Publikacja zawiera informacje dotyczące Évariste Désiré Parny’ego, autora “Pieśni Madagaskaru” (1787) oraz historii Madagaskaru i innych wysp w kontekście ich kolonizacji przez Francuzów w XVII i XVIII wieku. Czytelnik otrzymuje trzy przekłady oświeceniowego dzieła Parny’ego: Kazimierza Brodzińskiego (1819), współczesny przekład filologiczny Koła Przekładowego Instytutu Romanistyki oraz świetne tłumaczenie Małgorzaty Sokołowicz, a dodatkowo kreolski przekład kilku pieśni. Oryginalny charakter "Pieśni Madagaskaru", nowatorskiej poezji początków, nie został zrozumiany przez niektórych współczesnych Parny’ego, którzy woleli regularne aleksandryny i bezpieczne rymy. Ta sama oryginalność spowodowała, że krótkie teksty z 1787 roku lepiej zniosły próbę czasu niż większość tekstów poetyckich tamtych lat. [...] Na początku XXI wieku, wiele tłumaczeń – na kreolski z Réunion i na malgaski – przysporzyło tekstom Parny’ego nowych czytelników. Miejmy nadzieję, że polski przekład będzie miał ten sam efekt (Catriona Seth, Do polskiego czytelnika). ****** Chansons madécasses. The Songs of Madagascar The publication is concerned with Évariste Désiré Parny, the author of “The Songs of Madagascar”(1787) as well as the history of Madagascar and other islands in the context of their colonization by the French in the 17th and the 18th century. The reader is presented with three translations of Parny’s Enlightenment work: by Kazimierz Brodziński (1819), a modern philological translation by the Translation Group of Romance Studies Faculty and an outstanding translation by Małgorzata Sokołowicz. The book also contains a Creole translation of several songs. ********** L’originalité desChansons madécasses, une poésie des origines aux échos novateurs, a suscité l’incompréhension de certains contemporains de Parny qui préféraient les alexandrins réguliers et les rimes rassurantes. Cette même originalité fait que les courts textes de 1787 ont mieux vieilli que nombre d’autres ouvrages poétiques du temps. [...] En ce début du XXIe siècle, diverses entreprises de traduction, entre autres, en créole de la Réunion et en malgache, ont recréé les textes de Parny pour un nouveau lectorat. Gageons que la version polonaise qui suit en fera autant (Catriona Seth, Au lecteur polonais). Publikacja na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 PL (CC BY 3.0 PL) (pełna treść wzorca dostępna pod adresem: http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/legalcode).

W gdyńskim Pekinie są trzy, które Wiedzą. Jedna z nich nawet Opowiada. A Pekin rozsypuje się, zapada pod ziemię. Pojawia się coraz więcej tajemniczych lejów. Pani Halina przepowiada potop. Obudzi się Bestia, która wyjdzie z głębin. Śniący będą musieli wyśnić swoje sny. Wilcze szczenięta już się narodziły. Poza tym chcą zlikwidować Pekin, Zośka ma depresję, a w oknie zakleszczył się kot. Idzie potop. Potop to brawurowo napisany prozą poemat przewlekły o końcu świata. Realizm magiczny z polskich faweli. To historia trzech kobiet, które wiedzą więcej. Nie starają się zapobiec rozpadaniu się świata, skupiają się na tym, co bliżej. Na depresji Zośki, problemach sąsiadów. O nadchodzącym potopie mogą jednak opowiedzieć - byle nie telewizji, bo tam zrobią z nich wariatki. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Antologia tekstów Zygmunta Krasińskiego na temat Rosji. Oprócz utworów literackich, wierszy, poematów, dramatu oraz prozy arystycznej, znajdziemy tu też obszerną korespondencję poety oraz memorały polityczne, które pisał do papieża i Napoleona III. W 1851 roku w liście do Władysława Zamoyskiego Krasiński pisał: "Niech tylko Polska, uniknąwszy zmoskwiczenia się w dziełach i w czynach, nie ulegnie zmoskwiczeniu przez teorie włościańskie i nie przyjmie, pod pozorem postępu, barbarzyństw moskiewskich, wydających się niektórym badaczom wielkimi rzeczami, bo są co do joty spełnieniem teorii zachodniego socjalizmu. Cywilizacje konające marzą to samo, co już się odbyło w poczynających. Trumna ma sny podobne do kolebki, ale to nie życie – u jednych to śmierć, u drugich to było dzieciństwem. W Rosji stan dzieciństwa się przechował, na Zachodzie chwila konania nadchodzi, stąd zgodność wyobrażeń i podziw wielu. Nie ma czemu się dziwić, ale jest nad czym płakać i co przeklinać!". Co fascynujące, diagnoza, którą Krasiński postawił niemal 200 lat temu, cały czas jest aktualna. Nie zmieniło się też oczarowanie Europy zachodniej Rosją, co widać po reakcji na wojnę w Ukrainie. Wyboru tekstów dokonał profesor Andrzej Fabianowski. Antologię ilustrują ryciny polityczne polityczne z ówczesnej prasy francuskiej i angielskiej. /Powyższy opis pochodzi od wydawcy/.