W 1918 roku mówiono nam, że państwo odzyskaliśmy w darze od zwycięskich mocarstw zachodnich.Wolność z łaski nie jest jednak wolnością. Państwo polskie w takim a nie innym położeniu geopolitycznym nie jest obcym darem, który można otrzymać za darmo. Żeby Polska była Polską – musieli ją obronić Polacy. Przed pogardą obcych i przed własnym zwątpieniem.

O tym właśnie jest ta książka: jak w roku 1920 Polacy potrafili dorosnąć do tego wyzwania, jakim stało się zadanie wywalczenia granic, obrony polskiej (i europejskiej) wolności przed idącą od sowieckiego wschodu totalitarną nawałą, a zarazem odbudowy normalnego w tych nienormalnych warunkach życia. (…)

Tę codzienną perspektywę czasu dziejowych rozstrzygnięć ukazuje znakomicie Jarosław Szarek w swojej książce – reportażowej niemal w zbliżeniu do faktu, do konkretu, do żywego człowieka. Wprowadza nas jakby do fotoplastykonu, w którym możemy zobaczyć historię nie w postaci dat, cyfr, pomników i wieńców, ale poszczególne twarze, imiona, emocje.

prof. dr hab. Andrzej Nowak (ze wstępu)

W romansie, którego akcja rozgrywa się na Wilenszczyźnie w 1939 roku, autor ukazał, jak system polityczny zabija szczęście wartościowych jednostek. Marian Hemar, wypowiadając się o powieści Adam i Ewa, stwierdził, że: „powieść lepiła się do czytelnika, coraz bardziej czymś urzekała, czytałem każdy odcinek skwapliwie, nie pominąłem żadnego, każdy utwierdzał mnie na nowo w zainteresowaniu i przyjemności”.

Piotr Gajdziński pisze o konsekwencjach braku rozliczeń z komunistyczną przeszłością. Autor twierdzi, że w Polsce istnieje coś, co można określić mianem „podziemnego państwa”.

Biały Kapitan to napisana w dwudziestoleciu międzywojennym powieść, której akcja rozgrywa się w dużej mierze na pokładzie szonera „Witeź”. Norweski kapitan przyjmuje na statek nowego marynarza, przypadkowo poznanego w porcie. Nie zna jednak jego prawdziwego nazwiska ani więziennej przeszłości. Szybko okazuje się, że sam „Witeź” również ma swoje tajemnice, a zgranej na pozór załodze nie zawsze należy ufać. Może to mieć niebagatelne znaczenie podczas wyprawy ze Skandynawii do krainy Samojedów i Tunguzów po złoto i cenne skóry. Główny bohater będzie musiał stawić czoło wielu zagrożeniom, i to nie tylko tym morskim, zanim obierze dobry kierunek, zanim odnajdzie tę właściwą przystań.

Sam autor tak streścił publikację:

Pracę swą podzieliłem na trzy części. Pierwsza z nich, stanowiąca obecne wydawnictwo, zawiera opis tej części życia rewolucyjnego, która ma styczność z rozwojem
i rozpowszechnianiem druków nielegalnych – bibułą. Drugą część poświęcę – ludziom – organizacyjnej i agitacyjnej stronie życia rewolucyjnego. Wreszcie trzecią – efektom pracy rewolucyjnej i zmianom, jakie ona wywołuje w stosunkach społecznych u nas.

Publikacja została wydana w 1903 roku w postaci bezimiennych felietonów o wspólnym tytule "Walka rewolucyjna pod zaborem rosyjskim. Wrażenia i fakty z ostatnich lat dziesięciu". Bibuła Stanowi pasjonujący opis funkcjonowania konspiracyjnych wydawnictw. Podczas lektury poznajemy tajniki redagowania i powielania zakazanych druków, zorganizowaną siatkę konspiracyjnych redakcji i kolporterów, a także metody przemycania pism poza granicę zaboru.

Pod koniec 1903 roku redakcja "Naprzód" ujawniła nazwisko autora i zakończyła druk pierwszej części opowiadań w postaci wydania książkowego o tytule "Bibuła".

Z zamierzonych trzech części, o których mówił autor we wstępie swojej pracy, do skutku doszła tylko pierwsza – "Bibuła", którą przedstawiamy w postaci audiobooka o tym samym tytule.

Bohaterowie, renegaci, zdrajcy

to zbiór felietonów biograficznych autorstwa prof. Wieczorkiewicza, historyka znanego ze swych burzących utarte schematy poglądów. To szkice poświęcone istotnym postaciom, które w bezpośredni sposób wpłynęły na polską historię. Są wśród nich wielkie indywidualności i pozornie szare myszki, Polacy i cudzoziemcy, koronowane głowy i sługusy reżimu, dyktatorzy i prezydenci – od Zygmunta Augusta, ostatniego Jagiellona na polskim tronie, do prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

To lektura barwna, pełna soczystych cytatów i opowieści, które pokazują, że nie ma ludzi jednoznacznie dobrych, czy złych. Tak jak i historia nie jest czarno-biała, co Wieczorkiewicz szczególnie podkreśla, zwracając uwagę na całą gamę jej odcieni, a felieton jako gatunek daje mu ku temu doskonałe możliwości.

„Chłopcy z Nowoszyszek” to czwarta i zarazem ostatnia powieść Floriana Czarnyszewicza – ukazała się w Londynie w roku 1963, a więc na rok przed śmiercią pisarza. Ta książka jest w pewnym sensie kontynuacją „Nadberezeńców” oraz „Wicika Żywicy”, a zarazem swoistym ich epilogiem.

Cień ponurego wschodu to zbiór felietonów na temat codziennego życia rosjan u progu rewolucji bolszewickiej. Antoni Ferdynand Ossendowski uwypukla zwłaszcza wiarę w zabobony i gusła, która były w ten czas wspólną cechą zarówno prostego, ruskiego ludu jak i dworu. Autor przedstawia różne sekty i grupy religijne, które w tamtym okresie odgrywały istotną rolę w społeczeństwie. Do określenia tego zjawiska Ossendowski posłużył się sformułowaniem: „Rosja to kraj niemożliwych możliwości.”

Z pogromu pociągu sanitarnego ocalało niewielu. Dla Wiktora najważniejszą pasażerką była oczywiście Halina. Uratowanie jej stało się dla porucznika Powalskiego priorytetem. Tymczasem urodzajne ziemie Ukrainy zaroiły się mnóstwem bolszewickich żołnierzy, front wciąż się cofał, a Armia Czerwona parła naprzód, ku Warszawie. Zbliżała się jedna z najważniejszych bitew w historii Europy. Jakże więc w tej wojennej zawierusze, wśród bolszewickich maruderów i dezerterów, komisarzy i agentów Czeki oraz ich „białych” przeciwników odnaleźć zagubioną polską sanitariuszkę ? W takich poszukiwaniach trzeba się kierować nie kompasem, ale sprytem, ludzi przekonywać nie logiką, ale siłą, a jeśli wszystko inne zawiedzie – liczyć na mocne ramiona przyjaciela i łut szczęścia. „Droga do człowieczeństwa” to trzecia (po „Halinie” i „Kiedy krwawią kwiaty”) część przygód porucznika Wiktora Powalskiego i sanitariuszki Haliny Drozdowskiej, które rozgrywają się na tle wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. Wielki bój o władzę nad bohaterami stoczą dwie potężne siły: Eros i Tanatos – Miłość i Śmierć, pytanie tylko, która okaże się silniejsza.

„Zakuć, zdać, zapomnieć”, a może „zasłuchać się, zrozumieć, zapamiętać”?

Zamiast maratonu dat Feliks Koneczny obiecuje wciągającą rozrywkę umysłową: podróż w czasie po terenach Polski. Zaczynając od pierwszych plemion piastowskich snuje swoją opowieść z pasją i głębokim zrozumieniem zmian, które miały miejsce w ludziach i na ziemiach. Skąd wziął się naród polski, na czym polegają jego sukcesy i porażki? W niespiesznej opowieści usłyszysz pochwałę uczciwości i poświęcenia, ale też krytyczną ocenę łotrostwa i głupoty. Zapewne westchniesz głęboko nad losem dzieci, pędzonych przed machinami oblężniczymi w Głogowie. Innym razem uśmiechniesz się słuchając, jak Jadwiga (obecnie święta) walczyła o swoją wielką miłość i jak ostatecznie doszło do małżeństwa z Jagiełłą.

Jeśli więc zamiast zakuwać daty chcesz zrozumieć, co ukształtowało Polskę i Polaków przed wielkimi wojnami XX wieku, to ta opowieść jest właśnie dla Ciebie.

Sławę Andersa tworzyły okoliczności historyczne. Był polskim generałem i patriotą, który doskonale znał język rosyjski i sowiecką mentalność. Nikt inny tak skutecznie nie mógłby ograć niezmiernie przebiegłego Stalina i wykorzystać krótko trwającą koniunkturę dla wyprowadzenia z ZSRR nie tylko Wojska Polskiego ale również całej rzeszy cywilów, w tym znacznej ilości dzieci. Wywiódł z nieludzkiej ziemi tysiące ludzi, którym groziła zagłada. Paradoksem jest to, że w Polsce nie opublikowano dotąd żadnej pełnej i wszechstronnie udokumentowanej monografii o Generale Władysławie Andersie. Nadal trzeba szukać odpowiedzi na wiele pytań. W jakich warunkach ukształtowała się jego osobowość? Czy świadomie tworzył polską historię, czy był tylko tej historii dosyć przypadkowym narzędziem? Czy był przede wszystkim żołnierzem i zdolnym dowódcą wysokiego szczebla, czy także politykiem realizującym własne pomysły i programy? Niniejsza książka stanowi próbę odpowiedzi na te i inne pytania.

Pałacyk Michla, Żytnia, Wola
Bronią się Chłopcy, spod Parasola
a…. dowodzi nimi Janusz Brochwicz-Lewiński ps. „Gryf”.

Urodzonego w 1920 roku Janusza od dziecka wyróżniał talent przywódczy. Do szkoły podchorążych wstąpił zaraz po maturze. W 1939 r. w wieku 19 lat aresztowany przez bolszewików, otrzymał wyrok śmierci (wyroku nie wykonano). Był partyzantem „Zapory”, a do szkolenia żołnierzy z „Parasola” powołał go „Nil”. Ciężko ranny podczas walk na Woli trafił do obozu jenieckiego w Murnau gdzie poznał rotmistrza Witolda Pileckiego. Po wojnie znalazł się w wojsku brytyjskim, gdzie służył w gwardii przybocznej rodziny królewskiej Elżbiety II, a następnie jako oficer wywiadu brał udział w operacjach m.in. na terenie Niemiec i Palestyny.

W wieku 82 lat wrócił do Polski. W latach 2009–2014 był członkiem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. Zmarł 5 stycznia 2017 roku w Warszawie.

Ta książka to historia, w której pojawiają się niezwykłe osobistości, nazwiska i wydarzenia. To życiorys, który trudno zamknąć pomiędzy okładki książki, to zdarzenia, które stworzyły dzisiejszą historię Polski i świata.

Życie, czyny, myśli…

Książka, która obszernie przedstawia osobę Marszałka Piłsudskiego. Wszystko to, co o Marszałku wiedzieć powinniśmy…

„W polityce polskiej był Piłsudski kontynuatorem tradycji powstańczo-romantycznych, tych tradycji, które były nie tylko najlepsze, ale również najrozsądniejsze. Bo innej drogi dla nas nie było. Pytanie: Bić się czy nie bić? – sprowadzało się praktycznie rzecz biorąc, do alternatywy: Być albo nie być. Czy nie był więc Piłsudski dziewiętnastowiecznym anachronizmem, skłóconym i z pozytywizmem, i z szeroko rozumianym socjalizmem, i z wszelką nowoczesnością?”

W roku 1930, dla uhonorowania tych, którzy w sposób czynny zasłużyli się dla sprawy odzyskania przez Polskę własnego suwerennego państwa, ustanowiono Krzyż oraz Medal Niepodległości. Krzyż ten posiadał bardzo wysoką rangę, gdyż usytuowany został na drugim miejscu, po Orderze Virtuti Militari. Jednoznaczną wymowę miało to, że w PRL Krzyż Niepodległości nie tylko nie został reaktywowany, ale przez wiele lat objęty był zapisem cenzury. Autor opublikował do tej pory cztery zbiory życiorysów „Kawalerów Polski Niepodległej”. W związku z obchodami 60. rocznicy Powstanie Warszawskiego, postanowił przypomnieć tych Powstańców, którzy wcześniej byli odznaczeni Krzyżem Niepodległości, a w roku 1944 odegrali wybitą rolę w tej największej i najbardziej heroicznej bitwie w obronie polskiej niepodległości.

Prezentowana książka wyrosła z zainteresowania problematyką zdrady i kwestią granic kompromisu dopuszczalnego w działalności politycznej. Autor spróbował prześledzić działalność jednego z wyróżniających się polityków polskich końca XVIII w., który – wolny od podejrzeń o korupcję – godził się na uczestnictwo we władzach państwa drastycznie pozbawionego suwerenności, uważając, że nawet w tak niekorzystnych warunkach można działać na rzecz dobra wspólnego. Książka wprowadza w krąg wyborów politycznych, przed którymi stali Polacy we wciąż żywo dyskutowanym okresie schyłku XVIII w.

Wiktor i Halina po ucieczce z rąk bolszewickiej Czeki (opisanej w tomie „Halina”) próbują ułożyć sobie życie na nowo. Osobno. On wraca do rodziny i służby w wojsku. Ona zostaje sanitariuszką w pociągu sanitarnym. Tymczasem pewna grupa Polaków-bolszewików przygotowuje niezwykle niebezpieczny zamach na najwyższe dowództwo polskie. Może ono przesądzić o losach wojny. Wiktor zostaje więc wysłany z tajną misją w samo jądro bolszewickiej burzy. Musi odnaleźć i unieszkodliwić zamachowców. Nie jest jednak łatwo zapomnieć o przeszłości, kiedy wraca ona ze zdwojoną siłą, zapanować nad strachem, wypełnić powierzone zadanie i… ujść z życiem. Los jednak lubi płatać figle i znów na drodze porucznika Powalskiego postawi piękną sanitariuszkę Halinę, żeby choć na chwilę przypomnieć tym dwojgu o czasach trwogi i szczęścia. „Kiedy krwawią kwiaty” to powieść sensacyjno-przygodowa z wątkiem miłosnym osadzona w realiach wojny polsko-bolszewickiej. Niezwykle trudno przerwać i odłożyć czytanie na później, a porzucenie lektury jest wprost niemożliwe!

W audiobooku "Klamra – mój ojciec" przedstawiamy poruszającą opowieść syna, wspominającego losy majora Adama Lazarowicza – żołnierza bitwy z bolszewikami, komendanta dębickiego pułku Armii Krajowej, dowódcy największej bitwy partyzanckiej na Podkarpaciu w 1944 roku, współtwórcy powojennej, antykomunistycznej organizacji "Wolność i Niezawisłość", doświadczonego trzyletnim, okrutnym śledztwem UB. Skazany na czterokrotny wyrok śmierci został rozstrzelany i pochowany w nieznanym miejscu.

Opowieść jest jednocześnie cenną, panoramiczną historią wyjątkowego, dzielnego pokolenia ludzi odważnych, dumnych i ofiarnych, godzących się zapłacić najwyższą cenę
w zamian za odzyskanie polskiej niepodległości i wolności.

Barwne pogranicze polsko-sowieckie lat 20. XX wieku. Świat przemytników, prowadzących niebezpieczną grę ze strażą graniczną i Armią Czerwoną. Lojalność, spryt, siła i natura. Spirytus, kobiety, muzyka. Więzienie, zesłanie, śmierć. A nad tym wszystkim niezmiennie, choć czasem za chmurami, Wielka Niedźwiedzica, drogowskaz, patronka, ukochana…

„Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy” to pierwsza i najpoczytniejsza powieść Sergiusza Piaseckiego. Od czasu ukazania się w 1937 roku do początku II Wojny Światowej została wydana aż 4 razy, po wojnie kilkukrotnie wznawiana na emigracji. Gdy w PRL książki autora objęto cenzurą, w trybie natychmiastowym usuwano ją z bibliotek.

Po latach wraca do nas we wciągającej interpretacji Jacka Rozenka.

Kornel Morawiecki, legenda opozycji antykomunistycznej, założyciel i przewodniczący Solidarności Walczącej, człowiek, którego reżim Jaruzelskiego siłą wyrzucił z Polski, a wolna Polska skazała na ćwierć wieku zapomnienia. W szczerej rozmowie z Arturem Adamskim opowiada o dzieciństwie, dojrzewaniu, początkach swojej działalności opozycyjnej, o powstaniu i funkcjonowaniu Solidarności Walczącej oraz o tym, co się stało po 1989 roku. Dowiemy się m.in. w jaki sposób działał podziemny kontrwywiad, do czego – oprócz palenia – mogły służyć papierosy „Marlboro” i jakie miejsce we Wrocławiu bezpieka nazywała „Watykanem”. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich zainteresowanych historią najnowszą.

Audiobook "Autobiografii" zrealizowano w pierwszą rocznicę śmierci Kornela Morawieckiego.

„Jeżeli przyszłe pokolenia będą chciały się czegoś dowiedzieć, jak kształtowało się życie nasze w ciągu 20-lecia niepodległości, sięgną do Składkowskiego. Oczywiście, ta książka obejmuje tylko najbardziej prozaiczne realia, ale te się przecież także liczą i bez nich obraz jest, powiedziałbym, niekompletny. Książki tej nie pisał intelektualista, ale pisał człowiek, który uprawiał doskonałą literaturę.”

Zygmunt Nowakowski o „Kwiatuszkach administracyjnych”