W związku z przypadającą w 2008 roku setną rocznicą śmierci kaznodziei Wielkiej Synagogi, z inicjatywy Wydawnictwa Austeria, zorganizowano w Żydowskim Instytucie Historycznym sesję naukową Rabin Izaak Cylkow (1841–1908). Sesja przygotowana została wspólnie przez Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma, Katedrę Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Zakład Studiów Żydowskich Uniwersytetu Wrocławskiego. W książce zebrano artykuły autorów, którzy wzięli udział w rocznicowych uroczystościach. Teksty ukazują prawdziwy kontekst działalności Izaaka Cylkowa w Warszawie.

Kontrabanda to zbiór wierszy pisanych skrycie, latami objętych zakazem druku i czytania. Wszyscy niemal ich autorzy byli prześladowani przez władze, skazani na zapomnienie. Osip Mandelsztam skonał w drodze na Kołymę, Martynow i Smielakow odsiedzieli swoje, Anna Achmatowa była gnębiona i szczuta na osobiste zlecenie Stalina. Obecne tu wiersze niemieckich szyderców z grupy Neue Sachlichkeit ciskał w ogień na berlińskim placu Opery Reichsminister Goebbels. Niemniej – nie są to manifesty polityczne. Nie nadają się na wiece, nie przydadzą się raperom ze szklanej menażerii TV. Te utwory pisali lirycy; nawet pokutny wiersz Borysa Słuckiego jest osobistym zwierzeniem. Byli wierni prostej zasadzie swojego métier: odsłaniać nam własny, prywatny obraz świata.

Książka ta idzie tropami bohaterów Ulissesa. Jednocześnie stara się raz jeszcze przemyśleć zasadnicze problemy, jakie stawia przed czytelnikiem lektura stworzonej przez Joyce’a księgi. Pazińskiego interesują zarówno źródła inspiracji, jak i wpływ tradycji piśmienniczej i myśli filozoficznej na Ulissesa, a także wykorzystane w nim mity i legendy oraz ukryte odwołania do innych dzieł literackich i dyscyplin wiedzy. Przede wszystkim autor chciał jednak pokazać dwoistość słynnej powieści, którą można opisać za pomocą dwóch symboli: greckiego labiryntu i biblijnego drzewa życia.

Award-winning American writer Ruth Ellen Gruber contributes regular Letters from Europe (and sometimes elsewhere) to the U.S. magazine „The New Leader”. Mixing travelogue with social and cultural commentary, she delves under the skin of European society to provide a closely observed, uniquely personal take on topics ranging from politics to pop music, from architecture to local cuisine. This volume collects a decade of her colorful, insightful reports – from 1997 to 2007. The datelines range from Warsaw and Sarajevo to Bucharest, London, Budapest, Brno, Nuremberg, Paris, the tiny village of Morruzze, Italy, and more.

Is there Jewish life in Poland after the Shoah? Should there be? How do present-day Polish Jews, children and grand-children of survivors, relate both to the wartime horrors and to the glorious history of Polish Jewry which preceded them? Do they feel comfortable living as a tiny minority in an overwhelmingly Catholic country? How do their Polish and Jewish identities interact? How did living for forty years under Communism impact on their fate? Konstanty Gebert was a witness and participant of many of the events he describes in his collection of essays on post-war Polish Jewry. His book is an indispensable guide for all those who want to understand the Polish Jewish experience today.

Konstanty Gebert is a well-known Polish journalist and writer, co-founder, in the Seventies, of the unofficial Jewish Flying University and, in the Nineties, of the Polish Council of Christians and Jews. He begun his journalistic career in the underground in the Eighties: under the pseudonym of David Warszawski he still uses, he was editor and columnist of an important clandestine publication. After the democratic transformation of 1989, he joined the new daily "Gazeta Wyborcza" as international reporter and columnist, covering i.a. the wars in the Balkans, the Middle East, and human rights issues. He is the founder and first editor of "Midrasz", the Polish Jewish intellectual monthly. Since 2005 he is the representative of the Taube Foundation for Jewish Life and Culture, a US Jewish philanthropy, in Poland. His latest books in Polish include a set of commentaries on the Torah, a panorama of the European 20th century, and a history of the wars of Israel. Living in the Land of Ashes is his tenth book.

Obrazki z krainy d’oc to druga po Notatkach z Prowansji książka Adama Wodnickiego. Ale nie jest to książka o piękności Prowansji – polach lawendy, słonecznikach, igraszkach światła i cienia, lekkości życia. O urokach tego kraju powiedziano już wszystko, albo prawie wszystko.

„Prowansja, o której piszę – mówi autor – nie jest zwykłą Prowansją. To kraina z drugiej strony lustra, miejsce magiczne. Krótko mówiąc, ta Prowansja istnieje tylko we mnie, jest mitem – próbą zaspokojenia głodu cudowności, który od dziecka każdy z nas w sobie nosi, a którego naprawdę nigdy nie daje się zaspokoić; marzeniem, które się spełnia – w wyobraźni – nie w rzeczywistości.

Przeżyłem Prowansję jak rodzaj święta, zauroczony jej niezwykłością. I tak próbowałem ją opisać. Próbowałem odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego za nią tęsknię – nawet kiedy tam jestem. Ale na to pytanie chyba nie ma odpowiedzi. I pewnie być nie może”.

Ta pełna namiętności i polityki powieść przenosi nas do Palestyny w okresie brytyjskiego protektoratu. Arabowie, Brytyjczycy i Żydzi żyjący obok siebie ukazani są na tle kolonialnego przepychu i niepokojów społecznych.

Jest rok 1924. Mark Bloomberg, niespełniony londyński artysta, zachęcony syjonistyczną kampania propagandową, przyjeżdża do Jerozolimy. Wraz z żoną Joyce są świadkami morderstwa prominentnego ortodoksyjnego Żyda. Udział w śledztwie okaże się próbą dla ich małżeństwa i charakterów.

To niezwykła historia, w której miłość okazuje się być nie mniej potężna niż polityka.

Czy warto tę książkę przeczytać? Anglik odpowie: "Oczywiście". Amerykanin ujmie to inaczej: "Jasne, że tak".

Saul Bellow

"Palestyński romans" bardzo sugestywnie przywołuje lata Mandatu Brytyjskiego w Palestynie. To bardzo prawdziwa i wzruszająca historia, która w niezwykle zmysłowy sposób przywołuje atmosferę tamtych czasów. Polecam gorąco.

David Mamet

Atak terrorystów na samolot zostaje udaremniony przez członków załogi. Wśród pasażerów są Therese i Ralph. Ona – profesorka filozofii, wielbicielka Kanta. On – naukowiec zajmujący się teoriami opisującym fizyczny świat. Jerzy Surdykowski znakomicie łączy elementy powieści sensacyjno-przygodowej z miniwykładami o odwiecznych pytaniach ludzkości. Zestawia odległe światy bohaterów, by opisywać ich wątpliwości i meandry pamięci. I stale zaskakuje czytelnika pomysłami na poprowadzenie losów swoich postaci.

"Newsweek"

Fascynująca konfrontacja z fundamentalnymi problemami, z którymi boryka się ludzkość; przygoda opowiedziana z werwą i osadzona w atrakcyjnej, nieustannie zmieniającej się scenerii. Polecam ją każdemu, kto w zgiełku współczesnej cywilizacji znajduje jeszcze czas i ochotę, aby na własny, prywatny użytek zmierzyć się z absolutem.

prof. dr Aleksander Wolszczan, astronom

Osobiste przeżycie i doświadczenie pisarza jest zawsze obietnicą autentyzmu w jego dziele. Biografia Jerzego Surdykowskiego jest rękojmią prawdy jego pisarstwa. Marynarz, dziennikarz, dysydent i dyplomata patrzy na życie z wielu stron na raz szukając sensu w chaosie wydarzeń i przeżyć. Tak jest w jego najnowszej powieści Paradygmat chwilami tak zagadkowej jak sam tytuł.

Krzysztof Zanussi, reżyser

„It is rare occasion when a book is written by someone who is both an activist and a scholar of the subject. Stanisław Krajewski was one of a handful of young Polish Jews who began their Jewish journey more than 25 years ago and has the vantage point of having seen all the changes in Polish Jewish society as well in Polish society at large. He has combined this experience both with a scholarly knowledge of this subject and the sensitivity of a deeply spiritual person. This book will add significantly to our appreciation and comprehension of a subject which is little understood. Krajewski’s work is a testament to the perseverance of the human soul. We all owe a great debt of thanks to Stanislaw Krajewski” – Michael Schudrich, Chief Rabbi, Jewish Community of Poland

Drogi „dwóch najsmutniejszych narodów” tej ziemi rozeszły się na zawsze – podsumowywał w 1984 roku relacje polsko-żydowskie po II wojnie światowej Raphael Scharf, ubolewając nad tym, że wraz z Żydami unicestwiona została autentyczna część Polski i polskiej tożsamości. Antony Polonsky, profesor i redaktor Studiów nad historią i kulturą polskich Żydów z serii „Polin”, pokazuje z perspektywy uczestnika toczącą się od ponad 20 lat debatę na temat trudnych relacji polsko-żydowskich. Śledząc najważniejsze teksty i wątki w dyskusji, odkrywa przed czytelnikami i czytelniczkami płaszczyznę, na której drogi „dwóch najsmutniejszych narodów” znowu się spotykają.