Poruszająca serca i sumienia powieść o miłości, śmierci, poświęceniu i nadziei na lepsze jutro. Drogach ucieczki i niezniszczalnym marzeniu o powrocie do domu. "Odważna i prowokująca historia, o uniwersalnym znaczeniu. Nie da się o niej zapomnieć". Heather Morris, autorka powieści "Tatuażysta z Auschwitz". Nuri i Afra mieszkają w Aleppo. Ich dom pachnie jaśminem, miodem i kardamonem, rozbrzmiewa śmiechem dziecka oraz brzęczeniem pszczół w ulach rozstawionych w ogrodzie. Przychodzi jednak dzień, gdy woń popiołu zasnuwa miasto, a małżonków dotyka niewyobrażalna tragedia. Muszą opuścić Syrię. Nocna ucieczka z miasta obstawionego przez snajperów to zaledwie początek odysei przez lądy i morza, zamknięte granice, kolczaste druty, bezduszne procedury, nieuczciwość przemytników, własną rozpacz, niepewność. Kuzyn, który uczył Nuriego pszczelarstwa, dotarł do Wielkiej Brytanii. "Gdzie są pszczoły, tam są kwiaty, a gdzie są kwiaty, jest nowe życie i nadzieja" - pisze w mejlu, powiadamiając, że znalazł pracę w pasiece. Czy Nuri i Afra dołączą do niego? Czy w tej podróży odnajdą samych siebie, rozdzielonych przez żałobę, utratę i grozę drogi, którą przeszli razem, a jakby osobno? W 2016 roku Christy Lefteri, córka imigrantów cypryjskich, którzy uciekli do Wielkiej Brytanii w trakcie tureckiej inwazji w 1974 roku, pracowała jako wolontariuszka w ośrodku dla uchodźców w Atenach. „Pszczelarz z Aleppo” to powieść zainspirowana wstrząsającymi opowieściami, które usłyszała tam od uciekinierów, zarówno dorosłych, jak i dzieci. „Latem 2016 roku, a także rok później, pojechałam do Aten, żeby pracować jako wolontariuszka w ośrodku dla uchodźców. Zaczęłam uświadamiać sobie, że uchodźcy chcą opowiadać swoje historie, że mimo bariery językowej chcą mówić, chcą, by inni ich usłyszeli i zobaczyli. Dzieci rysowały balony i drzewa, a pod nimi namiot i trupa. Te rysunki i opowieści mną wstrząsnęły. /Opis pochodzi od wydawcy/.