Książę Kaspian

Książka

W koszyku

oceń

Książę Kaspian / C. S. Lewis ; ilustrowała Pauline Baynes ; przełożył Andrzej Polkowski. - Przekład poprawiony. - Poznań : Media Rodzina, 2002. - 220, [3] strony : ilustracje, mapka ; 20 cm.

(Opowieści z Narnii / C. S. Lewis ; [2])

Autor

Lewis C. S. (1898-1963) Baynes Pauline (1922-2008) Polkowski Andrzej (1939-2019) Lewis C. S. (1898-1963). Opowieści z Narni ;

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Młodzież 9-13 lat

Przynależność kulturowa

Literatura angielska

Temat

Czarownice i czarownicy Książęta i księżne Las Podziemia Rodzeństwo Tajemnica Walka Zaklęcia i czary Anglia (Wielka Brytania) Narnia (kraina fikcyjna)

Gatunek

Powieść Powieść przygodowa Fantastyka DBN

Tomy w cyklu: 1. Lew, czarownica i stara szafa, 2. Książę Kaspian, 3. Podróż "Wędrowca do świtu", 4. Srebrne krzeslo, 5. Koń i jego chłopiec, 6. Siostrzeniec czarodzieja, 7. Ostatnia bitwa.

Powrót do Narnii nie był taki, jakiego rodzeństwo Pevensie się spodziewało. Sami stali się w swoim królestwie niemal legendą, zapomnianą historią, gdyż od ich ostatniej wizyty minęło ponad 1000 lat! Ker-Paravel obrócił się w ruinę, Aslan zniknął, a co najgorsze - Narnia od ponad tysiąclecia znajduje się pod władzą okrutnych Telamrów, którzy tępią Narnijczyków, zmusili ich do zejścia do podziemi i w głębokie ostępy lasów. Jednak skoro dawni królowie wrócili - sytuacja może się zmienić. Przybyli na wezwanie młodego księcia Kaspiana, który wezwał ich w chwili największej próby. Po raz kolejny młodzi bohaterowie stają więc przed zadaniem ocalenia Narnii i oswobodzenia mieszkańców.Czy im się to uda? Czy zdradzony książę zdobędzie to, co mu się należy? Co będzie musiał poświęcić? I najważniejsze - czy Narnijczycy odzyskają wolność? [Powyższy opis pochodzi od wydawcy].

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia nr 3

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. III (1 egz.)

Recenzje:

Clive Staples Lewis – brytyjski pisarz, historyk, filozof i teolog. Stworzył cykl fantasy dla dzieci Opowieści z Narnii. Znany jest również z esejów religijno-filozoficznych.* Pierwszy tom serii bardzo mi się podobał, dlatego szybko zabrałem się za drugi, który jest trochę nudniejszy.
Zuzanna, Łucja, Piotr i Edmund znów zostają wezwani do Narnii, aby pomóc walczącemu o tron Księciu Kaspianowi. Czy zostanie on władcą Narnii? (...) Co stanie się z rodzeństwem?
Autor posługuje się lekkim i prostym językiem. Bardzo podoba mi się styl pisania, dzięki któremu jego utwory czyta się szybko i przyjemnie. Mimo iż akcja książki biegnie dość wolno (spowodowane jest to tym, że przez sporą część książki poznajemy historię Kaspiana), nie nudziłem się.
Irytowało mnie zachowanie głównych bohaterów. Zdaję sobie sprawę z tego, że są oni dziećmi, ale niekiedy zachowywali się jak pieciolatkowie (zwłaszcza Zuzanna). Spośród rodzeństwa Łucja jest najmłodsza, przez co często pozostali nie wierzą jej w to, co mówi, bo twierdzą, iż zmyśla. Odgrywa ona dość ważną rolę i przeżywa ciekawe przygody. To osoba naiwna i łatwowierna. Edmund przeszedł największą przemianę. Przede wszystkim zmężniał i zmądrzał. Z osoby dokuczającej swojej młodszej siostrze, stał się bratem, który potrafi jej uwierzyć. Piotr w ogóle się nie zmienił. To nadal postać najrozsądniejsza, najmądrzejsza i najmężniejsza. Zanim zrobi ruch, dwa razy się zastanowia, ale, oczywiście, idealny nie jest i błędy popełnia. Zuzanna jako jedyna zmieniła się na gorsze. Stała się obrażalską, zarozumiałą i przemądrzającą się paniusią. W Lwie, Czarownicy i Starej Szafie trochę ją lubiłem, a teraz jej nie znoszę.
Autor odkrył przed nami kolejną część wykreowanego przez siebie świata, która jest pełna magii, tajemnic i dziwnych stworów.
Wadą tego dzieła jest to, że nie ma on trzymającej w napięciu akcji. Fabuła składa się z podróż i historii Kaspiana, która bardzo mi się spodobała. Dzięki temu dość dobrze poznajemy tego bohatera i jego przeszłość. Nie dzieje się także nic szczególnego, co pomogłoby na długi zapamiętać wydarzenia z tej książki.
Treść utworu uzupełniają piękne i klimatyczne ilustracje. Są one minimalistyczne i czarno-białe.
Opisy są dość szczegółowe, ale nie przynudzają.
Utwór spełnił swe zadanie, czyli przeniósł mnie do innego świata i pozwolił oderwać się od nudnej rzeczywistości. Czytało mi się go dobrze i szybko, ale i tak uważam, że poprzedni tom jest o wiele lepszy.
Utwór polecam tym, którzy znają już pierwszą część i znów chcą znaleźć się w Narnii. Należy pamiętać, że jest to książka przeznaczona dla dzieci/młodzieży, dlatego są w niej jakieś schematy.
Źródło: Lubimy Czytać