Uznany na świecie górski klasyk, stawiany w jednym rzędzie z Dotknięciem pustki Joe Simpsona. Haramosh. Góra bez powrotu Ralpha Barkera to epicka opowieść o przyjaźni i męstwie w obliczu wielkiej tragedii.

Wstrząsająca historia tragicznej wyprawy z 1957 roku na górę Haramosh w Karakorum. Gdy wymarzony szczyt okazuje się nieosiągalny, czwórka młodych himalaistów decyduje się na powrót do obozu. Krótki odpoczynek na zrobienie kilku zdjęć i pożegnanie z pięknym widokiem przerywa lawina, która dwóch z nich porywa setki metrów w dół. Cudem udaje im się przeżyć. Na ratunek śpieszą im pozostali uczestnicy wyprawy, lecz więzną w śniegu tuż obok…

Próba bezpiecznego powrotu do obozu po żywność, wodę i pomoc okazuje się jednak dramatyczną walką o przeżycie. Okrutny los znów obraca się przeciwko nim…

Książka Barkera jest dla mojego pokolenia najbardziej trzymającą w napięciu górską opowieścią o przetrwaniu, z jaką kiedykolwiek mieliśmy do czynienia. A przy tym najlepszą do czytania.

Denis Grey, wspinacz, alpinista, pisarz, wieloletni Sekretarz British Mountaineering Council

Ralph Barker nie ocenia, nie osądza ani nie dąży do wyciągnięcia z tej tragedii lekcji dla innych. Napisał książkę pełną współczucia, z kompetencją badacza, a przy tym wyobraźnią pisarza.

1. L. Jenkins, Alpine Journal

Muszę się przyznać, że kiedy przeczytałem ostatnią stronę Góry bez powrotu i zamknąłem książkę, powiedziałem po cichu „dziękuję”. Nie tylko Ralphowi Barkerowi za napisanie tej doskonałej książki, ale też Tony’emu Streatherowi i jego przyjaciołom wspinaczom, których epopeja o odwadze i odporności pozostanie inspiracją dla przyszłych pokoleń.

Matt Johnson, pisarz, były pilot i oficer policji, autor nagrodzonego thrillera Wicked Game.

W tej książce absolutnie niezwykłe jest to, że jej autor nie jest alpinistą, lecz profesjonalnym pisarzem, który ma na swoim koncie szereg poważnych książek, m.in. o lotnictwie. To jego jedyna książka górska, a sposób, w jaki prowadzi narrację, opisując historię tej ekspedycji, jest niesamowity. Dzięki jej wznowieniu (…) nowe pokolenie wspinaczy i ludzi gór będzie mogło uzupełnić swoją biblioteczkę wartościową pozycją.

Alex Roddie, pisarz, fotograf, redaktor „TGO Magazine”, specjalizujący się w outdoorze i literaturze górskiej.

Bruce Bawer w książce Kiedy Europa spała (While Europe Slept, I wyd. 2006 r.) analizuje sytuację polityczną i kulturową Europy w kontekście radykalizacji islamu. Pokazuje przy tym głębokie różnice w sposobie myślenia o imigracji i imigrantach między Stanami Zjednoczonymi, a Starym Kontynentem. Przedstawia wyważoną, choć stosunkowo ponurą prognozę… Twierdzi, że prawdziwym zagrożeniem dla wolności osobistej, demokracji i zachodnich wartości nie są fundamentaliści chrześcijańscy, lecz nietolerancyjni muzułmanie, coraz głośniej wyrażający swoje poglądy na całym kontynencie. Najwięcej żalu ma jednak do europejskiego establishmentu, który przez lata, stosując narrację politycznej poprawności, lekceważył rosnące zagrożenie dla demokracji, winą za swoje problemy obarczając USA i Izrael.

Większość [zachodnich Europejczyków] pochodzi z kręgu chrześcijaństwa, ale nie chodzi do kościoła w innym celu niż ślub czy pogrzeb. Jeśli ktoś należy do jakiejś gminy wyznaniowej, to tylko dlatego, że się w niej urodził i nigdy nie zawracał sobie głowy usuwaniem swojego nazwiska z listy członków. (…) Europejczykom trudno jest pojąć, że ktoś faktycznie może uważać, że ten czy tamten system teologiczny zawiera w sobie ostateczny klucz do mechanizmu funkcjonowania Kosmosu – i może być zdolny do szokujących działań na bazie tej wiary. Trudno im jest też zrozumieć, że religia może być oddana czemuś innemu, niż ideałom zapisanym w Karcie Narodów Zjednoczonych. Przeciętny niemiecki polityk, francuski dziennikarz czy szwedzki profesor po prostu nie potrafią sobie wyobrazić życia kierowanego przez przekonania religijne. Postawieni wobec faktu, że właśnie takie przekonania – aczkolwiek szczególnie mrocznego i pokrętnego rodzaju – napędzają islamistów, w natychmiastowym odruchu przyjmują postawę pogardliwego lekceważenia: nie, to nie może być to. To musi być coś, do czego oni potrafią się odnieść – bieda, ucisk, kolonializm. Neomarksistowskie analizy przychodzą łatwo. A z tych mylnych interpretacji rzeczywistości wynikają perwersyjnie błędne odpowiedzi, kolosalnie wręcz nieadekwatne.

… dla islamistów nie ma niuansów. W wojnie między ludźmi o przekonaniach twardych jak skała, a ludźmi, którzy nawet czyste zło są zdolni niuansować aż do zaprzeczania mu – kto ma przewagę?

… będąca w toku kapitulacja zachodniej Europy wobec islamu ma swoje korzenie w psychicznej dewastacji pierwszej wojny światowej. (…) Europejczycy uznali ją za druzgocący dowód na to że nasza kultura jest bezwartościowa. Została zasadniczo zniszczona. A to przygotowało grunt pod dwa rodzaje totalitaryzmu (faszyzm i komunizm) i pod bestialstwa o skali trudnej do wyobrażenia. Te bestialstwa z kolei, obciążyły Europejczyków brzemieniem win nie do zniesienia. Hitlerowcy (…) skłonili Europę do myślenia, że jest grzeszna i potępiona (…) oraz zasługuje na to, co nadchodzi. (…) Europa zachowuje się tak, jakby po wszystkich horrorach, które sprowadziła na siebie w dwudziestym wieku w imię tradycyjnych wartości (Bóg, kraj i Volk), była zdeterminowana, by wyrwać swoje wszystkie korzenie, opuścić wszystkie flagi i oprzeć swoje poczucie tożsamości na rzeczach bezpiecznie powierzchownych. Ale, jak tego dowodzą bieżące wydarzenia, cywilizacja z tak prozaicznym rozumieniem siebie samej jest domkiem z kart, łatwym do obalenia przez obcych ludzi owładniętych agresywnym i wszechobejmujących poczuciem tego, kim są i w co wierzą.

O Autorze

Theodore Bruce Bawer (ur. 1956 r.) – amerykański pisarz, krytyk literacki i filmowy, powieściopisarz i poeta. Na Uniwersytecie w Nowym Jorku obronił tytuł doktora filologii angielskiej i kompozycji. Od 1999 mieszka z partnerem w Norwegii.

Bawer był jednym z pierwszych działaczy homoseksualnych, który mówił głośno na temat małżeństwa osób tej samej płci , o czym pisał w książce A Place at the Table (1993). Książka Kiedy Europa spała była jedną z pierwszych sceptycznych analiz kwestii nasilającego się islamu w świecie zachodnim .

PETER BOGHOSSIAN – amerykański filozof i wykładowca akademicki, którego główny obszar zainteresowań obejmuje krytyczne myślenie. Przez dziesięć lat pracował na stanowisku adiunkta Uniwersytetu Stanowego w Portland. Publikował m.in. w „New York Times”, „Time”, „The Wall Street Journal”, „The Los Angeles Times”.

Opis

Pierwszy przewodnik, który nie nakłania do wiary. Przeciwnie – w merytoryczny sposób zniechęca do niej. Autor podaje w wątpliwość religię i przedstawia solidne argumenty na poparcie swoich tez. Przewodnik dla ateistów dostarcza również narzędzi przydatnych w dyskusji z wierzącymi, które Boghossian opracował i stosował w swojej ponaddwudziestoletniej pracy filozofa i pedagoga. Uczy, jak angażować osoby religijne w rozmowy, dzięki którym docenią rozum i racjonalność, przeanalizują swoje dotychczasowe przekonania dotyczące wiary, a także porzucą przesądy i irracjonalne myślenie. Każdy ateista powinien sięgnąć po tę książkę – jest doskonale uargumentowana i prowokacyjna zarazem.

Dotychczas większość ateistów najzwyczajniej krytykowała religię, a przecież chodzi o to żeby ją zakwestionować. W „Przewodniku dla ateistów”, Peter Boghossian wypełnia tę lukę, ukazując przed czytelnikiem, jak stać się ulicznym epistemologiem, posiadającym umiejętności pozwalające zaatakować religię w jej najsłabszym punkcie: poleganiu na wierze, a nie dowodach. Ta książka jest niezbędna dla niewierzących, którzy chcą czegoś więcej niż tylko krytyki religii. – Jerry Coyne, autor Wiara vs fakty

RICHARD CARRIER - amerykański historyk, filozof, mówca i działacz ateistyczny. W 2008 roku uzyskał stopień doktora Uniwersytetu Columbia w dziedzinie historii starożytnej. Jego głównym przedmiotem zainteresowania jest filozofia, religia i nauka starożytnej Grecji i Rzymu, ze szczególnym uwzględnieniem początków chrześcijaństwa. W środowiskach ateistycznych znany jest z publikacji poruszających temat historyczności Jezusa. Autor wielu książek oraz artykułów naukowych.

Opis

Założenie, że Jezus był postacią historyczną kwestionowano wielokrotnie. Pojawiające się wątpliwości próbowano rozwiać powołując się na wyobrażenie powstałe z połączenia historii, mitu i teologicznych zapisów dotyczących jego istnienia.

Richard Carrier ponownie stawia pytanie o autentyczność postaci Jezusa i znajduje przekonujące powody, by przestać ufać w tej kwestii naukowcom zajmującym się studiami nad Chrystusem.

Jezus z kosmosu jest skondensowaną i zarazem bardziej przystępną wersją dużo bardziej obszernego dzieła Carriera pt. On the Historicity of Jesus: Why We Might Have Reason for Doubt.

Dlaczego próba pogodzenia wiary z nauką jest skazana na niepowodzenie? Odpowiedź prof. biologii Jerry’ego Coyne’a nie pozostawia wątpliwości!

Autor bestsellerowej książki Ewolucja jest faktem (Prószyński i S-ka, 2009) dogłębnie wyjaśnia, dlaczego każda próba pogodzenia wiary z nauką jest skazana na niepowodzenie. Dowodzi jasno i bez emocji, że narzędzia naukowe oparte na rozumie i badaniach empirycznych są niezawodne. Natomiast te, którymi posługuje się religia, prowadzą do błędnych, niesprawdzalnych lub sprzecznych wniosków.

Wnikliwy, cudowny tekst, dobitnie pokazujący, że szczere wątpliwości w nauce są lepsze niż fałszywe pewniki w religii. (Sam Harris)

Znakomicie uargumentowana książka. (Richard Dawkins)

Jerry Allen Coyne (ur. 30 grudnia 1949) – profesor biologii na Wydziale Ekologii i Ewolucji University of Chicago, znany z krytyki koncepcji „inteligentnego projektu”. Obronił doktorat na Uniwersytecie Harwarda, a w 1988 roku otrzymał Stypendium Guggenheima. Był prezesem Society for the Study of Evolution (1996) i redaktorem periodyków „Evolution” (1985-1988; 1994-2000) oraz „The American Naturalist” (1990-1993). Obecnie uczy biologii ewolucyjnej, specjacji i analizy genetycznej, poza tym interesuje się powiązaniami zagadnień społecznych i wiedzy naukowej. Jego artykuły ukazują się m.in. w takich pismach, jak: „The New York Times”, „The Times Literary Supplement” i „The New Republic”.

Wiara vs Fakty to druga – po Ewolucja jest Faktem (Prószyński i S-ka, 2009) – książka tego autora, która ukazuje się w Polsce. Jerry Coyne wyjaśnia w niej, dlaczego każda próba pogodzenia wiary z nauką jest skazana na niepowodzenie. Autor dowodzi jasno i bez zbędnych emocji, że narzędzia naukowe oparte na rozumie i badaniach empirycznych są niezawodne, podczas gdy te, którymi posługuje się religia prowadzą do błędnych, niesprawdzalnych lub sprzecznych wniosków.

Richard Dawkins jest żywą legendą; dla ateistów piękną i krzepiącą, dla teistów groźną i mroczną. Na miano to z pewnością zapracował – czy jednak nie ma czegoś niewłaściwego w tym, że słynny ateista jest znany głównie jako legenda? Czy nie warto jej skonfrontować z rzeczywistością? Z Dawkinsem z krwi i kości, a przynajmniej jego przybliżeniem, jakim zdaje się być jego twórczość publicystyczna, bardziej osobista, zaangażowana i skierowana do ludzi z bliskiego mu kręgu czytelników pisma „Free Inquiry”, w którym od 30 lat publikuje swoje teksty? Uznaliśmy, że warto, i tak oto powstał tomik, dzięki któremu poznacie Dawkinsa mniej pomnikowego i mniej oczywistego, a przez to dla wielu nawet ciekawszego, choć nieco niepokojącego.

Andrzej Dominiczak

To książka-przewodnik dla tych, którzy chcą ciekawiej korzystać z nart. Inspirująca opowieść o zmaganiu się nie tylko z górami, ale również z własnymi słabościami. Pasjonująca opowieść o pokonywaniu trudnych szlaków w Tatrach i Alpach, będąc raz na wozie, raz pod wozem, ale za każdym razem interesująco. Wszystkie opisane przez Autora wyzwania naznaczone są wielką radością z uprawiania skialpinizmu, ale przede wszystkim wielką pokorą dla Gór. Historie z Trawersu „zarażają”. (Krzysztof Wielicki)

Znam Adama od dawna. Jest jednym z najbardziej doświadczonych specjalistów od narciarstwa wysokogórskiego w Polsce. Zanim wziąłem tę książkę do ręki, znałem go jako utytułowanego zawodnika w skialpinizmie. Teraz wiem, że to także spec od długich i wymagających wypraw narciarskich. I właśnie o tym jest ta opowieść. To szczegółowa, pełna emocji relacja z wypraw w Tatry i Alpy. Znajdziemy w niej zarówno rys historyczny, inspiracje autora, jak i opis przygotowań oraz szczegółowy przebieg, mówiąc językiem zakopiańczyków, „wyrypy”. Z tą sprawnie napisaną książką w ręku jestem gotów na wyprawę. Żartowałem… A na poważnie, polecam ją wszystkim, którzy już zamienili zjazdówki na narty turowe, ale przede wszystkim tym, którzy chcą wyjść poza strefę komfortu i przeżyć prawdziwą narciarską przygodę. Adamie, czekam na ciąg dalszy… (Piotr Pustelnik)

SAM HARRIS – amerykański pisarz, neurobiolog oraz założyciel i prezes fundacji Project Reason, której głównym celem jest propagowanie wiedzy naukowej i świeckich wartości. Najbardziej znany jako krytyk religii, związany z ruchem „nowego ateizmu”, głównie kojarzonego z Richardem Dawkinsem, Christopherem Hitchensem i Danielem Dennettem. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Stanforda. Otrzymał stopień doktora w dziedzinie neurobiologii na Uniwersytecie Kalifornijskim. Publikuje m.in. w „Newsweeku”, „The New York Times”, „The Los Angeles Times”, „The Economist”, „The Times”, „The Boston Globe”.

Opis

Ta ważna i aktualna książka prezentuje wnikliwą analizę zderzenia wiary i rozumu we współczesnym świecie. Autor zauważa, że ludzkość ma tendencję do porzucania rozumu na rzecz wierzeń religijnych, nawet jeśli popychają one człowieka do największych okrucieństw. Harris wyraża przekonanie, że nawet „umiarkowana” religia stwarza poważne niebezpieczeństwo, szczególnie gdy wkracza w świat polityki. Podporządkowanie się społeczeństwa doktrynom religijnym, może przyczynić się do nasilenia konfliktów międzyludzkich, a istnienie broni masowego rażenia grozi tym, że nie przetrwamy różnic w poglądach. W oparciu o spostrzeżenia z dziedziny neurobiologii, filozofii oraz mistycyzmu Wschodu, Czytelnik otrzymuje nowy, solidny fundament dla rozważań etycznych i duchowych.

Książka Koniec wiary w roku 2005 otrzymała nagrodę PEN/Martha Albrand Award for First Nonfiction.

Przeczytaj Sama Harrisa i obudź się. – Richards Dawkins

Przypadnie do gustu każdemu, kto kiedykolwiek zastanawiał się nad irracjonalnością wiary religijnej i jej okrutnych i zbrodniczych konsekwencji. – The Economist

[Koniec wiary] jest nadzwyczaj rozsądnym wezwaniem do bezwzględnej sekularyzacji społeczeństwa. – The Observer