzięki znalezieniu zaproszenia na przyjęcie dla dyplomatów. Dyzma, 30-parolatek bez ambicji, z dnia na dzień zdobywa uznanie wyższych sfer i rozpoczyna ogromną karierę. Ta przewrotna powieść obnaża cynizm i głupotę elit lat 20., dostarczając zarazem niezwykłego obrazu epoki, który wciąż pozostaje aktualny. Autor z niezrównaną wnikliwością i humorem przedstawia, jak łatwo można oszukać społeczeństwo pragnące wierzyć w pozory.

Idealna dla fanek i fanów Marka Hłasko.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898-1939) - polski prozaik i scenarzysta. Rozgłos przyniosła mu „Kariera Nikodema Dyzmy”, wydana w 1932 roku. Powieść kilkakrotnie ekranizowana, na podstawie której powstał również serial.