Andrzej Duda dla środowisk lewicowo-liberalnych i największych polskich mediów jest jak postać z sennego koszmaru. Wbrew stereotypowi prawicowca to polityk młody, wykształcony, wierny tradycji, ale niestroniący od zdobyczy nowoczesności, do tego lojalny i lubiany. Te i inne „grzechy” nowego prezydenta RP sprawiają, że od chwili przystąpienia do batalii o najważniejszy urząd w państwie znajduje się on w ogniu niewybrednych ataków. Mechanizmy działania tej nowej fali przemysłu pogardy ukazuje niniejsza książka. Autor nie tylko przedstawia w niej sylwetkę polskiego prezydenta – dom rodzinny, lata nauki i pracy, ukochaną żonę i córkę, zainteresowanie polityką i drogę ku prezydenturze – ale także gromadzi szeroki wybór przykładów na to, jak próbuje się go znieważać, pozbawić szacunku oraz poparcia rodaków. Książka ta podsuwa czytelnikowi pytania o źródła i konsekwencje przemysłu pogardy w wersji 2.0.

[font=verdana, geneva]Tej książki nie wolno nam nie dostrzec, przeoczyć, przejść obok niej obojętnie. Jest to bowiem niespotykany, swoisty dokument zatytułowany „Przemysł pogardy”.[/font]

[font=verdana, geneva]Wojciech Reszczyński

[/font]

[font=verdana, geneva]

[/font]

[font=verdana, geneva]Nie atakowaliśmy Lecha Kaczyńskiego – piekli się polityk. Nie walczyliśmy z Lechem Kaczyńskim – zaperza się dziennikarz. Nie uchybialiśmy Lechowi Kaczyńskiemu – wzrusza ramionami „autorytet”. Nie znieważaliśmy Lecha Kaczyńskiego – gorączkuje się artysta. Chór takich głosów odzywa się za każdym razem, gdy pada oskarżenie, że prezydent Lech Kaczyński był z rozmysłem niszczony za pomocą drwin i szyderstw, gdy wspomina się o „przemyśle pogardy” wobec niego. Cóż, skoro tak, to... zajrzyjmy do tej książki. Jest ona dowodem w sprawie – pierwszym i jak do tej pory jedynym tak obszernym i ściśle udokumentowanym potwierdzeniem istnienia w III RP „przemysłu pogardy”.[/font]

[font=verdana, geneva] Kiedy więc dzisiaj uczestnicy tego procederu nerwowo zaprzeczają, by w latach 2005-2010 odbywały się z ich udziałem zmasowane akcje wyszydzania i znieważania głowy państwa, nie mówią prawdy. I choć pamięć ludzka jest zawodna, to książka ta zaświadcza i przypomina. Na jej stronach można prześledzić, jak w mediach i kręgach „autorytetów” atakowano drwiną i obelgą prezydenta Kaczyńskiego. Ściśle według zamysłu pewnego posła z Biłgoraja. [/font]

[font=verdana, geneva] SPIS TREŚCI[/font]

[font=verdana, geneva] Zamiast wstępu... uwagi w sprawie (nie)równowagi [/font]

[font=verdana, geneva] Zamiast wprowadzenia... zdania na temat wyśmiewania [/font]

[font=verdana, geneva] Część pierwsza: Misja: zabić śmiechem [/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział I: Prezydent w polityce[/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział II: Prezydent na salonach [/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział III: Prezydent w prasie[/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział IV: Prezydent na fotografiach[/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział V: Prezydent na rysunkach [/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział VI: Prezydent w radiu[/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział VII: Prezydent w telewizji[/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział VIII: Prezydent u showmanów[/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział IX: Prezydent w internecie [/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział X: Prezydent w reklamie [/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział XI: Prezydent na scenie [/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział XII: Prezydent w kabarecie [/font]

[font=verdana, geneva] Część druga: Śmierć do rozpuku [/font]

[font=verdana, geneva] Rozdział XIII: Po 10 kwietnia 2010 [/font]

[font=verdana, geneva] O autorze: [/font][font=verdana, geneva]SŁAWOMIR KMIECIK [/font]

[font=verdana, geneva] Dziennikarz, redaktor, publicysta, komentator – z wieloletnim doświadczeniem pracy w prasie, ale także w telewizji i internecie. Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Pisuje o najnowszej historii Polski i polityce. W tej drugiej sferze, im wnikliwiej ją obserwuje, tym więcej dostrzega groteski i teatru absurdu, czyli powodów do śmiechu. Nie boleje nad tym jednak, gdyż satyra polityczna od lat jest jego pasją. Opublikował na jej temat trzy książki: Wolne żarty! Humor i polityka, czyli rzecz o polskim dowcipie politycznym (Czytelnik, Warszawa 1998), Chichot (z) polityka (Alma-Press, Warszawa 1998) oraz Niezłe szopki. Polska polityka na wesoło 1999-2009 (Zin-Zin Press, Poznań 2010), a także wiele artykułów i wywiadów. Autor dorocznych, wierszowanych szopek politycznych. [/font]