Kryminał napisany lekkim piórem. Wciągający, emocjonujący, a przede wszystkim potrafiący porządnie zaskoczyć. Myślisz, że znasz swoich sąsiadów? Możesz się zdziwić…

Adam Widerski, Daj się złapać książce

Jolanta Bartoś serwuje kolejną diabelską zagadkę. Czy zbrodnia doskonała jest możliwa? Co, jeśli zmysły zawodzą? Przeczytaj, a dowiesz się ile waży prawda.

Renata Przybysz, Diabeł poleca

W tej opowieści nikt nie zginął, nikt nie został zamordowany, nikt się nie zakochał i nie zmarniał z tęsknoty. To opowieść o tym, że warto żyć i cieszyć się każdą chwilą, którą możemy spędzić z kimś bliskim. Cieszyć się tym, co mamy i tym, co możemy przeżywać. Łapać każdą chwilę i rozkoszować się nią zanim zniknie. I chociaż postacie bohaterek nie do końca są prawdziwe, trochę wyimaginowane i trochę przekoloryzowane, to jednak podobne do każdego z nas, kto chciałby spróbować czasem czegoś innego, czegoś nowego. Czy to potrawy, czy podróży, czy rozmowy z drugim człowiekiem. Czasem brakuje nam odwagi, ale wystarczy szczery uśmiech, aby przełamać lody i wyjść naprzeciw prawdziwej przygodzie, jaką jest życie. I brać je z prawdziwym apetytem. Apetytem na życie. I smakować!

„Apetyt na życie” to książka interesująca, napisana z dużą dawką humoru. Stanowi receptę jak cieszyć się życiem i korzystać z niego. Autorki ukazują ciekawe zakątki Polski, Europy, zaglądają do Egiptu, umiejętnie wplatając w fabułę przepisy kulinarne. Barwnie opisane miejsca sprawiają, że czytelnik przenosi się do Zakopanego, Pobierowa, Nicei, Barcelony, czy Paryża, a zapach potraw wprost ulatnia się z kartek książki.

Danuta Baranowska – Magazyn „Życie i Pasje”

Nasza bohaterka – Dagmara – w końcu zaczyna cieszyć się w pełni z życia. Ma u swego boku mężczyznę, który adoruje ją na każdym kroku i zapewnia o swoich uczuciach. Mężczyznę, który traktuje ją z należytym szacunkiem. Daga w końcu wychodzi na prostą.

Elżbieta Ceglarek napisała powieść, która daje nam nadzieję na to, że nawet po nieszczęśliwych chwilach w naszym życiu mogą przyjść te piękne; tak jak po każdej burzy wychodzi słońce. Bo każdy z nas zasługuje na to, aby być szczęśliwym i w pełni korzystać z każdej chwili. Autorka uświadamia nam również, że nie warto pochopnie oceniać daną osobę, że nieważne, co mówią inni, ważne to, co czujemy my sami. Biznesowa miłość to historia, od której nie sposób się oderwać, z bohaterami, którzy mają swoje wady i popełniają błędy, jednak właśnie dzięki temu ta historia jest prawdziwa. Gorąco zachęcam Was do przeczytania!

Grażyna Wróbel, Czytaninka.blogspot.com

l,

„Od momentu, kiedy po raz pierwszy przestąpiła próg urzędu, miała wrażenie, że zrobiła źle. Cały czas wydawało się jej, że stoi na skrzyżowaniu ruchliwych ulic, tuż przy gwarnym targu różności i nie może ruszyć się, by uciec z tego harmidru, jaki istniał wokół”.

Przekorna opowieść o życiu... radościach i smutkach osób uwikłanych w pracę, której nie lubią; przestrzeń, która ich ogranicza; rzeczywistość, która dołuje; stosunki z ludźmi, które przytłaczają. Ale też o marzeniach, które dodają skrzydeł! Słowem: kilka migawek z życia niepokornego.

Agata – szczęśliwa mężatka z dwojgiem dzieci, która po urlopie wychowawczym złapała pierwszą lepszą pracę, jaka się nawinęła i utknęła w niej na długich 12 lat. Laura – walcząca z traumą z dzieciństwa wrażliwa czterdziestolatka, która niespodziewanie traci na pierwszy rzut oka szczęśliwy związek, gdy wychodzą na jaw liczne zdrady męża, dyrektora sporego przedsiębiorstwa. Bochenkowa – sfatygowana pracą kobieta, której celem jest dotrwać w pracy do upragnionej emerytury. Listonosz, który wieczorami dorabia na taksówce. Plejada nietuzinkowych postaci przewijająca się przez całodobowy urząd pocztowy i uwikłanych w swoje własne problemy.

Każdy z nich ma jakąś swoją celę, której tkwi, często bez nadziei na lepszą przyszłość. Komu uda się uwolnić od toksycznego związku, znienawidzonej pracy czy demonów przeszłości?

Pełna humoru i wzruszeń, ale i optymizmu opowieść o tym, że można zmieniać swój świat na lepsze, wystarczy tylko chcieć.

Klara, traci wiarę w to, że jeszcze coś dobrego może ją w życiu spotkać. Wypełniała starannie obowiązki matki i żony, zapominając o swoich potrzebach. Pewnego dnia odkrywa romans męża i jej najlepszej przyjaciółki. Pod wpływem wzburzenia pakuje się i wyjeżdża. W malowniczym zakątku Pienin znajduje pracę w pensjonacie nad jeziorem. Właściciel hotelu jest mężczyzną diabelsko przystojnym, ale ma w sobie coś mrocznego i tajemniczego. Uzależniony od alkoholu i seksu – kobiety traktuje jak zabawki. Klara zdaje sobie sprawę z tego, że powinna się od niego trzymać z daleka, tymczasem mężczyzna budzi w niej pragnienia, o których istnienie się nie podejrzewała.

Czy Klara poradzi sobie z nowymi uczuciami? Czy gniew na męża da się wyciszyć? Jak na jej ucieczkę zareagują jej dzieci? Czy zranione serca da się posklejać?

Naładowana emocjami opowieść o tym, że na szczęście nigdy nie jest za późno.

Trzy wrześniowe dni 2005 roku zburzą uporządkowany świat Olgi.

Ttrzydziestopięcioletnia artystka zajmuje się ceramiką i odnosi spore sukcesy w tej dziedzinie. Na pozór ma wszystko, o czym marzą jej znajomi – duży stary dom z ogrodem w ładnej warszawskiej dzielnicy, który odziedziczyła, a przede wszystkim wolność twórczą we własnej pracowni, spokój, niezależność, nagrody i dobre recenzje. Niespodziewana wiadomość burzy jej ustalony, uporządkowany rytm dnia i sprawia, że będzie musiała zmierzyć się z problemem, który długo od siebie odsuwała. Kiedyś ojciec był dla niej najważniejszy na świecie, a ich relacja wyjątkowo bliska, potem Olga zerwała z nim kontakt. Nieoczekiwanie będzie musiała wrócić do wydarzeń sprzed kilkunastu lat i przemyśleć to, co się stało. Wkrótce okaże się, że sprawy wyglądają całkiem inaczej, niż… sobie wmawiała.

Refleksyjna opowieść o ojcu i córce, których relacja z biegiem lat bardzo się skomplikowała. O niemożności porozumienia się z drugim człowiekiem, nawet najbardziej kochanym. O tym, jak wiele czerpiemy ze swojego dzieciństwa w dorosłym życiu. Również o tym, że warto odrzucić złość lub obojętność i zweryfikować własny osąd, by naprawić to, co się da.

Daga to rozkojarzona i roztrzepana studentka, która ma talent do komplikowania sobie życia. Od niedawna łączy ją romantyczna relacja z przystojnym kolegą z uczelni. Czekając w ulubionym miejscu na spotkanie z Dawidem, poznaje ponurego sceptyka – Rafała. Chłopak intryguje ją. Daga zastanawia się, jak przełamać jego pesymizm. Tymczasem Dawida przyłapuje w niedwuznacznej sytuacji z inną dziewczyną. Zraniona postanawia zacząć naprawę świata od zmiany siebie. Rozpoczyna wolontariat w ośrodku dla dzieci niepełnosprawnych. Jej życie nabiera barw i tempa. W zabawny sposób udaje się jej poprawić stosunki z odpychającym wykładowcą, odnowić relację z mamą i zaprzyjaźnić z małą, bezpośrednią Polą. W działaniach spierają ją współlokatorki – rezolutna Ilona i mądra Tosia.

Czy uda jej się zadomowić w życiu Rafała? A co z Dawidem? Czy odtrącony zrezygnuje z Dagi, czy może będzie pojawiał się w jej życiu w najmniej odpowiednich momentach?

Życie nie oszczędzało Jakuba, przez zły splot zdarzeń stoczył się na samo dno, do momentu, gdy poznał Helenkę Rudnicką, która została jego „Aniołem”. Od tego dnia życie Jakuba pomału zaczyna wracać na odpowiednie tory, klocek po klocku, jak misternie ułożona układanka.

Życie nie zawsze jest dla nas łaskawe. Czasem chcemy uciec, zniknąć. Ale czy warto? Ta książka chwyta za serce, porusza, daje nadzieję. Tomasz Kosik. http://www.czyt-nik.pl/

„Dokądkolwiek byle daleko” to przejmująca, pozostawiająca ślad w sercu powieść o życiowych słabościach, upadkach i zakrętach. Życie nie zawsze bywa szczęśliwe, ale zawsze warto walczyć o siebie, kochać i być kochanym. Mnie urzekła, dlatego gorąco ją polecam.

Agnieszka Rusin

Książka ma w sobie „coś” magicznego. Czyta się ją jednym tchem. Jej największym atutem jest to, że przekazuje ciepło. Takie zwyczajne, ludzkie ciepło. Bardzo poruszająca historia. Można w niej, jak w zwierciadle zobaczyć siebie. Przekazuje przesłanie, że to od nas zależy co zrobimy ze swoim życiem… czy je wygramy, czy przegramy. Wydarzenia są tylko tłem. Głównym wątkiem są decyzje, te zwyczajne, ludzkie decyzje. Te trudniejsze, ale dobre, wymagają wytrwałości i hartu ducha. Te bardziej dramatyczne, zawziętości w czynieniu zła. Ale pozostaje przesłanie, że nie ma takiego dna, z którego nie można się odbić. Nie ma takiego życia, które jest do końca przegrane. Ta książka jest dla mnie inspiracją, żeby się nie poddawać. Kiedy przyjdą trudniejsze chwile, będę wracać do niej. Do książki pełnej zwyczajnego, ale niezwykłego, ludzkiego ciepła…

Ewa Błaszczyk

Daga jest uzależniona od męża. Toksyczny związek wysysa z niej siły i ubezwłasnowolnia. Wyrwanie się z niego wydaje się niemożliwe. A jednak kobieta podejmuje próbę. Czy uda się jej stanąć na nogi i zawalczyć o siebie?

Elżbieta Ceglarek w swojej powieści zgłębia niezwykle ważny, a jednocześnie trudny problem jakim jest życie kobiety u boku męża tyrana. Na świecie jest miliony kobiet takich jak nasza bohaterka, Dagmara, które są bite, upokarzane i wykorzystywane, a które mimo wszystko trwają u boku takich partnerów, gdyż boją się odejść, bądź nie wiedzą jak to zrobić. Autorka w dobitny sposób ukazuje nam, że takie życie nie jest przyjemne. Dom z kryształu to historia, która ukazuje z początku kobietę słabą i uległą, ale z każdym kolejnym dniem zbierającą siły na to, aby w końcu powiedzieć temu wszystkiemu dość. Myślę, że to książka, którą powinna przeczytać każda kobieta, może nie tyle z ciekawości, co ku przestrodze. Gorąco polecam!

Grażyna Wróbel, Czytaninka.blogspot.com

Czy na schodach urzędu miasta można znaleźć miłość życia? Wydawałoby się to niedorzeczne. A jednak.

Gdy nieznajomy mężczyzna ratuje ją przed upadkiem, możliwość spędzenia z nim choćby kilku minut więcej wydaje się Lenie zbyteczna. Powoli jednak ulega urokowi przystojniaka w średnim wieku i daje się zaprosić na kawę, a następnie na spotkanie. Jednak bagaż życiowych doświadczeń skutecznie odstrasza ją przed nowym związkiem. Lena zwyczajnie boi się zaufać.

Czy przystojny doktor zyska zaufanie Leny? Czy zdoła odkryć przyczynę jej zmiennych nastrojów i wymusić na niej walkę o własne zdrowie oraz ich wspólne szczęście?

Historia o miłości, która nadaje życiu sens.

Losy bohaterów rozgrywają się w otoczeniu przyrody, w pięknym miejscu jakim są Kurpie Zielone. Ich problemy, miłości, smutki i radości osadzone są realiach lat osiemdziesiątych minionego stulecia, ale wydarzyć się mogły i dziś. Główną bohaterkę poznajemy jako młodą dziewczynę, próbującą się wyrwać ze wsi, na której nie widzi dla siebie przyszłości. Towarzysząc jej burzliwym losom, doznajemy rozterek jak w prawdziwym życiu. Niesamowicie sprawnie poprowadzona akcja, barwne postacie i zagmatwane losy bohaterów sprawiają, że powieść czyta się jednym tchem. Zaskakujące zakończenie wynagradza wszystkie łzy jakie popłynąć mogą w trakcie lektury.

Dziewczyna z zaułka – wydanie drugie, rozszerzone – to książka o poszukiwaniu własnej wartości, otwartości na innych i empatii. O tym, że życie bywa trudne, nieprzewidywalne i zaskakujące, ale mamy wpływ na jego bieg. Autorka dotyka w niej problemu zagubienia, samotności, odrzucenia, złych adopcji, prostytucji i patchworkowych rodzin, które mogą stać się szansą na nowe, dobre życie.

Główna bohaterka, Sonia, jest jedynaczką i wrażliwą nastolatką, którą, z pozoru niewinna uwaga wuja, wpędza w kompleksy. Dorasta, z przerażeniem obserwuje przyjaciółkę anorektyczkę, dostrzega nieuchronność losu i wierzy w przeznaczenie. Bo nic nie dzieje się bez przyczyny.

Sonia, nie mogąc znaleźć pracy, zakłada własną firmę cukierniczą, wyczarowuje cuda z masy cukrowej i dorabia erotycznymi rozmowami przez telefon. Wracając z nieudanej rozmowy o pracę poznaje Krysię – osamotnioną i zaszczutą przez otoczenie dziewczynę, która ciałem zarabia na życie. Od tego dnia inaczej postrzega świat. Przy następnym spotkaniu zabiera ją z ulicy. Między młodymi kobietami rodzi się przyjaźń. Czy okaże się bardziej trwała, bo zbudowana na gorzkich fundamentach? Czy pomaganie ma sens? Czy pomagając sobie mogą pomóc też innym? Oceńcie sami.

Część II "Obłedu"

Dalsze losy Karoliny Ciesielskiej, bohaterki "Obłędu", której zdolności jasnowidzenia pomogły ująć psychopatycznego mordercę. Młoda kobieta wraca z Tybetu, dokąd wyjechała, żeby odzyskać wewnętrzny spokój po ciężkich przeżyciach. Karolina pragnie rozwiązać zagadkę śmierci swojej praprababki – Dobromiły, jednak jej powrót nakłada się z kolejną falą morderstw. Czy zdolności Karoliny pomogą znów w ustaleniu sprawcy? Czy znajdzie siły, żeby walczyć z nienawiścią, która ją otacza? Czy uda się jej oszukać fatum, na które jest skazana?

***

Jolanta Bartoś znów szarpie naszymi emocjami, a fabuła jej nowej powieści wbija

w fotel. Autorka, niczym doświadczony pilot, steruje naszymi zmysłami, docierając do najgłębszych zakamarków ludzkiej percepcji. Wchodzimy wprost w otchłań zła. Emocje nie opadną, dopóki nie wylądujemy na ostatniej stronie tej zapierającej dech w piersiach historii. Mroczne FATUM – przeznaczone dla czytelników o mocnych nerwach.

Tomasz Kosik, Czyt-NIK

Jolanta Bartoś nie ma litości dla swych czytelników. Po mrocznym Obłędzie przyszedł czas na... jeszcze mroczniejsze Fatum. W niesamowitej, literackiej podróży z autorką zmierzymy się z tym wszystkim, co kryje otchłań ludzkiego umysłu. Zaskakująca, odważna, dramatyczna. Fatum to powieść, która na długo zapadnie Wam w pamięć. Tu nie ma taryfy ulgowej. Przewracając kolejne karty książki, wkraczacie w inny wymiar thrillera. Gorąco polecam!

Ranata Przybysz, Diabelskie recenzje

Cz.III "Obłędu"

Furia to zakończenie losów Karoliny Ciesielskiej, bohaterki Obłędu i Fatum. Kobieta obdarzona niecodziennym darem jasnowidzenia zmaga się z tym przekleństwem. Gdy pozornie jej życie wraca do normy, zaczyna budowę domu i oczekuje narodzin dziecka. Ale zło nie zamierza odpuścić. Karolinie po raz kolejny przyjdzie walczyć z nienawiścią, która osacza ją z każdej strony.

***

Jolanta Bartoś nie oszczędziła Karoliny Ciesielskiej. Wizje, koszmary, tajemnica rodzinna oraz ogromna tragedia osobista. A wszystko podszyte tak wielką nienawiścią, że współczucie dla kobiety towarzyszy od pierwszych stron. Nic, tylko czytać, śledząc akcję, trzymającą w napięciu aż do ostatniej strony.

Adam Widerski, Daj się złapać książce

Jeśli po odłożeniu książki zaczynasz o niej śnić, to oznacza, że dopadła Cię FURIA. Jolanta Bartoś uzależnia i przyciąga, wprowadzając czytelnika w stan, którego nie chce wymazać ze swojej świadomości. Gdy Twój umysł spijać będzie treść fabuły, przejdzie Cię zimny dreszcz. Trzecia część trylogii to kunsztownie zawiązany finał historii, która wryje się w Twoją pamięć po wsze czasy. Nie traćcie czasu i sięgnijcie po twórczość Jolanty Bartoś.

Tomasz Kosik, Czyt-NIK

Furia to tajfun: porwie Cię, osaczy i wstrząśnie Twoim światem. Pełen napięcia i nieprzewidywalny finał mrocznej trylogii. Jesteś gotowy na podróż w głąb otchłani?

Renata Przybysz, Diabeł poleca

Jolanta Bartoś po raz kolejny zabiera swoich czytelników w paraliżującą, niebezpieczną podróż, gdzie staną oko w oko z obezwładniającym mrokiem, przeszywającym strachem i nienawiścią, która zaraża w zastraszającym tempie. Odważ się przepaść w tej hipnotyzującej lekturze i razem z bohaterami stań do bezlitosnej walki z kwintesencją zła, które nie cofnie się przed niczym, aby zarzucić na Ciebie swe wyniszczające sidła. Solidna porcja niezapomnianych, wywołujących dreszcze doznań gwarantowana!

Anna Rydzewska, Z fascynacją o książkach

Niesamowicie ciepła, wzruszająca historia trzech młodych kobiet, stojących na życiowym zakręcie, z którym próbują się rozliczyć, by odzyskać równowagę. Muszą pozamykać za sobą wszystkie niedomkniete drzwi do minionych zdarzeń, by móc otworzyć nowe - do lepszego życia. Czy im się to uda?

***

Bohaterki powieści to trzy kobiety w kwiecie wieku: wdowa, rozwódka i przyszła rozwódka z dzieckiem. Co zapowiada taki zestaw bohaterek? Zamknięcie w sobie, żal, pretensje do życia i ludzi? Nic z tych rzeczy! A co jeśli nasze bohaterki umieścimy w małym hotelu nad Bałtykiem? Morze, plaża i joga oraz pies o niekonwencjonalnym imieniu Lucyfer.

Polecam, bo to zestawienie jest bardzo interesujące i prowadzi do ciekawego zakończenia. Jakiego? Dowiecie się, dając się uwieść tej pięknej historii.

Powieść polecam kobietom w każdym wieku i w dowolnym stanie ducha i związku.

Na pewno nie będziecie żałować czasu poświęconego na czytanie...

Małgorzata Piotrowska, Relaksownia