á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Dorotka mieszka w Kansas, lecz pewnego dnia tornado porywa jej dom i unosi w powietrze. Dziewczynka i jej piesek Toto trafiają do dziwnej krainy, której nigdy wcześniej nie widzieli. Okazuje się, że Dorotka jest w krainie Oz. Dom przez przypadek przygniótł Złą Wiedźmę ze Wschodu i dziewczynka otrzymuje jej srebrne buciki. (...) Radzi się Dobrej Czarownicy, jak ma wrócić do domu. Jedyną nadzieją może być Wielki Czarownik Oz. Dorotka nie waha się ani chwili i rusza w drogę do Szmaragdowego Miasta. Po drodze poznaje nie tylko krainę, ale też nowych przyjaciół – Słomianego Stracha na wróble, Blaszanego Drwala i Tchórzliwego Lwa. Oni też chcą poprosić o coś Oza, więc dołączają do wyprawy Dorotki i przeżywają masę przygód.
Trzecioosobowy narrator opowiada o tym, co przeżywają przyjaciele. Ich podróż usiana jest różnymi niebezpieczeństwami, ale zawsze wychodzą z nich obronną ręką. Mogą na sobie polegać, wspólnie mogą więcej. Wspierają się i pomagają sobie.
Postacie są dość ciekawe. Początkowo czytelnik wierzy, że brakuje im rozumu, serca i odwagi, lecz po pewnym czasie dostrzegamy, że jedyne, czego nie mają do pewności siebie. Kolejne przygody pokazują, że wystarczy odrobina wiary w siebie, by każdy z nich odnalazł upragnioną część w sobie. Nie są jednak usatysfakcjonowani i nadal chcą, by pomógł im Oz.
Jedyną potrzebującą w tej gromadzie jest Dorotka, która chce wrócić do domu, ale nie wie, jak to zrobić. Jest to odważna dziewczynka, która ma dobre serce. Wysłuchuje swoich towarzyszy i chce im pomóc, jest sprawiedliwa i przyjacielska.
W książce znajdziemy oryginalne ilustracje Evelyn Copelman. Są inne niż znane nam obecnie rysunki. Kreska jest inna, kolory mniej wyraźne. W treści znajdziemy czarno-białe rysunki, które doskonale pasują do aktualnych scen. To ładny dodatek do opowieści.
Książka opowiada o pragnieniu zmian, o współpracy, dobroci. Znajdziemy w niej wiele wątków, o których warto pomyśleć. Jest życie w kłamstwie, przypadkowe spotkania, magia i nauka. Przede wszystkim jest to jednak powieść o zmianie wewnętrznej i poznawaniu siebie. Przy okazji to lektura przygodowa, w której nie brakuje akcji.
Czarownik z krainy Oz jest klasyką literatury dziecięcej. Jedyne, co mi się w nim nie podobało, to dość krwawa i niesamowicie smutna opowieść Blaszanego Drwala. Nie miałam wcześniej okazji poznać tej lektury, ale cieszę się, że to nadrobiłam. To mądra i ciekawa opowieść dla młodszych czytelników.
Polecam tym, którzy jeszcze nie znają tej powieści. Warto zerknąć, by dowiedzieć się, co sprawiło, że książka ta jest znana na całym świecie. To jedna z tych opowieści, które powinien poznać każdy.