Cywilizacja łacińska to zbiór dwóch prac Konecznego – „Państwo w cywilizacji łacińskiej” i „Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej”. Jest to właściwie jedna książka przygotowana przez autora w dwóch wersjach. Pierwsze dzieło zostało ukończone w 1941 roku. Data ukończenia drugiego nie jest znana. Są one kontynuacją prac autora nad charakterystyką cywilizacji łacińskiej, poruszonych wcześniej w publikacji „O wielości cywilizacji”.

„Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej” powstały później i choć większość rozdziałów pozostała bez zmian, część została usunięta a część zmieniona względem pierwszej wersji. Autor zrezygnował . z przedstawienia swojego wyobrażenia idealnego ustroju oraz refleksji na temat naszych stosunków z wschodnimi i południowymi sąsiadami. Usunięte rozdziały są jednak bardzo ciekawe, i choć nie wszystko jest w pełni realne do wprowadzenia, również zasługują one na opublikowanie.

Dlatego niniejsza publikacja zawiera oba dzieła, w kolejności ich napisania, także aby pokazać zmiany jakie po czasie wprowadził Konieczny. Stanowi refleksję nad prawem i ustrojem państwa, zbudowanego w oparciu o tę cywilizację oraz porusza tematy organizacji życia społecznego według wzorów cywilizacji łacińskiej.

W wyniku oddziaływania obcych cywilizacji wpadliśmy w to, co autor określa jako „kołobłęd cywilizacyjny”, a jego skutki w dzisiejszych czasach mogą być znacznie poważniejsze niż wcześniej.

„Zakuć, zdać, zapomnieć”, a może „zasłuchać się, zrozumieć, zapamiętać”?

Zamiast maratonu dat Feliks Koneczny obiecuje wciągającą rozrywkę umysłową: podróż w czasie po terenach Polski. Zaczynając od pierwszych plemion piastowskich snuje swoją opowieść z pasją i głębokim zrozumieniem zmian, które miały miejsce w ludziach i na ziemiach. Skąd wziął się naród polski, na czym polegają jego sukcesy i porażki? W niespiesznej opowieści usłyszysz pochwałę uczciwości i poświęcenia, ale też krytyczną ocenę łotrostwa i głupoty. Zapewne westchniesz głęboko nad losem dzieci, pędzonych przed machinami oblężniczymi w Głogowie. Innym razem uśmiechniesz się słuchając, jak Jadwiga (obecnie święta) walczyła o swoją wielką miłość i jak ostatecznie doszło do małżeństwa z Jagiełłą.

Jeśli więc zamiast zakuwać daty chcesz zrozumieć, co ukształtowało Polskę i Polaków przed wielkimi wojnami XX wieku, to ta opowieść jest właśnie dla Ciebie.

Historia Polski Konecznego to historia opowiedziana przystępnym językiem dla młodych. Wciąż żywa i pasjonująca podróż po meandrach polskich dziejów. To nie tylko daty i nazwiska, ale przede wszystkim rozumienie i pokochanie celów narodu, które sformułowali już i przekazali pierwsi polscy władcy, Mieszko I i Bolesław Chrobry.

„Historia jest takim podróżowaniem po rozmaitych czasach. Przez ile zmian musiały przejść ziemie polskie, zanim nastały sposoby życia podobne do dzisiejszych! Czy może być przyjemniejsza rozrywka umysłowa, jak poznanie tej stopniowej odmiany urządzeń, obyczajów, tej nieustannej przemiany myśli pośród ciągłej walki o byt i ustawicznej pracy nad sobą.” – Feliks Koneczny

Praca profesora Feliksa Konecznego jest jedną z najciekawszych i najbardziej przystępnych pozycji książkowych opisujących nasze dzieje. Autor z należytą starannością wnikliwie bada wydarzenia, które miały największy wpływ na naszą historię. Opisuje dzieje Polski od początków powstawania państwa aż po czas rozbiorów. Ukazuje nie tylko ważne wydarzenia, ale też sylwetki osób, które odegrały w historii naszego kraju decydującą rolę.

SPIS TREŚCI
TOM I
POLSKA ZA PIASTÓW
Wstęp
CZĘŚĆ I. Państwo społeczeństwu narzucone
Początki w pogaństwie
Mieszko
Bolesław Wielki
Upadek i odnowienie państwa
CZĘŚĆ II. Walka społeczeństwa o wpływ na państwo
Złamanie jedynowładztwa
Tron elekcyjny
Niemieckie wpływy
Najazdy mongolskie
CZĘŚĆ III. Państwo przez społeczeństwo wytworzone
Stronnictwo narodowe
Władysław Niezłomny
Kazimierz Wielki
Ludwik Węgierski i królowa Jadwiga
Tablica genealogiczna Piastów 1139—1399
TOM II
POLSKA W UNIACH
CZĘŚĆ IV. Zgoda tronu z narodem
Władysław Jagiełło i Witołd
Pogrom Niemców
Dwie sprawy słowiańskie
Odzyskanie Pomorza
Potęga Jagiellonów. Hasło «od morza do morza»
Zmiany w ustroju państwowem
Początki wojen tureckich
Zygmunt Stary
Zygmunt August
Elekcya viritim i pacta conventa
Stefan Batory
CZĘŚĆ V. Niezgoda tronu z narodem
Zygmunt III. Niedoszła unja z Moskwą
Władysław IV. Plany tureckie
Jan Kazimierz. Czasy «potopu»
Jan III Sobieski. Ocalenie chrześcijaństwa
CZĘŚĆ VI. Obojętność społeczeństwa względem państwa
August II Sas
Stanisław Leszczyński
August III Sas
Stanisław August Poniatowski
CZĘŚĆ VII. Rozbiory odradzającej się Polski

Zapomniany esej wielkiego polskiego historyka i historiozofa, napisany w 1906 roku, stanowi o tym, jak nie tylko warunki geograficzne wpływają na społeczeństwo i jego dziedzictwo materialne, ale przede wszystkim jaki wpływ na wykorzystanie tychże warunków ma dominująca na tym obszarze cywilizacja. Przez pryzmat podróży po różnych ziemiach Polski - od Bałtyku na północy po Tatry na południu, od zachodnich krańców aż po wschodnie Kresy - możemy zobaczyć jak to wyglądało historycznie.

* * *

Geografia fizyczna podaje przegląd warunków danych pewnemu krajowi od przyrody, a historyczna poucza, jak sobie człowiek wśród tych warunków radził i jakie piętno wycisnął na ziemi swą działalnością historyczną. Trwała i wydatna praca pokoleń pozostawia po sobie pewne ślady, które dla potomnych stają się pomnikami historycznymi, stanowiąc zarazem nader ważne źródło do poznania dziejów, na równi z kronikami, aktami i dokumentami. Brak t. zw. monumentalnych zabytków dziejowych jest ciężkim aktem oskarżenia wobec historii dla narodu, który ich po sobie nie pozostawił. Dzikie hordy nie utrwalają śladów swego pochodu żadnymi zabytkami historycznymi. Czym wyższa cywilizacja, tym więcej pozostanie po niej trwałych pomników, gdyż społeczność taka ma wiele potrzeb, a wśród nich przede wszystkim owe potrzeby idealne, które zaspakaja dziełami sztuki; górują więc nad jej miastami wspaniałe świątynie, a świadectwem ładu społecznego są stare gmachy publiczne. Dobre to świadectwo, jeżeli one przewyższają starannością i wspaniałością budownictwa prywatne mieszkania obywateli, a źle się dzieje, gdzie nastaje stosunek odwrotny.

Fragment eseju

SPIS STREŚCI:

I WSTĘP7

II WIELKOPOLSKA 19

III WZDŁUŻ WISŁY27

IV MAZOWSZE37

V POMORZE POLSKIE47

VI MAŁOPOLSKA 57

VII SANDOMIERSKIE71

VIII WSCHÓD81

IX PIĘĆ WOJEWÓDZTW93

X WIELKIE KSIĘSTWO LITEWSKIE105

Zapomniany esej wielkiego polskiego historyka i historiozofa, napisany w 1906 roku, opisuje, jak nie tylko warunki geograficzne wpływają na społeczeństwo i jego dziedzictwo materialne, ale przede wszystkim jaki wpływ na wykorzystanie tychże warunków ma dominująca na tym obszarze cywilizacja.

„Geografia fizyczna podaje przegląd warunków danych pewnemu krajowi od przyrody, a historyczna poucza, jak sobie człowiek wśród tych warunków radził i jakie piętno wycisnął na ziemi swą działalnością historyczną. Trwała i wydatna praca pokoleń pozostawia po sobie pewne ślady, które dla potomnych stają się pomnikami historycznymi, stanowiąc zarazem nader ważne źródło do poznania dziejów.”

Szwecja w XVI wieku uwalnia się spod panowania duńskiego, na tronie zasiada Gustaw Waza, a w Europie żniwa zaczyna zbierać rewolucja protestancka. Po jego śmierci w 1560 roku zaczyna się walka o władzę między synami: Erykiem XIV, Magnusem, Janem III i Karolem Sudermańskim. Jednocześnie zaczyna się decydująca walka o religijną tożsamość Szwedów. Dlaczego Szwecja odeszła od religii katolickiej? Jaki wpływ na to miały przekonania i decyzje króla Jana III? Z jaką misją do Szwecji pojechał ks. Antonio Possewino? Co udało mu się osiągnąć? Czy była szansa, aby Szwecja jako jedyne państwo Skandynawii pozostała wierna Rzymowi? Jak w całym tym zamieszaniu udało się uchować w katolicyzmie królewicza Zygmunta, późniejszego króla Polski?

Profesor Feliks Koneczny w swoim wspaniałym, dociekliwym ale zarazem przystępnym i wciągającym stylu, prezentuje panoramę historyczną XVI-wiecznej Szwecji, zaś szczególnie sytuację religijną. Na podstawie Archiwum Watykańskiego oraz innych materiałów źródłowych dochodzi do odmiennych wniosków, niż powszechnie przyjęte. Rozprawa napisana w 1901 roku jako cykl artykułów dla „Przeglądu Powszechnego” ukazuje się po raz pierwszy w formie książki.

Przyjęło się o królu Janie III Wazie mniemać, że był katolikiem w skrytości i tylko z politycznych względów nie wystąpił jawnie z restauracją katolicyzmu. Niniejsza rozprawa zamierza zmienić to zapatrywanie.

Prof. Feliks Koneczny

SPIS TREŚCI:

I WSTĘP7

II GUSTAW WAZA I JEGO SYNOWIE19

III MISJA WARSZEWICKIEGO53

IV MISJA POSSEWINA75

V KIELICH105

VI JA TAK CHCĘ!139

Książka „O ład w historii”, ukończona 8 miesięcy przed śmiercią autora stanowi ostatnią pracę w dorobku Feliksa Konecznego. Pozycja ta jest niejako syntezą i ostatecznym zreasumowaniem jego poglądów na zagadnienie wielości cywilizacji. Koneczny przedstawia w niej podstawowe koncepcje swoich rozważań historiozoficznych, wynikające z nich wnioski, charakterystykę poszczególnych cywilizacji oraz różnice zachodzące pomiędzy nimi.

Książka „O ład w historii”, ukończona 8 miesięcy przed śmiercią autora stanowi ostatnią pracę w dorobku Feliksa Konecznego. Pozycja ta jest niejako syntezą i ostatecznym zreasumowaniem jego poglądów na zagadnienie wielości cywilizacji. Koneczny przedstawia w niej podstawowe koncepcje swoich rozważań historiozoficznych, wynikające z nich wnioski, charakterystykę poszczególnych cywilizacji oraz różnice zachodzące pomiędzy nimi.

„O wielości cywilizacji” jest najważniejszym dziełem w dorobku naukowym Feliksa Konecznego. Opublikowana po raz pierwszy w 1935 roku książka stanowi ukoronowanie badań na temat cywilizacji Konecznego. Autor wyznacza zasady jakimi charakteryzują się cywilizacje i wskazuje różnice pomiędzy poszczególnymi systemami cywilizacyjnymi. Analizuje pojęcie cywilizacji jako specyficznej „metody ustroju życia zbiorowego” z punktu widzenia rozwoju kultury materialnej i duchowej w poszczególnych cywilizacjach, z uwzględnieniem takich cech jak . rasa, religia, język i stosunki prawne.